Na een lange tijd weer eens een topic van mij. Reageren doe ik de laatste 1,5 jaar weinig, maar lezen doe ik nog steeds zeer regelmatig.
De horloge hobby is bij mij niet zo zeer op een lager pitje gekomen, ik ben er meer anders tegen aan gaan kijken. Nadat ik van een zelfstandig veiligheidsconsultant veranderd ben in een “loonslaaf” hoef ik ineens minder hard te werken, heb ik meer tijd voor mijn jonge kinderen, kan ik meer tijd besteden aan andere hobby’s en dergelijke. Dit is het allemaal meer dan waard.
Wel liep ik nog steeds met mijn mooie, soms dure, horloges om de pols. Er bekroop mij steeds meer het gevoel dat het zonde was om deze te dragen. Bang voor een krasje, wat als etc.
Uiteindelijk heb ik vorig jaar de beslissing genomen om alle horloges van boven de 500,- euro te verkopen. Van de opbrengst heb ik uiteindelijk iets anders gekocht, maar daar later meer over.
Ben ik er gelukkiger door geworden? Ik weet het niet, maar ik ben er ook niet ongelukkiger door geworden. Mijn daily beater is nu een Citizen NY0040 en ik draag deze met veel plezier.
Zo zie je maar, zelfs met relatief “voordelige horloges” kun je genieten
Wat is uiteindelijk zo een topic zonder plaatjes? Hierbij bijna al mijn oude horloges om er nog eens van te genieten:
Uiteindelijk heb ik nog 3 G-shock, 1 Certina, 1 Rus en 1 Citizen over.
Van de opbrengst heb ik uiteindelijk een motor gekocht. Heel eerlijk moet ik toch zeggen, dat ik daar vaker een glimlach van op mijn gezicht krijg
Uiteraard kun je ook gelukkig zijn met minder horloges, en ook hoeven die niet persé duur te zijn. Mooi dat je de opbrengst hebt geinvesteerd in een andere passie.
Ik merk bij mezelf ook dat een passie ineens op een laag pitje kan komen te staan. In het verleden heb ik dat met hengelsport en videofilmen - en bewerken gehad. Op een bepaald moment had ik het allemaal zo’n beetje al eens gezien of gedaan, en werd het tijd voor iets anders.
Ook ik merk dat weer een NA, of een nog duurder horloge mij niet gelukkig(ger) maakt. Er is zoveel meer in het leven. Bijvoorbeeld, voor mij het gevoel een te zijn met mijn motor als ik in de Alpen of Dolomieten rij is geweldig. Reizen, liefst met de motor, en duiken geven mij een gevoel van vrijheid wat een nieuwe horloge niet geeft. Maar na een drukke dag op de bank uitblazen en wat surfen op je smartphone is wel weer voeding voor je horlogehobby.
Echt gelukkig wordt ik trouwens meer van de liefde van mijn meisje, mijn honden en mijn vrienden, maar dat is misschien voer voor discussies op andere fora
Horloges zijn een leuke toegift, niet meer.
Wat mij trouwens doodongelukkig en bloednerveus zou maken is dat eeuwige geflipper waarover je hier zoveel leest. Maar goed, ieder zijn meug.
Kan iig wel van horloges genieten!
De motor is iig een goede keuze, haal daar ook meer olezier uit. Veel rij olezier en houd het glimmende gedeelte boven.
Daarom koop ik niet teveel omdat ik anders ook zo n flipperkast wordt…
Veels te weinig modellen springen er wat mij betreft echt uit…voor mij is t allemaal nét niet je-van-het.
Heb er n stuk of 8 liggen (tot de 700 euro ) maar toch niet tevreden met alles. De een is leuk voor dit,de ander voor dat,maar toch mis ik wat.
Heb ook geen baan voor bv meerdere mooie dressers …dus die blijven dan in de la liggen (= bull shit om te kopen dus )
Dat van die krasjes herken ik wel, en met ook nog een (kleinig) meisje ziet het er zo vreemd uit om buiten rond te rennen met één arm omhoog…
Ik ben een paar jaar geleden gestopt met klokjes van boven de 1000,-
De boven grens is nu een Shogun/Tuna en die draag ik wel en veel.
Zo veel leuks te krijgen in die prijsklasse, en met alle vergaarde kennis weet ik inmiddels dat veel centjes uitgeven niet altijd een beter horloge zal opleveren.