misschien moeten we wat anders met deze hobby omgaan, wordt het vast weer leuker van !
Waarom is dat zoân vanzelfsprekendheid? Ik draag van mijn collectie van 11 stuks de op twee na goedkoopste het vaakst merk ik.
Klinkt voor mij eerder op het aan jezelf moeten verantwoorden van de aanschaf dan als snobisme.
Nog leuker?
Ik zeg niet dat dat vanzelfsprekend is.
I zeg alleen dat bij mij de goedkopere minder draagtijd krijgen. Dat is een conclusie gestaafd op ervaring uit het verleden. Noem het een feit.
Ik moet het inderdaad aan mijzelf kunnen verantwoorden, maar geldt dat niet voor elke keus in het leven? Snobbisme is het inderdaad ook niet.
Is het zo gek dat als je luxe wagen en een goedkoop autootje erbij hebt, dat je merkt dat je meer in de luxe wagen rijdt?
Ik weet niet of dit herkenbaar is maar voor mij âverschuiftâ mijn graal naar boven(prijstechnisch) zodra de vorige graal is bemachtigd. Hebben jullie dit ook?
Zou het zo kunnen zijn dat er een goldilocks-zone is?
Want horloges van 200 Euro, dat zijn er bij mij in de kist niet zo veel meer, maar ik merk wel dat ik in het segment 700-1500 ballen veel ongecompliceerde lol heb, en het daarboven diffuser wordt.
Daâs voor mij de doorsnede van draagbare, niet te breekbare horloges enerzijds, een redelijke bevrediging van loss-aversion anderzijds en tot slot een zone met heel weinig FOMO.
Niet meer. Ik kwam op een punt aan waar lol minder werd.
Je bent nou een beetje aan het dromen van bepaalde horloges, maar de vraag is, als je eenmaal een Gronefeld of Moser hebt, of je het ook leuk gaat vinden om 'm te dragen, en of hij bij je leven past.
Nou prima toch. Dan blijf je open minded niets mis mee .
Dat houd de hobby spannend .
Wanneer was dat?
Een maand geleden. Het waren de Yema en Archimede die me aan het denken zetten.
Wel als je dat doet vanwege het âmoetenâ van jezelf. Dan heb je toch geen lol in je hobby maar ben je er eerder toe verooordeelt.
Anderzijds is dat toch de indicatie dat de hele prijstechnische onderzijde van je collectie weg kan?
Dood. In vele opzichtenâŠ

Ik denk dat beide merken uitzonderingen hebben
- Er zĂjn mooie Rolexen
Ik wil hier graag in de post-Corona tijd onder het genot van een drankje samen over bomen
Een draagbare collectie is een mooi streven. Ik hou het zelf bij 3. 3 horloges die ik waardeer en waar ik in verschillende settings van kan genieten. Wat netter met de GS, casual met de Tudor Black Bay 36.
Ik merk wel dat ik de horloges in dat hogere segment meer waardeer. Het zijn geen grails, maar ze zijn wel iets waar je een beetje naartoe werkt en van kunt genieten om de pols. Dat heb ik minder met een horloge van 100 of 200 euro.
De derde, een meer kleurrijk horloge zoek ik nog. Daar zijn er al een paar van langsgekomen die me zeer bekoren. Welke het wordt? Nog geen idee. En dat maakt t juist leuk:
Zoals hier al aangehaald is een grail een utopie. Gewoon stoppen met over prijzen na te denken, uiteraard moet je jezelf wel een limiet opleggen. Als je nu al wrang hebt bij een horloge van 2,5 a 5k gwn niet doen, ik zou het ook niet doen trouwens zolang ik geen jackpot win. Iedereen legt de grens anders en kan zelf beslissen wat iets waard is maar je kan evenveel fun hebben aan een horloge van 250 euro als 1 van 1500 euro.
Dit heb ik sinds een week ontdekt. Tag Heuer weg en er kwam een citizen en guess what, ik voel me nu al beter met de Citizen. Je moet een gevoel en klik hebben. Een grail bestaat niet en geld is geld. Nog eens het gaat om het gevoel.
Succes
Dat lijkt me leuk!

Wel als je dat doet vanwege het âmoetenâ van jezelf. Dan heb je toch geen lol in je hobby maar ben je er eerder toe verooordeelt.
Gelukkig beleef ik het zo echt niet. Ik pak gewoon waar ik zin heb.
Dat is geregeld een Meistersinger, soms een Junghans of Omega en soms een Orient van 200. Van de Orients geniet ik enorm. Maar van Omega en Meistersinger ook. Die pak ik vaker. Thatâs it.

Anderzijds is dat toch de indicatie dat de hele prijstechnische onderzijde van je collectie weg kan?
Niet de hele onderzijde. De Orients bijvoorbeeld niet. Wel wat Seikoâs en een Ingersoll.
Ik ruim dus op wat ik niet/nauwelijks draag. Niet op basis van prijs,-only

Je bent nou een beetje aan het dromen van bepaalde horloges, maar de vraag is, als je eenmaal een Gronefeld of Moser hebt, of je het ook leuk gaat vinden om 'm te dragen, en of hij bij je leven past.
Ik droom daar niet op die manier van.
Gronefeld en Moser zijn als naakte jonge slanke vrouwen en sportwagens met meer dan 300pk. Die passen niet bij mij of mijn levensstijl. Dat wil gelukkig niet zeggen dat ik er niet graag naar kijk

maar ik merk wel dat ik in het segment 700-1500 ballen veel ongecompliceerde lol heb, en het daarboven diffuser wordt.
In die range kun je heel leuk shoppen!
En om in die range niet te blijven shoppen en maar eens de tijd nemen voor 1 horloge dat dan 2,5 of in een uitzonderlijk geval 5 mag kosten. Om dan wellicht uit te komen op 1 van 1000.
Het maakt (tot op zekere hoogte) dus niet uit wat het kost, als er maar niet teveel worden. Vandaar de âhogereâ limiet. Want je koopt minder snel even een horloge van een paar duizend dan van een paar honderd. Zie het als bescherming tegen mezelfđ

Dat lijkt me leuk!
Staat!

Ik weet niet of dit herkenbaar is maar voor mij âverschuiftâ mijn graal naar boven(prijstechnisch) zodra de vorige graal is bemachtigd. Hebben jullie dit ook?
Nee. Hoeft niet altijd duurder. Maar zoals gezegd merk ik wel dat de âduurdereâ meer draagtijd krijgen.
En ja, je begint ook niet in een Mercedes of Rolls, dus dat horloges âduurderâ worden begrijp ik wel.
Ik denk dat er weinig hier zijn die met het duurste horloge in de collectie zijn begonnen

Ik weet mijn graal niet
Lekker toch? Blijkbaar bestaat die dan ook niet
De zin moet dan ook zijn : ik heb geen graal.
En dat klinkt gelijk al een stuk beter en rustiger