Ik merk dat er bij de liefhebbers een verdeeld beeld is over het gebruik van standaard / basis uurwerken. Zelf bezit ik ook een aantal horloges die een (gemodificeerd) Valjoux of ETA uurwerk bevatten. Recent heb ik voor mijn vriendin een IWC Portofino Automatic 34 (IW357401) gekocht die ik haar binnenkort cadeau wil doen. Het uurwerk hiervan is de ‘IWC 35100 Calibre’ wat volgens deze site weer gebaseerd is op een Sellita SW300-1.
Nu het best wel een duur horloge betrof, ben ik eigenlijk nieuwsgierig wat dit soort merken dan doen met zo’n uurwerk. Ik zag in een oud topic van meer dan 10 jaar geleden wel iets hierover, maar dat was nogal beknopt (slechts enkele berichten). Vandaar dat ik toch een nieuw topic hierover open.
Ik snap dat je een groot deel van de aanschafprijs betaald voor de kast (goud in dit geval) en het merk (met bijbehorende marketing), maar iets in mij zegt dat ze voor dat geld toch wel wat meer doen dan enkel een goedkoop uurwerk inkopen en plaatsen. Wie van jullie is hierin thuis en kan mij uitleggen wat er, bij bijvoorbeeld bovenstaand horloge, aan extra werkzaamheden plaatsvindt aan het uurwerk? Is dat überhaupt (voor een specifiek model) uit te vinden?
Ik kan ze zo snel even niet vinden maar op YouTube staan wel een paar filmpjes Ik heb bijvoorbeeld eens naar het filmpje van de Hublot modificaties aan een Sellita gekeken. Hierbij vergeleken zij een standaard met de Hublot versie. Zij vonden het een waardevolle verbetering. Uiteindelijk blijft natuurlijk belangrijk dat jij zelf het complete plaatje de prijs waard vindt.
Wat mij altijd heeft tegengestaan is dat deze grote fabrikanten (met name IWC, Breitling en in het verleden Tudor) soms erg schimmig doen over het uurwerk maar wel hun ‘eigen’ referentie op het uurwerk plaatsten. Ik krijg dan toch het gevoel dat je genaaid bent, ook al hebben ze zelf een mooie rotor geplaatst en wat kleine aanpassingen gedaan. Als ik een dikke rvs uitlaat onder een Golf schroef dan wordt het nog geen Bentley terwijl ik er wel een Bentley prijs voor vraag. Lijkt me niet netjes.
ETA uurwerken zijn prima, maar wees gewoon eerlijk en vraag ook een eerlijke prijs…
Een merk als IWC heeft voor veel uurwerken aangepaste ETA en nu Sellita gebruikt. Daarnaast gebruiken ze alleen de top-grade uurwerken en laten die aanpassen naar eigen inzichten, soms op basis van techniek of patenten die zelf hebben ontwikkeld. Je krijgt voor je geld dus wel een beter/nauwkeuriger uurwerk dan wat in een gemiddeld horloge met ETA zit.
Hier nog een overzichtje van de verschillende grades ETA/VJ levert. Persoonlijk vind ik een ETA in Top of Chronometer specs niet zo veel onderdoen voor manufactuur behoudens natuurlijk dat het minder exotisch/exclusief is en soms wat minder uitbundig is afgewerkt. Maar dat is een mening geen feit.
Heb je hier meer toelichting op? Ik weet dat IWC dit doet, en Breitling staat niet op mijn radar. Dacht dat Tudor altijd met ETA werd uitgerust, en sinds 2017 met die ‘in house’ uurwerken…
Gewoon interesse.
Zelf ben ik geen uurwerkenpurist. Ik heb nu enkel manufactuur uurwerken, maar heb ook geen problemen met een ingekocht uurwerk. Heb prima ervaringen met ETA en VJ.
Hoe meer modificaties en hoe unieker het uurwerk, hoe moeilijker het is om door een onafhankelijke horloge maker te laten servicen.
Ik denk dat het uurwerk door ons horlogeliefhebbes word overschat. Ik vraag me ook af hoeveel % van de verkoopprijs van een horloge bij manufactuur uurwerken door het uurwerk wordt bepaald.
Een Rolex 3135 zal ook niet de wereld kosten om te maken…
Ik en de Swatch groep vonden het niet zo leuk dat bepaalde merken een ETA caliber inkochten aan enkele 100 euro en dit bijna ongewijzigd in een horloge staken, er een verhaal rond breien en verkopen voor enkele duizende euro. De weinig ingelichtte klanten kochten dit en waren trots op hun aankoop. Ik kon het niet geloven dat een Breitling chrono hetzelfde gangwerk had als de Hamilton dat 1/3 kostte.
