Groot is uit, klein wordt hip?

Goede smaak is altijd mooi, maar wat nu als een 45 mm gewoon mooi op de pols ligt en er niet oversized uitziet ?
Ik denk dat men het relatief moet bekijken: een horloge is pas groot indien het té groot is. Er zijn mensen voor wie 37 mm al gigantisch is en voor sommigen kan een 48 mm Breitling Bentley prima. Andersom, ben je een beer van een vent, dan is 35 mm -naar mijn smaak- geen gezicht. Pak dan 40-42 mm, dat is denk ik voor de wat forsere personen perfect. Ik denk dat goede smaak synoniem moet zijn voor “maatwerk”, net als een pak: te klein of te groot, beide fout. Zoals we al eerder geschreven hebben, het hangt van je uitstraling af: ik ken een advocaat/hoogleraar met een 43 mm Zeno, niemand die hem slechte smaak verwijt. Ook het uiterlijk van het horloge speelt mee: een 51 mm Patek Gondolo getuigt van slechte smaak ? Een Breitling van “slechts” 42 mm ziet er onder omstandigheden veel dubieuzer uit…

Hallo Ed,

Dank voor je interessante reactie. Natuurlijk is het (ook) een kwestie van persoonlijke smaak. Maar de vraag was wat de trend is wat betreft de grootte. In mijn opvatting wordt dat niet alleen bepaald door de omvang van de pols, want die is in de afgelopen decennia gemiddeld niet veranderd, mag ik aannemen. Er zijn foto’s van Clint Eastwood met een tankhorloge van pakweg 20 bij 30 mm… Een damesmaatje, en niemand die daar vreemd van opkeek. De afmetingen zijn toegenomen in een tijd dat je jezelf – als man EN vrouw – wilde laten zien. Daar paste een groter horloge bij. Ik heb 's in catalogi gekeken; de afmeting van horloges is in de afgelopen tien jaar met ca. 3 mm. toegenomen, van 36 naar 39 mm. Gemiddeld. De uitersten zijn nog veel extremer.

De vraag is mijns inziens: past een oversized horloge nog wel in het komende tijdsbeeld? Ik weet dat niet, maar ik denk dat het weer in gaat komen om met enige bescheidenheid klasse uit te stralen. Dus geen 45 - 50 mm, want dat zal als onzinnig worden bestempeld en dus ook als smakeloos. Denk ik. Maar zeker weet ik het niet; we zullen het volgen.

Haringsma, goed gesproken:

Dit is ook de reden dat ik dit topic opende. ‘Toen groot hip was’ kon ieders pols niet groot genoeg zijn, nu lijtk het wel of iedereen zichzelf te heet heeft gedoucht en zijn gekrompen en dat men nu op zoek is naar kleine horloge’s. Ik bedoel dit is toch puur mode en meegaan (proberen) met de tijd? Iets wat ik zelf nooit zo goed snap. Koop wat je mooi vind en wat mooi staat, klaar.

Een ander iets wat me ook opviel is dat je vaak hoort; de fabrikanten maken nou eenmaal iets waar veel vraag naar is. Maar hoe zit dat met mensen die jaren sparen voor een duur(zaam) horloge en als gevolg van de mode ineens met een model van 40+mm zit opgescheept, terwijl hij liever iets kleiners wilde, maar dit er simpelweg niet is. Niet echt fair lijkt mij en ik vind het dan ook ‘stom’ avn de merken dat ze zo snel en gemakkelijk inspelen op de hype groot, groter grootst. Laatst een Calatrava gezien van 37mm, dat vind ik persoonljk al veel te groot voor zoiets klassieks, helemaal van zo’n klassiek merk. Ben ik hier nou de enige in die zich hieraan stoort? … :wink:

Of je de enige bent weet ik niet, maar ik stoor me er niet aan, hoor…Think big!

