Als we die 1953 naast een tudor BB zouden leggen. De Tudor is ongeveer 40x de prijs van die Invicta. Ook 40 keer zo goed?
Soms
Ik denk dat je die aanname wel kunt doen in alle redelijkheid. Iets van ā¬5.000,- zal zeker meer bieden dan iets van ā¬100,- wanneer je het koopt van gerenommeerde merken die een naam hoog te houden hebben. Met name dat laatste is wel belangrijk natuurlijk. Als je die formule van @Horlogemaker hanteert en het plaatje van @Ruud dan kan het volgens mij bijna niet fout gaan.
Maar je kunt het ook het āglas-half-leegā principe hanteren, en dat is dat een horloge van ā¬50.000,- EXACT hetzelfde doet als een horloge van ā¬100,-. Namelijk de tijd vertellen.
De regel van extra geld voor extra kwaliteit gaat zeker op, want betere afwerking vraagt meer tijd, beter proces en betere materialen. Dus ook duurder.
Alleen zit de prijsstelling van vele merken scheef, waardoor het lijkt dat je vaak meer betaald voor minder.
Hier zit Oris, Omega ed mooi in evenwicht. De juiste prijs voor de juiste afwerkingsgraad. Breitling en Rolex zitten in mijn ogen dan weer volledig scheef. Breitling prijzen van de ad zijn veel te hoog voor de afwerking/kwaliteit, de prijzen van grijze dealers liggen veel meer in die lijn. Rolex prijzen van 15j geleden lagen ook mooi in lijn, in mijn ogen is deze nu volledig uit proportie.
Sinn heeft wel enkele modelletjes die daar tegen kunnen, meen ik me te herinneren.
Diagonaal uitgesneden, mooi afgelakt, discreet en het valt weg tegen de indices⦠Ik vind het echt een mooie keuze zo.
Met een āfatsoenlijk datumveldā bedoel jij zeker zoān lelijke opgelegde rand met van die zilveren ribbeltjesmeuk? Die kan ik hier missen als kiespijn. Sterker nog, dat had de wijzerplaat voor mij verneukt.
Less is gewoon more op dit ding, he?
Op die Uemura zeer zeker niet. Absoluut niet. Als je me er 1200 voor had gevraagd had ik het in een oogwenk op tafel gelegd. Deze boxt mee in de gewichtsklasse van een Oris Sixty Five, wat mij betreft.
Dat vind ik nu niet echt het toonbeeld van value for money. Die dingen zijn wat mij betreft bijna 50% te duur.
AR dient enkelzijdig aan de onderkant van het glas aangebracht te zijn. Nooit aan beide kanten van het glas of aan de bovenkant. Maar met fatsoenlijk gegroeid saffier en erg goed slijpen kom je ook al een eind. Toch hebben Rolexen in mijn ogen inderdaad niet de beste glazen in de business.
Neem nu zoiets simpels als de HFLE2019, de Pellikaan. Dat ding is vanuit alle hoeken en onder elk licht zo waanzinnig goed af te lezen dat ik me afvraag wat Hubert heeft gesnoven voor hij die glazen bestelde, want ze zijn echt übercool, hij moet behoorlijk opgepept zijn toen ie dat deed.
Rolex is sowieso een beetje een middenklassertje:
- Matig tot een soort van goed van afwerking (nieuwe, niet die brakke vintage meuk)
- No frills
- Matig van wijzerontwerp (soms te kort, soms weer niet)
- Goed te servicen, schijnen gebouwd te zijn om wat te overleven
- Hier en daar wel leuke materialen in gebruik
Een soort van Toyota Corolla in de basic uitvoering, zeg maar. Of een Volkswagen Golf. Rolex is, als je discussies over merkperceptie en waardevastheid even terzijde laat, eigenlijk gewoon een prachtige illustratie van de Diminishing Returns waar @koekoek het over heeft.
Als je een Sinn 556 naast een Rolex OP legt moet je concluderen dat de Sinn aan alle kanten wint qua specificaties, en dat je voor die 4000 Euro verschil, hou je vast, witgouden indices en een kroontje op de wijzerplaat krijgt.
Oh, en een COSC certificaat. Maar ja, dat zegt mij als high accuracy quartz liefhebber geen reet. 2 seconden per dag is natuurlijk een volledig belachelijke afwijking, dat hoeft anno 2021 sowieso niet meer, dat doe je met een beetje mazzel per jaar.
Als ik ze naast een Baltic Aquascaphe leg zou ik geneigd zijn om je gelijk te geven. Of is die Aquascaphe te goedkoop?
Een Ferrari heeft ook 4 banden en een motor.
Mijn Hyundai heeft er nog een reservewiel bij.
Het blijft gezien deze bevindingen toch wel vreemd dat zoveel mensen dit dan toch blijven willen.
Microbrands moeten āwinnenā op specificaties omdat mensen niet op het merklabel afgaan. Ik denk wat dat betreft dat Christopher Ward een goede graadmeter is van wat een Oris bijvoorbeeld zou moeten kosten als je merk buiten beschouwing laat.
Oris Diver 65 is 1800-2200 MSRP, de bijna identieke Christopherd Ward C65 1015 op staal. Lijken zo uit dezelfde fabriek te komen wat betreft afwerking en feel, Ʃn hebben hetzelfde uurwerk.
Datzelfde geldt wat mij betreft voor al die microbrands tov. een Seiko. Scheelt al snel de helft.
Dat klopt, maar ik ga liever een een Toyota Hilux de wereld rond.
Ik heb ook nog een tuuter op mijn Mitsubishi.
En ik vind Ferrariās ook kut. Want Italiaans, dus een typisch geval van āFix it again, Tony!ā en dan ook nog van die motoren die je moet vertroetelen met merkbenzine van hoog octaan, speciale olie en al die flauwe kul meer.
Dan liever een hi-lux die op weggegooide frituurolie loopt, zonder onderhoud, na de zombie apocalypse. Kun je ook nog eens meer dan een tandenborstel in vervoeren, en op mijn leeftijd is een bijna ondergrondse instap ook niet meer zo tof.
Dus ja, daās een perfecte illustratie van wat ik bedoel. Ferrari. Pffff. Zo 1980, die autoās.
Hahahaha⦠Gij konde wel familie zijn, Henk. Da witte gij ook.
HAQ is net zo dated als radiogestuurde gshock of een smart watch met atoomklok sync
Ferrari heeft ook niks met kwaliteit te maken. Italiaanse rommel die, als je het niet goed onderhoudt, gewoon snel kapot gaat.
Radio-controlled is vervangen door GPS of NTP-gebaseerde tijd, zou je kunnen zeggen. Maar leg eens uit, welke technologie is HAQ aan het superceden dan?
Maar goed, als HAQ volgens jou een dinosauriĆ«r is, dan moet een mechanisch horloge toch wel zoān proto-amoebe zijn, uweetwel, van zoān 3,7 miljard jaar geleden.
Hee, ik begon niet over het merk, he? @Ruud kwam met die lillijke dingen aankakken.
Brrr. Benzine-autoās⦠Zo 1888.
Klopt. Ik vraag me af of er rationele redenen zijn om überhaupt nog een (mechanisch) horloge te dragen.
Wat mij betreft is alles rondom horloges en horlogemerken emotie.