Dus in de afgelopen 2 jaar veel gebeurd en dan is het toch wel jammer als ik zo terug kijk want er is meer wachten en gezeur geweest dan daad werkelijk leuk bezig zijn.
Nog steeds veel plezier, maar vooral met rondkijken en passen. Ik heb niet per se iets nodig, dus het zou eerder een fun watch moeten zijn. Heb nog niets gepast waarvan ik direct wist: dit is hem. Dus ik pas rustig verder.
Moest ik kost wat kost iets willen kopen, dan zou ik het minder leuk vinden. Zeker ook je verhaal indachtig.
Niet vervelend bedoeld maar wat doe jij dan nu met het geld? Je haalde audio systemen aan, daar een je toch ook heel snel aan de geluidskwaliteit?
Horloges zijn verder vaak vrij waarde vast. Onder de streep kost je het niet veel dus. Sterker nog, als je een paar jaartjes had gewacht met je vintage Tudor, Rolex en Speedy… Veel mensen geven volgens mij ook alleen het geld dat echt over is uit aan zo’n duur horloge.
Ik heb mijn leven omgegooid. Ik kon blijven werken, maar heb mijn middelvinger opgestoken. Spullen interesseren mij nog heel weinig. ( ik heb nog een zwak voor schoenen.️).
Ik heb nog wel wat geld, en ben van plan te gaan reizen. In elk geval naar Jeruzalem. En heel misschien nog wel een goekoop horloge. Ik vind jouw groene Seiko erg leuk, maar weersta nog steeds de verleiding.
Kunnen we echt alleen nog in termen van kopen en spullen denken?
Ik ook vrees ik, van een volle horlogekist naar een one piece collection
Eigenlijk is het gewoon een vicieuze cirkel vrees ik en beginnen we steeds opnieuw
Dat is natuurlijk mooi en jij zit in een levenfase dat het kan. Maar wat is het dan fijn dat juist horloges je hobby waren en je enige liquiditeiten had om die ommezwaai te maken. Als wijn drinken of computers je hobby waren was dat een stuk lastiger geweest.