@lassale
Dank voor het compliment Harry.
Dat gaat zonder enige twijfel lukken.
@Sisinnio
Dank voor het compliment Carlo.
Bijgaand 3 foto’s welke ik bij aanschaf van @Samme mocht ontvangen.
Voor eigen kiekjes: zie de posts: #39 - #40 - #45 voor pre-reparatie foto’s en post #48 voor de post-preparatie foto.
Er zullen er in de loop van de tijd zeker nog meerdere aan toegevoegd worden als ‘plaatje bij het praatje’
Glazig
Het is bijna allemaal in een plooi gevallen.
Daarvoor was het echter wel nodig om m’n UFO tot een wat rustiger tempo te manen. Na een tiental dagen dragen legde ze het metrische uur in [gemiddeld] een 3.602 seconden af.
Net binnen de fabriekstoleranties uit de tijd dat het Caliber 431A ‘state of the art’ was. Maar deze zestigplusser moest anno nu toch zeker en vast beter kunnen, dus terug naar John.
Met, logischerwijs, het verzoek om te kijken of het mogelijk was om haar nog wat fijner af te regelen. En daar draaide John z’n hand niet voor om. We zitten, na een paar weken, nu op gemiddeld een –30 seconden per 24 uur [draag m’n UFO dagelijks een 18 uur terwijl ze resterende tijd op het nachtkastje van haar rust geniet] en dat is voor mij accuraat genoeg.
Nu, technisch gezien, alles bij m’n kwartet aan tijdmachines op orde is gaan we ons om het uiterlijk bekommeren. Daarbij hebben de glaasjes van m’n duikert en m’n chronograaf prioriteit. Het glaasje voor m’n Jaques Richal is niet zo’n probleem, alleen voor die duikert…
Daarvoor werd ik @lasalle in zijn topic
op het juste spoor gezet.
Lokaliseerde op WUS de leverancier van die prachtige safieren versie van het glaasje. Alleen was het wel de vraag of hij er na al die tijd [24 maanden] nog op voorraad had liggen. Vervolgens bleef het lang stil in het betreffende topic, tot vorige week.
Ja hij had nog zo’n safieren exemplaar kompleet met de bijbehorende pakkingen op voorraad. Vervolgens was het snel zaken doen en vanochtend plofte de enveloppe met de onderdelen op onze deurmat.
Het is nu aan m’n horlogemaker om m’n duikert & m’n chronograaf weer kraakhelder en onvervormd de juiste tijd te laten weergeven.
Blijven er nog 2 zaken over waar ik nog niet helemaal uit ben: a) het patina op de wijzerplaat van m’n UFO en b) de wear & tear op het bezel van m’n duikert.
Zoals ik er nu in sta vind ik in beide gevallen deze ‘imperfecties’ de resp. horloges juist dat beetje extra karakter geven. Achter elke imperfectie schuilt tenslotte een verhaal.
Wordt ongetwijfeld vervolgd
Aan de wijzerplaat niets doen, wordt meestal alleen maar erger als je er aan gaat klooien. Weet ik uit ervaring.
@lassale
dank voor je advies, zoals getikt: zo sta ik er ook in.
Wellicht komt er er ooit nog eens een ongerepte Omega Constellation Pie-pan uit m’n geboortejaar op mijn pad welke het aanschaffen waard is …
Tot die tijd geniet ik van m’n UFO zoals ze nu is.
Voor het gemak twee Movado gerelateerde linkjes:
uiteraard eerst deze:
Om wat meer specifieke informatie over m’n UFO te achterhalen heb ik een mailtje richting Customer Services van Movado gestuurd, ben benieuwd.
Ondertussen even dromen
Mooi verhaal, bedankt.
Hibernation
Het heeft, al met al, een 6 weken geduurd vooraleer m’n chronograaf en m’n duikert terugkwamen van m’n horlogemaker. En ik moet tikken: het resultaat mag er zijn. Ze zien er zo, met hun nieuwe glaasjes, weer tadellos uit. Ze kunnen er op deze manier weer jaren tegen.
