Ik zou voor de handwinder gaan. Prachtig elegant en tijdloos horloge zonder de technische complicaties die de andere twee kandidaten onderhoudsgevoelig maken. Presage eruit, GS erin zou ik zeggen.
Verder vind ik de GMT te druk qua plaat en te dik en vind ik de Snowflake wat lomp ogen; er is IMO teveel kast voor het glasoppervlak. Een beetje wat een Doxa Sub ook heeft, alleen past het bij zo’n toolwatch dan weer prima.
First thing first, gecondoleerd, een vreselijk verlies.
Ik weet niet of het in alle gevallen kan maar wellicht is het een aardig idee om je keus mede afhankelijk te maken van wat voor een man je vader was. Stel, hij was klassiek aangelegd dan zou mijn keus zeker op de Hi-Beat vallen. Of een dergelijke vetaling past op alle modellen weet ik niet, just a thought.
Sterkte en succes, ik denk dat uiteindelijk elke keus goed is gezien de omstandigheid van de aanschaf
Ik heb hier vrij lang over nagedacht. Gecondoleerd overigens, het is slikken, zoiets.
SBGW253 is van de drie het schoonst van ontwerp. Met 38mm grootte en een dikte van 11mm is het mooi van formaat. Maar toch is het ergens, als ik het zo op foto’s en films bekijk, een wat vlak horloge. Het is mij, kort gezegd, iets te simpel uitgevoerd.
Daar komt bij dat het slechts 30m WR is. Da’s belachelijk voor die prijs.
SBGA211 was tijden lang m’n favoriete GS. Maar hij is veranderd en mijn inzicht schrijdt ook voort. Ik vond 'm beter toen er nog Seiko bovenaan stond, meer in balans. Ook ben ik me gaandeweg gaan ergeren aan die rare power reserve. De enige oplossing voor dat horloge zou zijn om de power reserve naar de achterkant te verplaatsen, om zo een meer zen achtige wijzerplaat te maken. Dan kom je ook met de huidige layout weg.
Daar komt dan bij dat de grootte van 41mm mij te gortig is voor een dress horloge. Ik heb het zelf met de SDGM gezien, ik moet dat niet willen. Ook meer dan 12mm dik is van de zotte, waarbij 10 bar WR dan wel weer goed is.
SBGJ017 is dan weer beter van formaat. Met 39.5mm nog net acceptabel als dress horloge, mooi van lug lengte en goed in balans, ondanks de drukke wijzerplaat. Zeker ook in het oude formaat van Seiko bovenaan erg goed te pruimen.
Maar ja, hij is 13+ mm dik en slechts 30m WR, wat ik nog steeds slecht vind.
Eigenlijk is de enige Grand Seiko die ik zou overwegen de SBGX059. Die is 37mm groot, 10mm dik, prachtig uitgevoerd en 100m WR.
Nomosje er bij en de overige 3.000 Euro gewoon even aanzien? In de pocket houden om later een ervaring (reis, bijvoorbeeld) of algemeen nuthebbend ding te doen is ook een optie.
Tweede optie is om een SBGX061 te doen. Dan heb je de Champagner plaat voor 's zomers of overdag, en de zwarte plaat voor 's winters of in de avonden. En hou je 3.600 Euro over van het budget.
De indices van de SBGX zijn juist zo mooi omdat ze die hele fijne groefjes (prismaatjes) in de indices verwerkt hebben. Een prachtig sprankelend effect. Ik weet even niet of deze die ook heeft.
Los van dat zijn “afgeleiden” de revue gepasseerd en geen optie.
Overigens is “afgeleid van” ook weer een rekbaar begrip. Alles is tenslotte afgeleid van iets met twee (of drie wijzers) uit het verleden in een ander design met als doel, de tijd aan te geven…
eh… waarom dan toch dure klokjes? Vanwege de emotie en waardering van kunst/schoonheid van een sierraad gok ik.
Ik ben net als jij erg gecharmeerd van hogere WR waarden ook op dressier horloges. Maar dat 30m niet de voorkeur heeft wil imo nog niet zeggen dat het belachelijk is en nog minder dat het belachelijk voor het geld. Ultra high end (50k + zeg maar) is belachelijk veel geld voor een horloge maar niet omdat je er niet mee kunt zwemmen.
Met een Jaguar op spaakwielen met zomerbanden ga je niet aan rallycross doen. Met Oxfords kun je niet lekker voetballen.
Of ik een beetje waterdichtheid uiteindelijk zou meewegen in de keuze voor een dressy horloge? Als het zo uitkomt wel ja. Goed punt.
