Kopen om de tijd te vullen. Ik zou haast denken dat je een verveelde voetbalvrouw bent die met manlief naar Qatar is omdat hij daar z’n laatste jaren nog even wil cashen.
Waarom haal je zo veel voldoening uit het kopen van spullen? Als je die vraag voor jezelf kan beantwoorden ben je al goed op weg om een alternatief in beeld te krijgen.
Weet je wat het ook is?
Omdat ik de duurdere modellen niet nieuw koop, ben je altijd in de 2e hands markt aan het kijken. Veel bedenktijd krijg je dan niet.
En als je dan een model hebt waar je al tijden naar op zoek bent en er komt er 1 voorbij die je al heel lang wilt (zoals mijn Sinn 142), in perfecte staat, moet je wel op de koopknop drukken. Anders krijg je spijt. Tenminste ik wel.
Als het financieel geen probleem is, dan is het geen probleem, toch?
Je kan het ook juist een tandje opschroeven: zet je doel op een duurder horloge waarvoor je toch even moet sparen/horloges verkopen. Als je er een hebt die je echt wilt ga je misschien minder snel goedkopere/meer horloges kopen?
Die herken ik ook hoor Ik zit hetzelfde in elkaar. Op dit moment heb ik zo’n 3 horloges die ik ‘volg’. En als die weg zijn dan krijg ik vast even spijt ja. Maar je kunt nu eenmaal niet alles kopen (althans ik niet).
Naja, dat is het punt toch een beetje van deze draad? Meer willen kopen dan je wilt? John geeft aan dat het niet het financiële plaatje is.
Ik heb zelf geen koopdrang, omdat ik veel horloges gewoon niet mooi vind, of niet mooier dan wat ik heb.
That said, ik ben ook niet perfect. Zo ben ik lang opzoek geweest naar “perfecte” vintage, waardoor ik eindig met veel dezelfde horloges in steeds betere condities die ik aankoop omdat ik niet wil wachten/zoeken naar de grail, maar steeds denk dat ik er ben tot er iets mooiers langs komt :p.
Gewoon in de ochtend 5.30 uur beginnen met werken! Tot 17.30uur! Dan thuiskomen bij je 3 kids…badderen, pyjama’s aan, boekje lezen…te bed leggen…zelf badderen…
Dit ritueel dagelijks herhalen… wordt je behoorlijk tam van