Onder het motto ’ no gain without pain’ kostte John het plaatsen van het saffieren glaasje in m’n duikert de nodige hoofdbrekens. T’ is namelijk een zog. ‘monocoque’ kast en de ‘van dik hout zaagt men planken’ aanpak van Harry [ @Lasalle ] om het glaasje te vervangen bezorgde m’n ambachtsman zeer veel hartzeer. Maar het is hem uiteindelijk gelukt, dus eind goed al goed.
What’s next kan je je nu gevoeglijk afvragen, heeft het HF virus me nu volledig in haar grip? .
Nou nee, ik denk dus weinig want m’n kwartet horloges verkeerd nu in de conditie die ik voor ogen had.
We gaan, horloge technisch, alvast in winterslaap. Wel met 1 oog loerend in het blauwe gedeelte want je weet immers nooit of daar voor m’n ‘UFO’ nog eens een fraai verguld 16 mm milanaise bandje voorbij komt.
Hahahaha, maar is wel de manier. De Citizen kan best tegen een stootje en ziet er nu weer keurig uit. Leuk om te lezen dat het allemaal gelukt is uiteindelijk. Veel plezier ermee.
Even ontwaakt uit m’n horologische winterslaap.
Wat is het geval: ook in m’n horologische winterslaap hou ik, met een half oog, het blauwe gedeeltje van ons forum in de gaten. Op zoek naar dat ene horloge cq horlogebandje waarvan ik eerst nog niet wist dat ik het zou willen hebben.
Dat ene horloge blijkt nu een Seiko Grand Quartz 9940-8010 uit 1978 te zijn met een HGP [hard gold plated] kast en een "Twin Quartz Dual Oscillator – Thermo compensation – 10spy [afwijking 10 seconden per jaar]” uurwerk.
Na het zien van de foto’s en het lezen van het verhaal in ons blauwe gedeelte volgde eerst wat virtueel overleg en uiteindelijk de rit naar het midden van het land.
Want: horloges ontvangen via een van de pakketjesboeren van deze wereld is niet echt mijn ding. Gewoon old school: een ontmoeting in de echte wereld, zo koop ik m’n horloges. Moet iets eerst in het echie kunnen zien en voelen Op die manier ervaar je of je gevoel bij het verhaal uit de advertentie je niet bedrogen heeft en maak je ook nog eens kennis met de ‘mens’ achter de gebruikersnaam @The_Don .
Ook dit maal liet mijn gevoel me niet in de steek, die beroemde ‘click’ met het horloge was er gelijk en bleek Chris ook nog eens een prettig mens en aangename gesprekspartner te zijn.
Chris, dank dat ik de Seiko uit je geboortejaar van je mocht overnemen, zal haar koesteren.
Maar goed, nu heb ik mijzelf wel voor een typisch eerste wereld probleem geplaatst.
Op het gebied van horloges is m’n stelregel: vier horloges, meer niet. Met andere woorden: komt er een horloge bij, dan moet er eentje wijken.
Maar welk van het oude kwartet mag nu het veld ruimen? M’n ‘UFO’ ? Nee, never nooit niet. M’n Fenix? Nee. M’n Duikert? Nee, die ook niet. Blijft over: m’n chronograaf.
Haar lot is bezegeld: ze mag eerdaags huize levensnevel verlaten. Wellicht heeft 1 van m’n beide zoons interesse, zo niet dan zien jullie haar wel in het blauwe gedeelte verschijnen.
Ik ga nu weer verder met m’n horologische winterslaap, fijne feestdagen allemaal.
note: topic titel aangepast.
Behoor kennelijk bij de ‘rekkelijken’. Kan geen afstand doen van m’n chronograaf, dus ze mag nog even blijven.
