Nou, het was niet de reactie van mijn manager, maar van de (destijds ge-outsourcete) afdeling PZ, die geen flauw idee hadden hoe ze dat moesten regelen, want dat stond niet in het boekje dat ze gekregen hadden 
…
Mijn mager juichte het zelf wel toe, want ik was nogal kritisch en dat waardeerde hij niet zo. En als ik opstapte kon hij de schaal waar ik in zat aan een veelbelovende jong knaap geven…
1 like
Oh ik ervoer het toen niet als naar, verre van. Die bewuste kerel, ene Steven, was een waanzinnig kakkineuze gozer die al 5 jaar in zijn laatste jaar zat van de Hogere Hotelschool, om uiteindelijk te eindigen als makelaar. Hij was een serieus aantal jaren ouder dan ik natuurlijk en wist vanuit zijn eigen omgeving gewoon meer van de meer luxueuze zaken des levens. Denk, winter skieen in Zwitserland, zomer ergens dobberen op een meer met een zeilboot, en tussendoor leven op de zak van pa. Ik had géén idee. Hij kraakte mijn aanwinst ook niet af, maar vroeg zich oprecht af (vanuit zijn privilege, zouden we tegenwoordig zeggen 
) waarom ik niet ging voor een Zwitsers merk. Tja, ik kende die niet eens!
Man man man, als ik terug denk aan die periode, wel echt een heel mooie tijd hoor. Ik verdiende ongeveer 50 tot 80 euro fooi per dag, en kreeg 2.16 euro bruto per uur. Ik word er haast nostalgisch van.
3 likes
Net zoals @Nobler bij 1e H. Communie (ja, ook in Limburg) mijn eerste horloge gekregen, een Stowa handopwinder van mijn ouders. Paar jaar daarna een Casio quartz gekregen voor een verjaardag. Tijdens mijn studietijd aan de uni in Nijmegen bij Holthuis Juweliers aan de Broerstraat gewerkt (dat was toen onderdeel van Siebel, zit nu de Zara). Daar mijn derde horloge gekocht, beng, meteen een Cartier, daarna een stuk of wat Omega’s (De Ville, Seamaster titanium, Speedmaster Classic, Symbol en Constellation). We kregen héél veel personeelskorting…
Daarna heeft het even stil gelegen (trouwen, huis kopen, twee hobby-klassiekertjes kopen, kinderen krijgen, aantal malen van baan wisselen), totdat ik weer eens zin kreeg in een horloge en in 2003 een Glashütte Mühle kocht en het jaar erop een Nomos Orion, de boze buurman van Mühle. In 2007 toen een Glashütter Zeitmesser van Meistersinger die ik in 2017 inruilde op een Junghans Chronoscope. Pas daarna ging het hek eigenlijk van de dam met Seiko’s, AliExpresjes, microbrands, Tissots, Hamiltons, Rolexen, nog een Cartier en heb ik er nu eigenlijk veel te veel. En ook al weer heel veel verkocht. Bewust verzamelen heb ik niet echt gedaan, het is me een beetje overkomen heb ik het idee. Als ik zin heb koop ik iets, en als het niet meer bevalt, verkoop ik het.
4 likes