Leuk! Staat ook nog op mijn lijstje als kompaan voor mijn 44GS Grand Seiko
Het is inderdaad leuk om horomariobro te volgen. Maar “de drama” is allemaal niet zichtbaar met het blote oog. En volgens mij zit het merendeel vd horloge gekkies inmiddels boven de 40. Die kampen bijna allemaal met nieuw opkomende zichtproblemen.
Ik ben het met beide stellingen eens. Mooie indicies, maar ruk afwerking vd wijzers (onderkant). En trouwens. Er zijn maar een handjevol horlogemerken die de onderkant vd wijzers wel afwerken.
De VC van @Bwatched deed dat beter, maar die is dan ook 5x zo duur. Voor het geld van een quartz GS ben ik meer onder de i druk van de mooie indices dan dat de wijzers me teleurstellen.
VC is een andere categorie. Ik weet niet of die de onderkant vd wijzers afwerken. In ieder geval in dat zelfde grail rijtje A. Lange en Patek bakken er niks van volgens de foto`s van horomariobro.
Ja, lekker grof. Geen zaratsu of black polished, maar frosted (niet handmatig)
Ik ga straks nog eens onder mijn auto liggen … even kijken hoe de onderkant afgewerkt is
En zeker de zijkant is voor het frosten niet eerst netjes gepolijst. Daar zie je de sporen van het stansen nog door de frosting heen.
Ik had hem voorgesteld mijn nieuwe SBGW252 aan een macro sessie te onderwerpen. Ik ben benieuwd hoe die wijzers afgewerkt zijn. Maar ja, geen zicht achterkant, dus er valt behalve de kast, wijzerplaat en wijzers weinig te zien.
Nietes.
Of? Hmmm. Misschien bedoelde hij die andere.
Dat is niks wat John Goldberger niet oplost met een brie-mes.
Zomaar een ideetje… Ik zie je wel zitten bij mannen van de tijd, met je GS, een kaasmes of een squash-bal, afhankelijk van of het schroeven of wippen is.
Een gebruikt mes ook nog wel. De kaas die ermee gesneden is ligt ernaast.
Geen polonaise aan mijn 252 en 253! Dan nemen ze jouw 231 maar om door het glaasje heen te bekijken. De inhoud is hetzelfde.
Grappig verhaal. Het verbaast me niet, ik had het gisteren nog over de aperte corruptie die er rond sommige merken hangt. Het enige deel van Goldberger’s verzameling wat ik interessant vind is zijn kist met Tank Cintree horloges. Maar originaliteit is dan ook geen heet hangijzer voor mij.
Tuurlijk. De andere is een handwinder. En een beetje te saai voor mij.
Oplichterspraktijken. De wereld van de grote veilinghuizen staat volgens mij bol van de opgeblazen verhalen. Ook bij de Grand Seiko’s die zo heel af en toe worden aangeboden. Ik moet altijd zo lachen als ze een specifiek horloge tot iets heel bijzonders verklaren. Voor degene die ze produceerden waren het gewoon horloges, handelswaar. En ja, ooit was er eentje het eerste exemplaar. En zo was er een tweede, en een derde etc.
Dit zijn interessante detective verhalen om te lezen. Want ja als de vlekken op de wijzerplaat 1:1 overeenkomen met een ander horloge uit een veilingfolder van 20 jaar eerder, dan kun je toch inderdaad aannemen dat er gerommeld is met de wijzerplaat. En dat dit dus niet het onaangetaste prototype / eerste exemplaar is geweest. En dan toch verkocht voor miljoenen.
De paar Grand Seiko’s bij Phillips maanden geleden gingen ook al voor bedragen waarvan ik me afvroeg #hoedan.
Waar blijft de foto spam?
Hier wat foto spam vanuit de file:
Vandaag had ik hem voor het eerst om naar afspraken. Zolang de overhemdsmouwen en het jasje hem bedekten was het prima.
Ik moet zeggen dat ik me ietwat ongemakkelijk voelde toen ik in een overleg met ongeveer 6 anderen mijn mouwen opstroopte (het jasje was al uit). Maar ja, dat doe ik graag als het wat geanimeerd is in een overleg. Dan trekt dat goud om je pols gevoelsmatig toch ineens veel meer aandacht dan een gewoon stalen horloge. Ik zag mijn buurman af en toe kijken. Ik dacht “Misschien denken ze wel dat het een nepgouden plakmerk is”. Maar anderzijds heeft dit goud zo’n diepte dat het dat duidelijk niet is. Aan de andere kant, ik zag dat een inbeller zijn witgouden Patek omhad. Ik denk dat ik de enige was die dat zag.
Ik weet nog niet of ik hem zo weer zou dragen. Misschien is het ook niemand opgevallen. Maar ik vermoed dat dat wel het geval was.
Btw, beetje ‘tacky’ dat hout van de president uitvoering van mijn Lexus