Kwam bij onze buren deze meer dan lezenswaardige draadjes tegen over ‘thermo-compensated’ Quartz horloges
Terugblik & vooruitblik
2021 – twee horloges verkocht en twee horloges gekocht.
verkocht
Seiko 7559-5000
Seagull 1963 chrono, 38 mm plexi
gekocht
Movado – Taubert Frėres / François Borgel – Cal 431A
Seiko 9940-8010
2022 – voornemens & overdenkingen
Wat 2022 ons gaat brengen is gelukkig in nevelen gehuld.
We gaan er in ieder geval het beste van maken
Op horloge gebied zijn m’n voornemens bescheiden.
Enige vastomlijnde voornemen is dat, wanneer de energiefabriek in m’n Seiko 9940-8010 vernieuwd dient te worden, m’n horlogemaker groot onderhoud mag plegen [incl. nieuw glaasje en restauratie van haar kast].
Voor het overige blijf ik natuurlijk opzoek naar dat ene horloge cq horlogebandje waarvan ik nu nog niet weet dat ik het graag zou willen hebben.
Voor de rest: laten we van 2022 een mooi jaar maken.
Het lijkt wel te gaan over het Dumet tooltje 
T’ is lente, dus ontwaakt uit m’n winterslaap
Echter…
weinig echt nieuws op het horlogefront in Huize Levensnevel.
M’n Seiko draag ik, na een onderhoudsbeurt, tegenwoordig elke dag.
En op Tweede Paasdag kruiste, gedurende een kofferbakmarkt, dat ‘ene’ horlogebandje m’n pad.
Een ‘tijd correct’ Fixo-Flex S bandje, eentje waar ik de spreekwoordelijke Appel & [paas]Ei graag voor overhad.
Na een fikse schoonmaakbeurt vormt ze nu een mooie twee-eenheid met m’n 9940-8010
Na een lange pauze ga ik dit topic weer nieuw leven inblazen, dus een update.
Er is in de afgelopen periode het nodige gebeurd in huize levensnevel. Hierdoor stond mijn interesse in het wel en wee op horloge gebied op een heel erg spaarzaam brandend waakvlammetje.
En zo overzag ik deze week m’n erg bescheiden verzameling horloges om tot de conclusie te komen dat, weliswaar met pijn in het hart, we verder gaan met een verzameling van welgeteld 3 stuks.
M’n Movado, m’n Seiko en m’n Garmin.
De overige drie mogen vertrekken, dus die staan nu in het ‘blauwe gedeelte’
https://www.horlogeforum.nl/t/drie-nestvlieders/473049
Kijk maar of er iets van je gading bij zit.
Soms…
M’n Instinct 2 voldoet aan de ‘MIL-STD-8106’ dus wanneer ik die van zeg 150cm hoogte op onze plavuizen vloer zou mieteren is er ‘niets aan het handje’
Toen m’n Movado dat in het echie deed was Leiden echt in last: glaasje gescheurd & het uurwerk staakte haar werkzaamheden.
Wat nu levensnevel? Verzin een list…
Lang over nagedacht en uiteindelijk de knoop doorgehakt: m’n horlogemaker laten kijken wat de mechanische schade is en of deze te reparabel is.
Nu zit John niet bepaald op werk te wachten want heel Weert en de verre omgeving heeft hem weten te vinden, dus druk druk druk. Het is geduld betrachten en zo loop ik bij tijd en wijlen z’n winkel binnen voor een praatje pot en om te kijken hoe de vlag er voor staat.
En zowaar, van de week kwam het verlossende woord: ‘hij ligt open’ en is te repareren.
Een pak van m’n hart dus. Wanneer ze weer m’n pols kan sieren?
Only time will tell…
Dat ‘niets aan het handje’ moet toch enigszins genuanceerd worden.
Ik heb namenlijk de ‘incident detection’ functionaliteit geactiveerd waardoor er bij een plotse toename van G-Krachten een belletje naar m’n lief gaat.
Veilig om te hebben mocht ik tijdens bijv. een ritje op m’n renfiets ineens onvrijwillig moet afstappen.
Zal je altijd zien.