Wellicht dat de gemiddelde polsomtrek de afgelopen decennia niet echt gewijzigd is. Horloges werden steeds groter, tot het absurde aan toe. Er zijn echter genoeg merken/ types die niet meedoen met die trend. Ik denk dat de écht grote uit zijn. Dus groter dan 45 mm. Zoals ik hierboven al schreef, het mooiste lijkt mij maatwerk. Criteria daarbij zijn de woorden: harmonie en balans. Misschien dat de trend nu weer afzakt van absurd groot naar maatwerk, naar een klok die harmonieus op de pols ligt. Heb je een arm als een olifantenpoot, neem je 45 mm,
smalle polsen, 35 mm en alles daar tussenin. Mooie tussenmaat is nu 39-43 mm voor een sportmodel en 35-39 mm voor een dress. Het lijkt mij sterk dat we ineens weer naar de jaren '30-'60 formaatjes gaan. Dat zou te drastisch zijn.
Maar, nogmaals, beter is het om het met het oog te beoordelen, soms zijn hele grote horloges niet eens zo groot meer en soms zijn klokjes van 36 mm gewoon mooi. Dat die grote satellieten uit zijn, lijkt mij een feit. Ik gok dat nu de tussenweg maatstaf is.

van 35 tot 45 zeg ik voor de komende tijd gewoon, dus voor elk wat wils.

Wat de mode doet, hangt van veel zaken af. Ik denk dat er zoiets is als de tijdgeest. We sluiten nu een periode af waarin individualisering hoogtij vierde. Nu zoeken mensen weer verbanden. Dat zal invloed hebben op de mode. Extremen vallen af. De vormgeving van horloges in bijvoorbeeld de jaren '60 en later ’ 70 hangt samen met wat er toen in de maatschappij gebeurde. Je had plateauzolen, klokbroeken etc. en de horloges waren net zo wanstaltig. Mijn grootste maat is nu 44 mm. maar ik draag nu weer wat bescheidener horloges, die ik uit de oude doos heb opgediept. Een Maurice Lacroix Pontos GMT bijvoorbeeld. Pakweg 38 mm. Is toch een lekker, draagbaar maatje. Maar ook die Oris van 36 mm. of Longines Conquest van 35-36 mm. gaat al weer 's om. Kortom: het worden goede tijden voor de verzamelaar!

Hangt natuurlijk ook een beetje van het merk en het type horloge af. Merken als Breitling, Panerai, Zeno ed. zullen ongetwijfeld altijd XXL modellen in hun collectie houden. Als U-Boat ooit een 38mm model gaat maken blijven ze er denk ik ook mee zitten. Persoonlijke smaak blijft natuurlijk het belangrijkste en mode daar hebben ze toch de modemerken voor. 10 jaar geleden ooit van een Gues horloge gehoord? Geeft niet over 10 jaar hoor je er ook niets meer over. Een 45,5mm Omega Planet Ocean is dan nog steeds mooi net als een 50mm Breitling for Bentley. En misschien maken de opvolgers van Gues dan wel 32mm herenhorloges.
Er is dus maar een stelregel: Kopen en dragen wat je zelf mooi vindt.

Ik heb het idee dat er in deze discussie aan één ding voorbij wordt gegaan: De merken bepalen welke maatvoering “in” is, en niet de consument!
Wij denken wel dat we dat bepalen, maar helaas…!
Natuurlijk kunnen we allemaal onze eigen voorkeur hebben maar de “trend” wordt bepaald door de (gerenomeerde) merken.
De gerenomeerde merken bepalen de trend, de trendmerken volgen deze trend slechts.

Ropa Schreef:

Ik heb het idee dat er in deze discussie aan één
ding voorbij wordt gegaan: De leverancier
bepaalt welke maatvoering “in” is, en niet de
consument!
Wij denken wel dat we dat bepalen, maar
helaas…!

wat was er eerder, de kip of het ei ?

1 like

Lijkt me een andere discussie!

Ropa Schreef:

Lijkt me een andere discussie!

nee hoor, wat was eerder de vraag of het aanbod ?

In deze discussie gaan jullie er aan voorbij dat het aanbod er dus als eerste is.
Zoals ik al eerder zei, de merken bepalen de trend.( de aanbieder dus!)
De vraag wordt slechts bepaald door hetgeen er wordt aangeboden.

