Volgens mij klopt dat niet wat je zegt. De reden voor het vouwen van het metaal is juist om de impact op het blad zo goed mogelijk te absorberen. Zodra je een mes maakt van een staalsoort wat niet gevouwen is zul je eerder scheuren in het materiaal krijgen bij een impact, dat heeft te maken met de metaal structuur. Wil je een combinatie van hard en zacht adviseer ik je om eens op te zoeken hoe ze een katana harden. Hier maken ze wel gebruik van de harde en zachte eigenschappen van het staal soort.
2 likes
Dan heb je het dus over âpattern weldedâ staal. Nogmaals: Ă©cht Damascus staal is het Indiase âwoetsâ staal. Pattern welding, waar jij op doelt met het vouwen en hameren, is al een ouder proces (gebruikt sinds ong. 200-300 voor christus) en we zijn het alleen maar Damascus gaan noemen omdat het het toevalling qua patroon vergelijkbaar uitziet met woets.
En het vouwen en hameren had inderdaad een functie (nadruk op hĂĄd). Die functie was tweeledig, en niet helemaal wat jij oppert. Het werd namelijk gebruikt om:
- onzuiverheiden eruit hameren
- en later ook om koolstof toevoegen om de hardheid van het gehele stuk staal homogeen te verhogen.
Tegenwoordig heeft het die functie al lang niet meer, vanwege de ontzettend hoge zuiverheid (en andere karakteristieken) van moderne staalvarianten. Het wordt uitsluitend nog decoratief ingezet.
Je noemt ook het idee van een harde snede (van martensiet - want moet scherp) en een zachte rug (van perliet - want moet elastisch). Dat klopt en is belangrijk, maar heeft niets met damast van doen. Dat is een veelvoorkomend misverstand. Het is het gevolg van een speciale warmtebehandeling (âdifferentieel temperenâ). Bijvoorbeeld door het gehele lemmet te verhitten en dan verschillende gedeelten met allerlei trucjes op verschillende snelheden laten afkoelen, of door slechts Ă©Ă©n gedeelte van het lemmet te verwarmen en af te koelen. Kan (en gebeurt) zeker ook met niet-patroongelast staal, en dan is het resultaat vaak betrouwbaarder.
4 likes
Dit was waar voor Tamahagane wat in katanaâs werd gebruikt, naar mijn weten niet perse voor Damascus staal.
4 likes
Dat had ik al opgezocht omwille van keukenmessen. 
Wij interpreteren dingen blijkbaar anders.
Ja, als de hele wereld het Damascus noemt kun je wel roepen dat dat niet het echie is, maar blijft het toch de kreet die algemeen zo herkend wordt. Ik vloek al jaren op het feit dat veel Nederlanders zich als Hollander profileren, maar de wereld maalt niet om mijn mening en gaat vrolijk verder met de gangbare naam.
Zelfs Google en Wikipedia vinden het allemaal maar verwarrend:
Hameren op woets (see what I did there? ) komt op mij over als obscurantisme. Iets wat mij niet vreemd is, trouwens.
Daar ben ik het dan weer niet mee eens. Dat sommigen dingen oplossen met variabele tempering, prima, maar Damascus wordt nog plenty gebruikt op de manier die ik aangaf. Volgens de fabrikanten dan toch.
Ice hardening en tempering in alle ere, het is gewoon zo dat messen met een homogene kling vaak tussen de 52 - 58 HRC zitten, waarbij veruit de meesten 54-56 zijn, 52 cheap shit is en 58 met een kaarsje te zoeken is (bepaalde WĂŒsthof), terwijl breek- en roestgevoelig carbonstaal 59-61 heeft en bij merken als herder heel erg veel gebruikt worden, terwijl Japanse messen van boven de 61 HRC meestal meerdere gevouwen staaltypen met meerdere hardheden gebruiken.
Ook in moderne RVS varianten. Tojiro gebruikt VG10 met twee lagen zachtere prut er omheen. Maar zelfs woets gebruikte twee staalsoorten omwille van de redenen die ik schetste. Citaat uit de Wiki:
âDit werd gedaan omdat smeedijzer heel zacht en buigzaam is door te weinig koolstof, en gietijzer zeer bros door te veel koolstof. Door beiden in de juiste verhouding samen te smelten ontstaat goed, hardbaar staal.â
Ik moet bekennen dat de Duitse messen stiekem makkelijker te slijpen zijn en niet geneigd zijn om te breken. Dat de Japanners en Carbon spullen nipt scherper kunnen zijn is wel waar.
Kortom: wil je ultieme scherpte, of wil je taaie edge retention? Afhankelijk van de culinaire cultuur kan het antwoord verschillen. Voor de Europese keuken is een zachter Duits mes beter, want botten, huid en kraakbeen spelen een grotere rol.
Dit maakt allemaal natuurlijk geen reet uit voor een horlogeplaat die omwille van estetische redenen in gehamerd metaal of Damast wordt uitgevoerd.
3 likes
Daar heb je zeker een punt, maar ik blijf tegensputteren (âŠzoals jij - overigens m.i. terecht - met Hollanders ;-))
Hmm, interessant. Mijn referentiekader is de Europese ontwikkeling van het gebruik van staal (en dan m.n. met betrekking tot zwaarden) en ik weet (te) weinig van de Japanse traditie, zo blijkt. Ik heb sinds mijn vorige bericht en n.a.v. jouw antwoord wat zitten googlen en het lijkt erop dat je gelijk hebt: met name in âdie hoekâ wordt, voor zowel Japanse messen als zwaarden, het nog steeds wel op die wijze ingezet. Naar men beweert inderdaad, waar we dan voor het gemak maar even vanuit gaan. Niet alles is een complot. Op basis van mijn weliswaar beperkte ervaring met smeden lijkt dit me overigens extreem moeilijk om correct te doen. Knap.
