Het horloge werd gisteren besproken via het blauwe deel alhier en vandaag mocht ik hem al verwelkomen. Ik moet toegeven dat ik licht sceptisch was want een hommage is niet mijn stijl en ik beschouw het toch als ‘makkelijk scoren’ voor een fabrikant. Maar aangezien Rolex Day-Dates alleen in edelmetaal in serie worden geproduceerd liet Rolex daarmee een gat in de markt, in de meest letterlijke zin van het woord. Bulova is niet de enige fabrikant die in dat gat is gesprongen maar naar verluidt wel degene die het 't beste gelukt is. Ik heb geen andere varianten gehad maar ik kan van harte beamen dat het ze gelukt is om een hoogwaardig horloge te produceren: de kwaliteit van dit exemplaar waag ik ‘zeer goed’ te noemen.
De tijd zal leren of het hommage-aspect gaat vervelen maar om de kwaliteit hoef ik het in ieder geval niet te laten. Trefwoorden: strakke kast, zéér strakke wijzerplaat, massieve band, geïntegreerde sluiting.
Dit keer verder geen epistel, ik laat de foto’s voor zich spreken
Daar ging mien bril. En mijn Bulova dus.