Oh, ja ? en hoe verklaar je dan dat bijv. Rolex al meer dan 50 jaar hetzelfde maakt (slechts kleine wijzigingen)?
Nu pas voert men daar wat kleine veranderingen door (grotere DJ), terwijl de opmars van “groot” al een aantal jaartjes gaande is.
De economen zijn er volgens mij nog niet uit wat het eerste was: vraag of aanbod. Er zijn typische vraag-resp.aanbodeconomen. Ik denk dat het een combi van beide is. De aanbieder is actief naar de markt aan het kijken en “proeft” dat de zelfbewuste consument grote horloges wil, die maakt men dan en vervolgens pikken anderen dat weer op. Die consumenten denken dan; dat moet ik ook hebben en koopt het, vervolgens wordt er weer meer geproduceerd. Ik geloof het niet dat de producent de cons. iets op kan leggen dat hij niet wil hebben, er moet dus al bij de cons. een zekere vraag zijn. Hoewel de prod de cons natuurlijk wel een hoop kan doen wijsmaken en aansmeren.Stel dat de cons iets wil hebben zonder dat hij zich ervan bewust is; de prod heeft hier al over nagedacht en biedt het aan, heeft dan de prod de vraag bepaald ? hooguit heeft deze dan openbaar gemaakt wat het consumentengevoel is en het benoemd. Het blijft een combi denk ik.

De consument wil grotere horloges hebben omdat de merken het aanbieden.( overigens ben ik het wel met je eens dat het een combinatie van de 2 is)
Klein voorbeeld: Ik heb niet veel verstand van de mode m.b.t. kleding maar ik weet wel dat de toonaangevende merken b.v. de modekleuren voor de verschillende seizoenen bepalen.
Die toonaangevende modemerken weten nu al wat de modekleur voor b.v. de zomer van 2008 wordt.Dit is echt niet omdat wij die kleur zo graag willen gaan dragen, dat zijn de kleuren die zij willen dat wij gaan dragen.
Waarom denk jij dat bij kostuums het ene jaar een 2-knoops kolbert de mode is en het volgend jaar een 3-knoops?
Omdat we anders geen nieuwe kostuums meer kopen!!!
Dat is in zekere zin bij horloges ook zo, de markt moet wel blijven absorberen!!
Overigens denk ik dat je bij Rolex een denkfout maakt, dit merk staat ver boven alles en doet inderdaad niet aan trends.( misschien tot op bepaalde hoogte??)
Dat is ook de kracht van het merk, maar het is ook het enige merk dat dit op deze manier kan doen.
Er is geen horlogemerk dat bij Rolex in de buurt komt, sterker nog, ze mogen nog niet eens in de schaduw van dit merk staan!
Overigens is dit laatste niet echt relevant in de discussie waar het hier over gaat.(wel interessant overigens om een keer een discussie over te starten!!!)

Voor economische groei is innovatie een belangrijke voorwaarde. Met andere woroden: als je niet met nieuwe modellen op de markt komt, zakt de markt of je eigen marktaandeel in. Elke merk komt daarom – in wisselend tempo – met vernieuwingen en aanpassingen. Elk horlogeblad staat er vol van, en dat stimuleert de vraag.

In welke richting die vernieuwingen worden gezocht, hangt af van de richting waarin de smaak van mensen zich ontwikkelt. Je kunt een samenhang zien met maatschappelijke ontwikkelingen, zoals individualisering, globalisering etc. Producenten zullen in hun marketingafdelingen dit wel bespreken en op basis daarvan met nieuwe modellen komen, die dan bij succes weer door anderen worden gevolgd. Zo zie je in ieder geval bepaalde trends ontstaan. Maar dat zijn algemene beelden. De horlogemarkt is vrij sterk gedifferentieerd. Met een groot aantal nichemarkten, waar gespecialiseerde producenten in opereren met een eigen signatuur.

Zo schijnt er een verband te zijn tussen het economisch tij en de lengte van rokken. Hoe dat precies zit, staat me even niet bij. Maar het zou zo maar kunnen dat iets soortgelijks geldt voor de omvang van horloges. Misschien iets om uit te zoeken. Ik heb al gezocht naar databases van horloges waarin horlogediameter en jaar van introductie zijn opgenomen. Maar nog niks geschikts gevonden. Als iemand een bron kent, dan hoor ik dat graag.

