Sinds een paar dagen heb ik een Kienzle horloge. Het oogt heel oud. Volgens mijn naspeuringen zo rond 1940. Klopt dat? Ik kan er verder bar weinig over vinden op internet. Wie weet meer?
Snelle eerste opmerking (want mijn boeken niet bij de hand): kijk uit met die wijzers, als dat radium is (en zou best kunnen) dan zit je met erg toxisch materiaal aan je handen.
Zal ze morgen bij de afdeling natuurkunde van mijn werk, een middelbare school, eens onder een geigerteller leggen. Hoop dat er geen uitslag van de teller is.
Ik heb vannacht de wijzers bekeken, in het donker, en zag dat ze heel flauw oplichten. Met de loep was het iets beter te zien. Ook de indices bij de cijfers 1, 2, etc.
Dat oplichten was nadat het horloge al uren in een donkere la had gelegen. Ik zal het vandaag meten met een Geigerteller, maar ik vrees dat het horloge richting exit gaat. Jammer maar zoiets wil ik niet langer in huis hebben.
Zal kijken of school het wil hebben als voorbeeld van de onwetendheid van onze voorouders omtrent straling.
Dangerous Radium Watches – Horological Underground (german242.com)
In dit stuk kun je lezen dat het tot 1960 en in sommige gevallen tot aan 1970 nog is ingezet. Wel in verminderde mate maar toch.
Ook staat er dat T-Swiss-T staat voor een plaat waar tritium als lumen is ingezet. Je kan bij de beter merken al iets achterhalen via de codes in of op het klokje zelf. Hebben we toch nog een hobby waar enig riscio aan kleeft
Zo’n overreactie is ook niet nodig hoor. Radium is vies, maar het is vooral belangrijk om het stof niet binnen te krijgen - zolang de kast vooraan niet open staat is er weinig aan. De straling zelf is meestal ruim binnen de grenzen. Ik laat er mijn radiumstralers alvast niet voor.
de Geigerteller ging aardig uit zijn dak van dat horloge. Veel meer en veel heftiger dan we van te voren dachten. Heb er om die reden snel afstand van gedaan. Niks voor mij zo’n radium klokje.
Mja, niet erg blij met deze wisselbeker.
Het is in dit geval een militair zakhorloge met grote hoeveelheden loslatend radium.
Destijds werd zo’n zakhorloge lekker in een vest/broek zak gedragen met de wijzerkant vast vaak tegen het lichaam aan.
Is wel wat anders met een polshorloge waarbij de wijzerplaat van je af is en met véél minder lume. En hopelijk geen losse brokken.