Nou ja kijk, of Panerai — met Richemont uiteindelijk zelf ook Rolex replica’s — nou net zo goed of iets beter is dan een Chinese versie maakt me verder niet uit en is ook niet het punt. Ik had ook de goedkope Selitta’s in een 5k IWC flieger kunnen noemen. Waar het me om ging is dat de hoge prijzen van luxe horloges voornamelijk met branding te maken hebben en niet met de werkelijke kosten van wat je om je pols hebt.
Er origineel horloge heeft veel hogere kosten aan idd branding, marketing, werkloon, kosten maar ook belastingen. Vergeet niet dat de AD ook nog 40% pakt.
PS: En ik durf ook de stelling wel aan dat het Seagull uurwerk met zwanehals, de replica ETA 6897/8, gewoon beter is dan wat Panerai in dit horloge durfde te stoppen:
Tja, als je je diepgaand informeert (wie hier heeft de laatste vijf financiële jaarrapportages van Richemont zitten lezen om een punt te bewijzen?) weet je het ook beter. Alle gekheid op een stokje: Uiteraard ben ik een betweter. Dat weet iedereen.
Tot op bepaalde hoogte is dat voor audio ook interessant, @tompj. Maar naarmate de investering hoger wordt, wordt de meerwaarde per extra investering steeds kleiner.
Je weet dat Chinezen dingen automatiseren, he? Chinese kinderhandjes… Ik zal de eerste zijn die roept dat corporate governance en responsibility in China ver te zoeken zijn, maar dat heeft meer met de zuiverheid van productieprocessen te maken dan met een soort neo-koloniale oprisping van misplaatst superioriteitsgevoel. Chinezen hebben heel, heel veel übergeautomatiseerde productiecapaciteit.
Daarom betaal je ook 23 Euro voor drie matige cappucino’s in Luzern. Ik noem dat nog steeds gebakken lucht. Als je alles tering duur maakt krijg je hoge lonen. Of vice versa.
Ik sponsor liever een Japanner, die hebben al jaren milde de-flatie gehad.
Dat is ook lastig en moeilijk goed te doen (gelijkbrengen geluidsniveaus e.d.).
Gewoon eerlijk zijn en kritisch en zaken langer beluisteren in de eigen situatie is het enige dat resteert. En als iets in theorie onmogelijk verschil kan maken, kan het dat in de praktijk ook niet.
In audio is zo mogelijk nog meer ‘snake oil’ dan in de horlogerie.
Moeilijk inderdaad, en de partijen met geld hebben absoluut geen baat bij zoiets opzetten. Maar de dubbelblinde tests die ik wel zag, waren unaniem in de snake oil conclusie.
Oh zeker. En er is een interessant mentaliteitsverschil: in de horlogerie wordt het naar mijn idee niet aanvaard als je ongefundeerde claims doet. Je kunt het immers met eigen ogen zien als het niet klopt.
In de audio kunnen de verkopers van snake oil zich veel te makkelijk verschuilen achter het feit dat blinde luistertesten inderdaad niet zo makkelijk zijn om goed op te zetten, als het überhaupt mogelijk is.
Uiteindelijk is dat je gebruiksscenario, dus inderdaad, het is verstandig om te doen wat daarin het prettigste resultaat oplevert. Maar dat doe je dan niet alleen met je oren.
En, zo bedenk ik mij, wat heb je aan goede audio apparatuur als je naar slechte muziek luistert? Zelf heb ik altijd liever een doordachte muziekverzameling gehad dan dure apparatuur. Dat neemt niet weg dat ik me zeker ook aan slechte muziek heb bezondigt.
Terug gebracht naar horloges: Soms hebben mensen meer geld dan smaak, en dan krijg je de vraag
“Is luxe altijd een goed idee?”
Ik zie teveel shenanigans, tomfoolery en balderdash in de horlogerie die mij doen vermoeden dat dat niet waar is. Nu zegt men dat ik een droge Calvinist ben, maar toch.
Slechte muziek is smaak, maar er zijn ook slechte opnames natuurlijk. Ik heb een lange geschiedenis van obscure metal, en het is pas op een “goeie” installatie dat het opvalt hoe ongelofelijk kut sommige van die albums opgenomen zijn. En dat is dubbel jammer want ik vond sommige ervan daarvoor super.
FATC in de polonaise op André Hazes. Cannot un-imagine.
Maar worden er objectieve technische voordelen geclaimd die niet bestaan? En worden die dan aanvaard door de consument, ook nadat die van de feiten op de hoogte is gebracht?
Zo’n bedrijf als Panerai, dat een uurwerkje van niks in een duur horloge stopt, krijgt in elk geval nog met consequenties te maken. Mensen zien en begrijpen dat ze bedot worden, en ze accepteren het niet.
In de audiowereld, ondertussen, is er nog nooit iemand in geslaagd om een gehoormatig verschil tussen twee fatsoenlijke kabels aan te tonen. Het valt daarnaast ook prima te meten dat het geen zak uitmaakt. En toch blijft de gangbare opvatting dat de juiste kabels enorm belangrijk zijn.
Zal nooit gebeuren. Ik brand nog liever m’n trommelvliezen uit m’n schedel met een gloeiende negen duims spijker.
Kuch kuch 904, kuch. Als ik alle bullshit namen van Rolessor tot Bioceramisch tot SPRON tot Ceratanium, godbetert, op m’n lijf moest tatoeëren liep ik er bij als een volgekalkte Yakuza. De halve horlogewereld hangt van marketing tam-tam namen voor (en soms ook overtrokken claims over) coatings, legeringen en kunststoffen aan elkaar.
Natuurlijk niet. Die ophef over dat uurwerk staat in drie vakbladen en publicaties in horlogeland, maar de gemiddelde Chinese miljonair die een juwelier van Richemont producten binnen komt vallen interesseert het geen reet.
Hobbyisten zullen de wenkbrauw optrekken. De gemiddelde klant? Ik betwijfel het.
En dat is vrijwel universeel over alle producten te zeggen. Hier een voorbeeld over influencers vs. de Aardappel, Tomaat en Aubergine:
Neem nu E-nummers. Een EU instantie test allerlei substanties drie jaar lang op allerlei manieren, en als het veilig blijkt te zijn voor het doeleinde krijgt het een e-nummer. Toch lopen er duizenden mafkezen rond die een kruisvaart tegen het e-nummer zijn begonnen. Zuurstof heeft een e-nummer. E948. Hou je adem maar niet in voor die discussie.
Natuurlijk, de hocus-pocus van de marketeer is overal. Maar ik geloof niet dat Rolex uiteindelijk claims doet over 904 die feitelijk onjuist zijn, of dat Swatch dat doet met Bioceramic. Het is sterk bulshitty, want ze suggereren technische superioriteit die er niet is, maar het zijn geen regelrechte leugens.
Is volgens mij wel degelijk schadelijk voor de reputatie van Panerai. Zelfs in zoverre dat ze uurwerken zijn gaan omwisselen om klanten minder boos te maken. Allerlei mensen die eerst geen idee hadden hoe gierig en schraal Panerai (lees: Richemont) is zijn nu wel op de hoogte. Jammer dat Panerai zo kapot gemaakt wordt, want in de basis zijn het coole horloges.