Dit topic is 19 jaar oud en de vraag blijkt relevanter dan ooit; is groot uit en klein hip, maar nu niet in 2006 maar in 2025. De antwoorden op die vraag zullen grofweg hetzelfde zijn als 19 jaar geleden, met een klein verschil. Ik wilde een nieuw topic starten hierover omdat ik zelf een nieuwe kijk heb gekregen op dit onderwerp door de recente aanschaf van een Grand Seiko. Maar de relevantie van dit oude topic vind ik daar dusdanig goed in passen, dat ik het hier maar neerzet. Want wat hierboven gezegd wordt is absoluut waar en nog steeds actueel.

Zoals gezegd, ik heb recent een Grand Seiko gekocht waarbij ik nog even twijfelde bij aanschaf tussen de Snowflake en mijn nieuwe (zoals ik het zelf maar genoemd heb) Ichimatsu, de SBGA025. De Snowflake is met zijn 41mm geen klein horloge, de Ichimatsu zit met zijn 39mm in de zogenaamde “goldilocks zone” en omdat deze onder de 40mm zit, veelal gezien wordt (in ieder geval door mijzelf) als “de kleinere maat”. Ik heb mijn Ichimatsu nu een week om de pols en deed gisteren mijn 43mm grote Tag Heuer Aquaracer 300 Professional om de pols en man, wat voelde die plots groot, zelfs bijna lomp!

Nu heb ik vrij grote polsen (bijna 21cm omtrek) en dat is de reden dat ik altijd keek naar grotere horloges en de kleinere maten (alles onder de 40mm) links liet liggen. Maar nu denk ik dat ik het licht gezien heb. Ik vind de 39mm eigenlijk mooier vallen, minder “in your face” en meer gedistingeerd. Eigenlijk heb ik echt in de 26 jaar dat ik in de hobby zit, enorm veel gemist door altijd maar de aanname te doen; die is toch veel te klein. Doordat ik toe was aan een mooie Grand Seiko, er eindelijk budget voor had, ik persé een Spring Drive uurwerk wilde, is de sub-40mm op mijn radar gekomen tijdens een zoektocht op een manier dat ik er qua gevoel niet meer omheen kon. Want Grand Seiko heeft nu eenmaal een groot aanbod dat onder de 40mm zit.

De vraag; is groot uit en klein hip, zou ik het volgende antwoord op willen geven. Er zijn ontwikkelingen in de mark gaande die dat inderdaad bevestigen, of misschien wel beter gezegd, erop aansturen. Neem wederom weer even Grand Seiko als voorbeeld, zij zijn erg aan inzetten op de kleinere maten. Ik denk ook een beetje vanuit technologisch perpectief, zo van “kijk, dit kunnen wij goed en we kunnen het zo klein maken”, maar ook op basis van de vraag uit de markt. Maten groter dan 41mm zullen grappig genoeg bij mij nu iets minder aandacht krijgen. Ik sluit ze niet uit, maar ik voel zelf (niet gedreven door enige trends) nu na 26 jaar óók iets voor de kleinere maten en zal ze zeker niet op basis van mijn onterechte onderbuikgevoel negeren of uitsluiten.

En dit is wat onze hobby óók zo leuk maakt. Nieuwe inzichten die niet gedreven worden door commercie, maar door de ontwikkeling van den smaeck ende gevoel.

5 likes

Als je op zoek/ interesse hebt naar klein hip dan vind je ook klein hip, logisch dat je dan het gevoel krijgt dat alles kleiner mag zijn toch, wil niet zeggen dat er ontwikkelingen zijn die bevestigen of erop aansturen kleiner te gaan imo.
Zoveel smaken zoveel meningen en die veranderen van tijd tot tijd, in 2006 en in 2025

1 like

Niet helemaal correct wat je hier zegt. Verdiep je even in wat Grand Seiko aan het doen is momenteel en wat daarover geschreven en gezegd is. Joe Kirk (Brand Curator Grand Seiko America) heeft daar onlangs in een interview met Teddy Baldassarre ook duidelijke uitspraken over gedaan, dus dat ze bij GS die trend bewust aan het inzetten zijn.

Gevoelsmatig zie je dat horloges (op makroschaal gezien) weldegelijk groter zijn geworden (een 39 mm was in 1990 een knoeperd hoor!) maar dat er fluctuaties zijn die die trendlijn beinvloeden.

De echte sjoelschijven van o.m. TW steel zie je niet zo veel meer.