Inderdaad, maar het mengen gebeurt dan uitsluitend door het smelten en er hoefde niet door vouwen koolstof bijgemengd te worden voor hardheid. De metallurgische oorsprong van het kenmerkende patroon is daarmee anders (hoewel optisch enigszins vergelijkbaar).
Grappig: voor zwaarden geldt ongeveer dezelfde overweging. Ik heb een broertje dood aan de internetmythe dat katanaâs âbeterâ waren dan Europese zwaarden. Ja, ze konden inderdaad iets scherper en waren dankzij de gebogen vorm betere snijwapens. Maar uiteindelijk is het appelen met peren vergelijken: âbeterâ is, net zoals in de keuken, nogal contextafhankelijk (i.e. wĂĄt je ermee wilt snijden, steken of hakken).
Dat is uiteraard 100% waar. Maar ja, waar zouden we het anders over moeten hebben hiero? 
2 likes
Leerzaam topic heren, mijn dank.
3 likes
En ik kan niet genoeg benadrukken dat ik alleen uit culinaire overwegingen steek, snijd of hak. Hoezeer de bezels van mijn horloges ook het tegendeel doen vermoeden.
Ik kwam ook alleen maar bij de Japanners terecht omdat mijn partner een fetisj heeft voor Japanse groentemessen, vandaar de mix thuis. Als je me dit in 2015 had gevraagd had ik je heel erg blanco aangekeken.
Waar dames al niet goed voor zijn.
Het valt me op dat de Ketalaars topics constructiever zijn dan heel erg veel andere topics. Ik zet mân geld op de geode invloed van @stefanketelaars, dus inderdaad dank all-round.
4 likes
Dat heeft met zijn klasse / kwaliteit van doen. In een museum loop ik niet gauw te roeptoeteren dat een kunstwerk prut met peren is. Thuis overkomt me dat wel eens âŠ
4 likes
Klopt!
Stefan weet als geen ander dit te gebruiken:
4 likes
of omdat het gewoon over horloges gaat?
2 likes
Hahahaha⊠Het is wel de kunst om de wijsheid van de groep niet om te laten slaan in de domheid van de meute.
3 likes
Een tijdje terug heb ik enkele eta6497/98 uurwerken gekocht op Ebay die er al wat vlieguren op hadden zitten (30 jaar of ouder). Hier heb ik gekeken naar slijtage punten, wat me op viel was dat overal de messing wanden waar de stem in beweegt licht uitgesleten waren.
Dit deel heb ik mee genomen in mijn ontwerp. De lagering van de stem is nu los te vervangen en ook duurzamer ontworpen dan de standaard ETA variant. Zodra dit versleten is hoeft er slechts 1 as en een klein cnc onderdeel vervangen te worden.
Verder heb ik de laatste details verwerkt in het uurwerk. Mogelijk dat ik morgen beide machines aanzet om deze test variant te maken.
18 likes
Prima modificatie; zwak punt bij veel handwinders. 
1 like
Hier zitten stiekem toch heel wat uren in!
verder heb ik het tandwiel lock systeem aangepast, dit is een stuk robuuster dan het vorige ontwerp.
17 likes
Zier er zo onschuldig uit zoân CAD modelletje, maar man wat kan daar een hoop tijd in gaan zitten. 
Mooi gemaakt. 
Ankerrad toch weer apart gelagerd?
Ga je zoân veer nog harden na het frezen of laat je die gewoon basismateriaal?
1 like
Een tijdje terug heb ik enkele eta6497/98 uurwerken gekocht op Ebay die er al wat vlieguren op hadden zitten (30 jaar of ouder). Hier heb ik gekeken naar slijtage punten, wat me op viel was dat overal de messing wanden waar de stem in beweegt licht uitgesleten waren
U gaat niet over een nacht ijs! 
3 likes
Ik heb een nieuwe manier bedacht waardoor ik het anker kan laten zitten, maar toch de balance wheel omhoog kan halen. Dat wil ik bij dit uurwerk uit gaan testen. Hierdoor hoef ik niet meer de verlengde bus te maken voor het ankerrad. Hierdoor komt de balance wheel wel 1mm lager in het uurwerk te zitten ten opzichte van de wijzerplaat. Ondanks dat is de balance wheel nog volledig zichtbaar.
Bij de proto ga ik gewoon RVS gebruiken voor de veer. Als het principe werkt ga ik internet afzoeken welk materiaal ik het beste kan gebruiken en welke manier van harden en temperen.
2 likes
Hmmm, extra brug waarin de balans gelagerd is zodat de impulse pin net door de platine steekt? Mooi bedacht; moet je denk ik nog wel het anker iets aanpassen of niet? Ben benieuwd.
Succes.
1 like
Bedankt! Gaat lukken! Pallet heeft alleen een kleine aanpassing nodig, maar dat gaat wel lukken!
Ik heb tegenwoordig een voorraad systeem zodat ik weet van hoe veel ik alles heb. Heb wel eens mis gegrepen, dat is echt vervelend als je vooruit wilt.
Alleen mijn plaatmateriaal zit nog niet in dit systeem, laat mijn 2mm messing plaat net op zijn Balen! Wel onderweg, maar dat komt pas over 5 dagen binnenâŠ
1 like
Ik las dat je iemand voor marketing zou kunnen gebruiken. Het lijkt erop dat er ook een magazijnmedewerker moet komen. 
2 likes