Aangezien de Coronacriezus nog niet helemaal voorbij is ben ik nog steeds een ijverig deelnemer aan ‘Heel Holland Ruimt Zijn Huis Op’. Dus heb ik in dat kader alle ouwe horlogemeuk maar weer eens kritisch bekeken.
Uit de diverse horloge rommel bakjes en doosjes duiken dan soms spulletjes op waar van ik denk: Hee daar moet ik toch nog eens wat beter naar kijken, misschien kan ik er nog wat mee.
Zo ook het onderwerp van dit topic.
Een oud, misschien wel uit de jaren ’30, klein dameshorloge. Merk Prisma, Zwitsers uurwerkje dat nog redelijk blijkt te lopen, rechthoekig kastje systeem schoenpoets doosje, een behoorlijk gehavende wijzerplaat en een ontbrekend glaasje.
Nu wil het geval / toeval, dat ik redelijk recent een rechthoekig horloge van mijn broer van de vuilnisbak heb gered door het als gevolg van een ongelukje versplinterde mineraal glas te vervangen door een op maat gemaakt stukje helder acryl plexiglas. Ik heb daar enige tijd geleden een verslagje over gepost, maar hier nog een keer een prentje van het resultaat zien.
.www.horlogeforum.nl/t/rechthoekig-horloge-met-gebroken-mineraalglas-een-leuke-knutsel-reparatie/270185
Het was een experiment, maar dat lukte aardig.
Het dametje, waar dit verhaal over gaat is aanzienlijk ouder, zeg maar bejaard en véél kleiner.
14,5 mm excl. kroon en 27mm over de lugs om precies te zijn. De sponning, waar het glaasje dus uit verdwenen was meet 10,7 x 17,4 mm.
De uitdaging: een nieuw rechthoekig plexiglaasje er in zien te krijgen.
Eerst maar eens het sponninkje schoon poetsen,
Dan de sponning opmeten …
… en een stukje plexiglas afzagen. Het glaasje past natuurlijk nog lang niet.
Vijlen…
… passen en vijlen en passen en steeds voorzichtiger vijlen …
… en jawel, hij zit er in! .
Polijsten, nog eens passen.
Klik, het uurwerkje er weer in.
Nu nog een bandje. Dat is lastig want het kastje heeft vaste lugs en 10mm bandjes met een zgn. open end liggen niet voor het opscheppen. Een bandje zelf maken ligt voor de hand, maar eerst maar eens kijken wat er nog in de bandjes rommeldoosjes zit.
Het moest zo zijn: een prachtig vintage new old stock 10 mm echt lizard bandje met een witmetalen gesp en
open eindjes. Kwam uit een doosje met ‘rare bandjes’ te voorschijn. Ik wist niet dat ik het nog had, maar het ding heeft kennelijk op het Prisma dametje liggen wachten. Twee verweesde horloge voorwerpjes vinden elkaar als gevolg van de Corona opruimwoede.
Een beetje aceton om de eindjes om de lugs te fixeren en:
Daar is ze dan! Oma doet het weer!
Tot slot nog een prentje van het van de kliko geredde Prisma dametje aan de pols van mevrouw Lexaf.
Dank voor het lezen en kijken.
Lex