Een klein merk kon ditzelfde caliber ook kopen en verkochten hun horloge aan prijzen tussen 500 en 1000 euro. Zij waren dan trots dat ze ETA calibers gebruikten en waren hier zeer duidelijk in naar de klant. Men kon ook bijbetalen om een hoger afgewerkte versie of chronometer certificaat. Heel transparant allemaal.
Wat maakt het verschil in de diverse grades?
Is dat ander materiaal of extra na bewerken of worden onderdelen speciaal geselecteerd.
Ik bedoel dus bij de fabrieks uitvoeringen.
Het aanpassen valt nogal mee (of juist tegen) in de regel. Veel verder dan het etsen van het eigen merklogo in de rotor, en een eigen calibernummer er in etsen, gaat het vaak niet. Het originele calibernummer (ETA of Sellita, bijna altijd) blijft gewoon leesbaar onder de balans in de platine.
Valjoux is van ETA. Sellita uurwerken zijn klonen van ETA met hier en daar een extra steentje. Kijk naar de grade als je dat belangrijk vindt. Standaard is al gewoon goed. Een hogere grade is mooier om te zien en vaak beter gereguleerd.
Vaak willen ze de rotor nog wel een beetje opleuken. Die maskeert notabene het feit dat er ‘gewoon’ een ETA in ligt, zoals hier een Valjoux 7751 in een redelijk kostbaar horloge van Christiaan van der Klaauw.
Het is nog niet eens zo lang geleden dat het heel gewoon was voor fabrikanten om gebruik te maken van toeleveranciers. Niet alleen uurwerken maar ook kasten, wijzerplaten, glas en wijzers werden ingekocht.
Patek heeft fantastische horloges gemaakt met uurwerken van JLC en Valjoux. Omega’s mooiste maakte gebruik van een Lemania uurwerk. Ook AP en VC kochten uurwerken en andere onderdelen in.
Longines was een van de eerste fabrikanten die (bijna) alles zelf maakte. In hun hoogtij dagen hadden ze ook ongeveer het aanzien wat Rolex nu heeft.
Rolex zelf heeft tot 2004 gebruik gemaakt van Aegler uurwerken en de eerste Daytona’s werden voorzien van het El Primero caliber. Grappig genoeg kan je dat vandaag de dag nog steeds zien op de wijzerplaat van de Daytona waar de schaalverdeling nog steeds uitgaat van 1:10 secondes terwijl het caliber het al jaren met 1:8 moet doen.
Sinds de (absurde) prijsverhogingen in de horlogerie zijn klanten gelukkig wakker geworden en zijn veel fabrikanten halsoverkop eigen uurwerken gaan ontwikkelen.
Hou er echter wel rekening mee dat weinig van deze manufacture calibers zo probleemloos en goed werken als bijvoorbeeld een ETA 2892-a2. De toevoeging a2 aan dit caliber heeft ETA overigens te danken aan IWC die het originele caliber 2892 in het verleden dermate hebben aangepast en verbeterd dat ETA dat heeft overgenomen.
Als fabrikanten halsoverkop zelf gangwerken zijn beginnen maken, komt dat door de Swatch groep die hen gefaseerd toegang tot ETA calibers heeft ontzegt.
Ze hebben daar duidelijk en tijdig over gecommuniceerd, zodat hun klanten zich konden voorbereiden. Ze mochten er ook niet zomaar de stekker uittrekken omdat ze een te grote macht en ook markaandeel bezaten.
Door deze zet, moesten de andere fabrikanten zelf de handen uit de mouwen steken en investeren. Daardoor gingen de prijzen omhoog natuurlijk.
IWC, Tag Heuer, Breitling, Omega, Panerai allemaal merken die uurwerken van met name ETA/Valjoux gebruiken of gebruikt hebben. De meeste passen het uurwerk aan met een eigen rotor en afwerking maar soms ook met aanvullingen en beter polijsting van onderdelen.
Op zich niet erg aangezien een ETA 2824 veel makkelijker te servicen is door een reguliere horlogemaker maar dat de fabrikanten er geheimzinnig over doen vind ik jammer. Daarnaast heb ik geen >2000 euro over voor nieuw horloge met ETA uurwerk… vintage is een ander verhaal…
Klopt, ben het grotendeels met je eens. Maar hou er rekening mee dat fabrikanten ook kunnen uitwijken naar bijvoorbeeld Selitta en Soprod. Meer prestigieuze merken kunnen dat dan weer bij bijv. Technotime en Voucher.
Het is nog niet zo lang geleden dat je een IWC pilot met ETA uurwerk kon kopen voor onder de 3 mille. Vrijwel hetzelfde horloge met ik dacht een Selitta kruipt tegenwoordig naar de €5.000,-.
De prijzen zijn volgens mij vooral omhoog gegaan doordat klanten het lachend betalen.
)