Ben je van zins om je bescheiden collectie uurwerken te verkleinen komen er plots 2 Seiko’s bij.
Zoals bij ons gebruikelijk kijken we eerst of binnen onze eigen kring interesse is voor onze ‘overbodig’ geraakte horloges. Nou nee, maar ik heb zelf nog 2 Seiko’s liggen die eenzaam en alleen stof liggen te verzamelen in een la aldus onze oudste zoon. Iets voor jullie?
Tja, dan is ‘nee’ zeggen, gezien het aard van dit beestje, natuurlijk wat lastig.
En zo is onze collectie nu verrijkt met twee chronografen van Seiko, een ‘automatic’ en een quartz gestuurde. Vrouwlief heeft inmiddels de ‘quartz’ ingepalmd [zij had de eerste keus] en zo valt de automaat automatisch mij ten deel. Plaatjes en bijbehorende praatjes volgen nog.
De verkoop van het trio dat huize levensnevel mag verlaten vlot trouwens niet echt, maar dat terzijde.
2 new kids on the block
Zoals gemeld kregen we van onze oudste zoon 2 Seiko Chronograven. Beide lagen, sinds hij jaaaaaren terug van ons een Radiogestuurde stalen Chronograaf kreeg werkeloos in een la te verstoffen. Voor zijn werk is hij thuis in vele tijdzones en dan is zo’n ‘automatische’ tijdsaanpassing erg practisch.
De nieuwkomers
De ‘7T92’-0EC0’ werd al rap door m’n betere helft ingepalmd en zo viel mij de ‘6139’ ten deel.
Tuurlijk was de batterij in de ‘7T92’ na al die jaren leeg en mocht ik naar de het Weertse binnen de singels om haar nieuw leven in te laten blazen en wat pinnetjes in de band te laten vervangen. Daarna volgde nog een grondige uitwendige schoonmaakbeurt en klaar was levensnevel. Nu siert ze de linkerpols van m’n lief.
De ‘6139-7070’ met originele ‘B1035’ band brengt me in dubio. De 48 jaar zijn haar, behouden de onvermijdelijke krasjes op het ‘hardlex’ glaasje, niet af te zien en haar nauwkeurigheid valt alleszins mee. Ze is dus een blijver,. Maar heeft dat gevolgen voor m’n Seiko ‘9940-8010’?
Tuurlijk louter eerste wereld problemen, maar toch. Ben er nog niet uit.
Dit lezenswaardige artkel bij onze buren
deed me realiseren dat er, weliswaar met een beetje goede wil, best wel een link te leggen tussen de eersteling waarmee het in dit topic allemaal mee begon: de Seagull 1963 en deze Seiko.
Zou de cirkel nu dan rond zijn?
nog wat lezenswaardige linkjes over het ‘6139’ uurwerk van Seiko
https://thespringbar.com/blogs/guides/the-seiko-6139-600x-collectors-guide/
Nu ik m’n ‘6139-7070’ een week lang 24/7 gedragen heb blijkt dat ze er gemiddeld een 1,5 seconden per uur langer over doet om 60 aardse minuten vol te maken [iets met verdikte olie geloof ik]]
Tijd voor een onderhoudsbeurt.
Maar m’n horlogemaker heeft het druk, druk, druk.
Vooralsnog is het plan om eerst te wachten totdat m’n Movado ‘UFO’ gerepareerd en wel tadenloos de seconden weer wegtikt en dan m’n ‘mini Jumbo’ te laten servicen.
Maar wat is nu wijsheid?
De ‘mini Jumbo’ blijven dragen totdat ‘UFO’ weer terug op het nest is of haar gelijk wegleggen om verder ‘vastlopen’ te voorkomen.
Zelf neig ik naar het laatste.
Anyone?
Niets is verandelijker als de mens.
Blijf m’n ‘mini Jumbo’ gewoon dragen totdat m’n ‘UFO’ weer tadenloos de seconden wegtikt.
En nog maar eens een linkje