Was dit je vaders of jouw bedoeling? Als het van jou af komt, dan is er helemaal niets standaard aan een rolex of omega. Een rolex (en omega) past meer in de zin van [quote=“koetsjh, post:1, topic:134369”]
“once-in-a-lifetime” horloge
[/quote]
Ik zal toch nog eens over nadenken. Zeker niet de fout in gaan (wat ik heb gedaan) dat rolex een merk is voor alleen patsers. (ik heb een oa een kermit en een zenith daytona steel misgelopen. Toen was het slechts wat je nu voor een DJ betaal)
Je gaat een rolex op den duur meer waarderen. de SBGA211 heeft haar looks van rolex DJ.
Ga je tocht voor een GS, dan SBGA211
Wat mij betreft daardoor mooi door eenvoud. @koetsjh deze heeft eveneens de hele fijne groefjes, zie onderstaande foto (van de SBGV025, foto ooit eens gevonden hier op het forum)
Maar om op je oorspronkelijke vraag in te gaan: van de drie voorgestelde horloges de SBGW253. Opnieuw een mooi ‘eenvoudig horloge’, door de print boven en onder de wijzers mooi in balans.
Die jij nu laat zien is qua verhoudingen van de wijzerplaat beter imo. Ze hadden de GS in plaats van helemaal bovenaan de wijzerplaat beter onder de wijzers kunnen houden.
Ik zeg : Seiko boutique …kom er toevallig net vandaan…liggen 24 GS naast elkaar , pas ze gewoon allemaal . (Huh tel jij horloges ? Jaja ik tel alles en overal tel -tick vanwege mn werk )
Rolex/Omega komt inderdaad uit mijn koker. Ik zeg niet dat Rolex patser horloges zijn. Met de afwerking is zeker niks mis.
Toch voelt het een beetje als gemeengoed in de horloge wereld of het summum van status bij mensen met wat (vermeend) succes.
Grappig dat tijdens mijn zoektocht ik bij een Rolex AD was, waar ik tijdens het bekijken en passen van onder anderen een Oyster Perpetual 39, telkens (vriendelijk en met respect) gewezen werd op het feit dat een andere kleur wel leuk was voor de afwisseling maar niet noodzakelijk ondanks dat mijn huidige (jaja) een kleiner formaat was.
Tot ik aangaf dat het een GS betrof. Er is met een zekere verbazing gekeken naar de afwerking van de GS.
Zeker Grand Seiko is voor mij een merk waarbij “robuust zijn” één van de ontwerp-criteria zou moeten zijn. Dat is niet het equivalent van voetballen met Balmorals of rallyrijden met een vintage Jag, dat hoort gewoon bij het merk in mijn optiek.
Zo’n beetje alle SARX, SARW, SARB en SARY modellen zijn 10 ATM WR. Zelfs mindere goden als de cocktail time zijn nog 5 ATM WR.
Moet dan echt een Grand Seiko zo nodig slechte pakkingen hebben?
Maar Vintage Jaguars hebben meer peper in de reet dan je nu schetst trouwens:
Veel sterkte gewenst met het verlies en ik hoop dat je nog een heel erg lange tijd de goede herinneringen met je vader mag koesteren. Al de rest is bijzaak.
Er staat hier al massa’s advies waar ik zelf weinig of niks aan kan toevoegen. Het enige wat ik kan aanbevelen is dat je het horloge moet kiezen wat jij mooi vindt. Maak er een weldoordachte keuze van, maar als je zeker bent, kan je onmiddellijk de trekker overhalen.
Ik heb zelf de SBGA011 (het oude model dus) en die vind ik mooier dan de nieuwe SBGA211 omwille van de wijzerplaat die er gebalanceerder uitziet. Het gapende gat naast de gangreserve vind ik eerlijk gezegd best wel storend. De reden waarom ik enkel de SBGA011 overwoog en geen andere GS:
De witte texturen van de wijzerplaat. Die is uniek voor elk horloge en het ziet er simpelweg geweldig uit. Imo één van de mooiste wijzerplaten die je op een modern horloge kan terugvinden.
Niet iedereen is fan van Spring Drive, maar het is wel een uniek movement en ik vind het grandioos om die magisch blauwe secondewijzer achteloos over de wijzerplaat te zien zweven zonder een greintje geluid te maken.
De omvang vind ik naar moderne maatstaven ideaal. Zeker niet klein met zijn 41 mm en dikte van 12,5 mm, maar voor mij is dit dé sweet spot (ik heb elf een polslengte van 17,5 à 18 cm).
Het draagt bijzonder licht (minder dan 100 gram) omdat het van titanium is gemaakt. Ik vind het erg comfortabel en draag het horloge de hele dag zonder dat ik er iets van merk.
Misschien het belangrijkste: het holistische samenstel van het horloge klopt op alle vlakken. Er is quasi niks dat ik zou veranderen aan de SBGA011. Als ik het horloge in actie zie, is dat zoals een verliefde puber op een pin-up poster.