Precies, eerlijk met liefde!!!
Toen @BroederBill begon op dit forum (als kontenwasser) dacht ik wat een rare snuiter. Wellicht meerdere met mij.
I could not be more wrong!
Bill heeft mij echt doen beseffen dat er totaal andere mensen zijn en wat voor mensen die er echt voor anderen zijn. Bill heeft ook nog digitaal Sinterklaas gespeeld voor mij en mijn familie. Super mooi gebaar.
En om het on topic te houden hij kan genieten van horloges zoals het bedoeld is en het punt waar ik helaas al voorbij ben.
Een cadeau dat me ontroert met het verhaal dat erbij hoort. Zo schattig van jouw adoptie dochter.
Ergens geeft dit verhaal gelijk wel aan hoe gek wij zijn met onderscheid van fake en origineel. Natuurlijk is logisch beredeneerd een fake frauduleus meeliften en profiteren van design van een origineel. En dat doen we niet.
Laat je de logica achterwege is de fake moonswatch evengoed een leuk klokje, met een veel realistischere prijsstelling. En zelfs beter verkrijgbaar.
Hoe graag ik in het begin ook een MoonSwatch wilde, ga ik zeker geen fake kopen. En een origineel? Heel misschien als ze normaal verkrijgbaar zijn.
Ik begreep dat ze 50 euro betaald heeft. Voor haar veel,heb het stiekem op haar spaar gezet😉
Een kado van je dochter is iets om te koesteren. Gewoon dragen dus.
Samengevat, hoewel er af en toe een rotte appel (rochel) tussenzit, wat zijn er toch mooie lieve mensen op deze wereld. Ik kan zo genieten van dit soort verhalen, dank je wel voor het delen. Je mag trots op je dochter zijn!
Alles wat je van je kinderen krijgt gewoon dragen en gebruiken ongeacht of het onhandig, lelijk of nep is.
Kijk eens naar Al Pacino die al jaren met een Shrek telefoonhoesje rondloopt omdat het een cadeau van z’n dochter was. Zelfs Michael Corleone / Tony Montana interesseert het dus geen fuck wat andere mensen daarvan vinden.
Hear, hear
Ik denk dat Al Pacino en the Godfather gepast bang waren geweest van m’n moeder.
Altijd wanneer ik met iets thuis kwam wat ik had gemaakt werd me verteld dat ik later beter een normale baan kon gaan zoeken.
Terecht.
Maar toch. Ik mis het arme mens zeer.
Ik was altijd de heiligman. Zolder vol tekeningen en werkjes.krijgen ze als ze het huis uitgaan
Ontroerend! Ik zou, fake of niet, blij zijn met zo’n cadeau. Je zou het haar veel later eens kunnen vertellen, zodat je haar blijdschap en trots niet krenkt. En het dragen, natuurlijk. Het is eigenlijk ook wel wat hierboven wordt gezegd: wat maakt het uit buiten het kleine wereldje van horlogegekken.
Ja dat heb ik hier ook. 2 dozen dan. Ik geef ze wat later als ze zelf hopelijk ook kinderen hebben. Ik weet van mezelf nog dat ik pas toen dit soort dingen leuk begon te vinden. Sentimentele bejaarden worden we.
Uiteindelijk toch een mooi verhaal en mooie berichten. Lekker dragen dat cadeau en met de tijd vervangen.
Ik zou hem gewoon dragen.
Hoe trots zal ze zijn als je hem op bv jouw/haar verjaardag draagt ?
Dat is toch onbetaalbaar
We zijn hier op een horlogeforum dus straffe meningen w.b.t een replica kan je verwachten.
Maar deze situatie is zo compleet anders dan er zelf 1 kopen of er een kado krijgen van je beste maat die in Turkije is geweest.
Gewoon dragen dat ding! Zo vaak mogelijk om haar blij te maken. That’s it. Buiten dit forum en liefhebbers om geen haan die er naar kraait.
Die echte moonswatch ga je misschien over een poosje wel aanschaffen.
In dit geval hoeft het horloge niet authentiek te zijn, maar de intenties wel degelijk.
Draag hem met trots. Kom er net achter dat hij echt waterdicht is. Had hem om in kleine zwembadje.
Ook al was het een Micky Mouse horloge. Als mijn dochter van haar hard verdiende fooi centjes een horloge koopt zou ik hem dragen. Dat is toch prachtig. Maar bij ons als horloge liefhebbers ontstaat er wat kortsluiting bij namaak of replica. En terecht vaak. Ooit kan je het eens vertellen als dit een meerwaarde heeft. Fijn om te lezen dat je hem met trots om heb!
Jammer, creativiteit in de kiem gesmoord.
Dragen dat ding. Dit is veel meer dan een horloge. Ik heb al jaren een afzichtelijk geknoopt armbandje. Elke keer als je ernaar kijkt besef je wat echt waardevol is.
Ach, ik betwijfel het.
Ik vrees dat het eerder “ken uw Pappenheimers” was. Ter verdediging van m’n moeder, ik was langzaam met schrijven (want links, in een rechtse tijd), en ze zat iedere middag om half vier klaar met een bak thee om taal, zinsopbouw en schrijven te oefenen.
Wat ontzettend lief van jouw dochter!
Ondanks mijn afkeer tegen replica’s, zou ik alles dragen wat mijn zoontjes voor me zouden kopen. Het sentiment wint het dan van de ratio.
Draag het horloge in goede gezondheid!