Er is niks mis mee om een beetje zuinig te zijn om je horloge, maar laat dat niet een belemmering zijn om van je horloges te genieten. Krasjes en deukjes horen er dan gewoon bij en hebben zo hun eigen charme. Daarnaast, wat zegt een duikhorloge of sportchronograaf over de eigenaar als daar géén krasjes of deukjes op zitten? Die dingen kunnen prima tegen een stootje en horen ook gebruikt te worden.
Bovendien, bij een servicebeurt zijn oppervlakkige beschadigingen makkelijk genoeg weg te halen als je dat zou willen.
Ik bescherm mijn horloges niet, ik draag ze met beleid. Ik heb door de jaren heen wel een soort 2e zintuig ontwikkeld om het horloge te beschermen. Zo hou ik bijvoorbeeld mijn pols achter mijn rug als ik vlak langs een muur loop.
Daarnaast heb ik van mijn favoriete horloges een ‘reserve’. 2 exact dezelfde Certina’s waarvan 1 in de stickers. Een 2e Halios seaforth in nieuwstaat zodat de ander mijn daily is. Zelfs een 2e g-shock square. Het klinkt wellicht raar om een 2e te kopen zodat je een horloge zonder zorgen draagt. Maar het zijn prima betaalbare en redelijk waardevaste horloges. En voor mij werkt dit. Dus waarom niet?
Zoals de meesten hier zie ik niet veel heil in het inpakken van je horloge of delen hiervan. Het is toch een sierraad, en een beschermlaagje doet mijns inziens teveel afbreuk aan het uiterlijk.
Een groot deel van de beschadigingen aan een horloge met een metalen band is te voorkomen door te zorgen dat de band niet te los zit. Door het horloge boven het polsgewricht te dragen zit het meestal ‘veilig’ onder de mouw en zwiept het niet ongecontroleerd rond. Als tweede tip zou ik een horloge aanschaffen of aanwijzen als ‘beater’ om te dragen bij meer risicovolle activiteiten, zo spaar je je ‘goede’ horloge.
Krasjes op de sluiting zijn lastig te voorkomen. Geborstelde sluitingen kun je periodiek licht oppoetsen met Garryflex. Zelf ben ik hiermee gestopt sinds ik geleerd heb Wabi Sabi te omarmen
Een horloge is een gebruiksvoorwerp. En bij iedere bezigheid hoort een ander horloge. De kans dat ik in een pak in de tuin ga graven is nihil. Dus de kans dat er krassen op mijn dress-watch komen is daarbij ook nihil. En bij een dress-watch vind ik krassen wel storend.
Mijn ervaring is dat er krassen op komen als je het draagt. Of je die dresser tijdens een begrafenis nu aan de kist stoot, of tegen de tafel tijdens een buzinesmieting, de krassen komen er wel.
Het enige wat ik nog zou willen toevoegen als aanrader is het filmpje van deze mooie man over de Cost Carry Comfort Curve. Bij mijzelf resoneerde dat heel goed toen ik nieuw in de hobby was en naar duurdere dingen begon loeren.
Niet. Ik ben voorzichtig met al mijn horloges, ongeacht de aanschafwaarde, maar weet gewoon dat er op een bepaald moment een krasje hier en daar zal ontstaan.
Als jij je er veel aan stoort, wellicht afstappen van stalen banden en over naar leer/rubber of wat dan ook.
Verder heb ik ook, wat ik in dit topic voorbij heb zien komen, bepaalde automatismen. Als ik door een deuropening loop, houdt ik mijn arm achter mij. Evenals wanneer ik langs een muur loop.
Zoals de meesten hier al aangeven: niet. Gewoon lekker dragen.
Ik heb ook geen last van krasjes op de clasp door deskdiven Nu typ ik ook met mijn polsen hoger dan mijn vingers en laat ze niet rusten op het bureau. Dit heb ik vroeger aangeleerd met pianospelen en pas dit op een of andere manier ook toe bij het typen.
.
Een ruggengraat.
