Deze gaat nooit weg vanwege de zeldzaamheid en het verhaal er achter. Daarnaast vind ik het een geweldig horloge. De Seiko 6306-7001. Een JDM model, dus alleen uitgegeven in Japan. Gekocht door twee Nederlandse onderzoekers die gestationeerd waren in Japan en het horloge meegenomen hebben naar Nederland. Ohja. Helemaal origineel.
Horloges verkopen is vermoeiend⊠In de tijd die het kost kun je, als je gewoon werkt, de volgende bijna verdienen
Ik doe even rustig aan met kopen en verkopen. Die services kosten ook een hoop geld. Hoop binnenkort die Candino terug te mogen verwelkomen (reparatie m.b.v. donoruurwerk) en dan gaat de Longines Ultra-Chron voor een preventief onderhoud.
Ik verkoop pas als ik iets 1. niet meer draag, 2. niet meer leuk vind, 3. niet meer relevant vind binnen het door mijzelf aangegeven kader van mijn bescheiden collectie. Nu 2e week mijn Rolex om de pols vraag ik me af waarom ik nog andere horloges heb. Komt volgende week (of de week erna) allemaal weer goed.
Twee soorten horloges: De âvaste collectieâ en de âimpulsaankopenâ. Van de laatste mag er soms wat gaan, zoals recent een Donax Squale en een Falken en een Vetta.
Ik heb redelijk wat horloges gehad en verkocht. Nu alweer vier jaar de sub om de pols (nagenoeg elke dag). En Idd mijn andere horloges zitten en blijven in de doosâŠ
Ik kan er geen afscheid van nemen want ze horen bij me. Alleen je hebt maar een âdaily beaterâ en die gaat met je mee tot het einde.
Mee eens: verkopen is vermoeiend. Zeker als je het goed (in de zin van juist) wilt doen.
Ik draag overigens mijn andere horloges nog steeds. Ik merk dat ik altijd naar mijn mooiste grijp. En als ik twee gelijksoortige heb, dan pak ik de mooiste.
Daarom mocht de Fortis met de komst van de Rolex weg, ik zou hem toch niet meer pakken. Mijn gouden Hamilton mocht weg omdat hij verloor van mijn JLC dresswatch. En de dog leg connie mag straks weg omdat hij verliest van de andere pie pan.
Ik heb er drie die zeker nooit weggaan.
De Tag Heuer is mijn huwelijkshorloge en eerste high end watch
De Butex en Chronograph Suisse zijn van mijn grootvader geweestâŠ
Seiko Monaco van mijn overleden vader.
Omega GenĂšve eveneens van mijn vader.
Zilveren Kaiserstunde zakhorloge van mijn grootvader.
Omega Seamaster Mariner I van mijn grootvader.
SMP 300, mijn eerste echte horloge.
EDIT: De Kaiserstunde loopt niet. Vorige week heb ik, na JAREN zoeken een identiek horloge via ebay gevonden. De kast daarvan is fucked up beyond all rescue, maar het uurwerk is goed⊠Dit wordt mijn nieuwe project. Zin in. Ik weet for a fact dat het horloge sinds 1953 niet meer gelopen heeft, hopelijk doet ie het 65 jaar later weerâŠ
mân Rado True Slimline,ETA MET 2492-A2 gaat nooit weg; gekocht in 2014 nadat ik Gehoord had dat ik mân 2e HBO-diploma in the pocket had! Volgend jaar heb ik gepland 60 te worden en dan wil ik me trakteren op weer iets blijvends⊠Orienteren, orientenâŠâŠâŠ Lekker luxe probleem; dit weekend veel contacten met @Erredibi gehadâŠâŠâŠ
Heb hem nu 2 jaar, heb hem aangekocht in niet-werkende staat (chronograaf had een eigen wil ) .
Het was de âlast one leftâ
.
Ik had de optie om hem terug op te sturen naar Amerika (met de kans nooit meer 1 te vinden) of ik kon hem zelf naar Victorinox sturen voor het kaliber te repareren (geen garantie, grey market).
Heb hem niet teruggestuurd
Een paar mooie verhalen hier. Het doet goed om vooral eens even stil te staan bij de emotionele waarde, naast de financiële of esthetische. Een herinnering aan het mooie gebaar dat het dragen van een horloge soms kan zijn.
Zelf heb ik er een paar die nooit de deur uit gaan:
Een quartz horloge van mij volledig onbekende origine, dat ik van mijn moeder zaliger gekregen heb voor mijn verjaardag. Er staat een zwierige snor op, wat meteen de reden was waarom ik ze kreeg
Mijn eerste horloge mod: een skx omgebouwd tot âfieldmasterâ. Omdat het veel gepruts en gezoek heeft gekost om te maken en ik heb ze op een paar mooie reizen meegenomen waar het zân dienst bewezen heeft. Mijn meest gedragen horloge.
) .
