Een goedenavond. Ik ben nieuw op dit forum en nieuw op het gebied van horologie. Ik ben benieuwd naar hoe deze hobby, passie, of misschien wel professie voor jullie begonnen is.
Als 15-jarige jongen erfde ik een mechanisch horloge van m’n opa en sindsdien heeft het me altijd geboeid, maar verder jaren niks mee gedaan. Recent ben ik me meer gaan verdiepen in de wereld van uurwerken en horloges.
Hoe is het voor jullie begonnen? En wat maakt het dat jullie nog steeds geïntrigeerd zijn door tijdwaarnemers?
Het is bij mij begonnen toen ik 18. Heb toen een horloge van mijn vader gekregen. Toen is de verslaving langzamerhand steeds erger geworden😉. Het horloge van mijn vader is helaas verloren gegaan.
Nou, zo 14 jaar later is zo’n beetje alles veranderd in mijn leven maar ik zit nog steeds op HF De Tauchmeister heb ik nog steeds en hij loopt nog prima.
Tijdens de mid-life… Toen kwam het besef dat het tijd werd voor een echt horloge en begon de zoektocht naar een Seamaster. Deze is het geworden.
En nu is het een verslaving.
Zo maken ze de kinetic horloges niet meer. Mooi modern design. En wat aan deze aanschaf/gebeurtenis maakte het interessant om meer te weten te komen over horloges/uurwerken?
In februari van dit jaar was het leven nog simpel. Ik had een Rodania die ik in 2002 voor mijn 21e verjaardag gekregen had, en dat was het. Ik wist dat horloges vroeger opgewonden moesten worden, maar dat batterijtjes die rol tegenwoordig op zich genomen hadden.
Maar dan kwam die vermaledijde rondreis in Zwitserland. Op een gegeven moment waren we aan het rondkuieren in Interlaken, en het viel ons op dat we daar geen 10 passen konden zetten zonder een nieuwe juwelier te zien. Het waren er zoveel, dat we ons uiteindelijk verplicht voelden om er toch maar eens eentje binnen te stappen. We keken even rond, en ervan uitgaand dat niemand Nederlands verstond liet mijn vriendin zich ontvallen bij het zien van een bepaald horloge: “deze is toch echt oerlelijk!”. “Nou, dat valt wel mee hoor”, hoorden we tot onze verschrikking 1 van de verkoopsters antwoorden.
Gelukkig kon ze er wel mee lachen en nadat het grootste deel van het schaamrood was verdwenen luisterden we met veel interesse wat ze allemaal te vertellen had over de horloges die ze verkocht. Het was hier dat ik voor het eerst over automatische horloges hoorde. Mijn interesse was gewekt, en bij terugkomst in Nederland sloeg het virus (horloge-, niet dat ander) keihard toe. Ettelijke horlogeforum- en youtube-uren later is ook dit gat in mijn cultuur weer een beetje gedicht. Al ben ik nog lang geen specialist, ik kan toch al een beetje meepraten.
Een Dan Henry 1964 met Aston Martin DB5 op de caseback werd mijn eerste aankoop, een Orient Ray ll mijn eerste automaat. Volgend jaar trouw ik. Een mooie Grand Seiko SBGA373 Spring Drive heb ik voor deze gelegenheid al aangeschaft.
De Tauchmeister heb ik nog steeds en hij loopt nog prima.
