Medio 2008, misschien 2009, waren juweliers met vitrines vol best wel gemeengoed. Het online browsen bestond toen nog uit ‘een rondje door de stad’. Ik werkte toen in centrum Tilburg en liep regelmatig langs Van Grinsven in de Heuvelstraat.
Van Grinsven is zo’n kleine algemene juwelier met een gemiddeld assortiment. Van Guess en Esprit tot Certina en Tissot (daar hield ook wel zo’n beetje op). Een paar jaar terug heb ik daar nog als trouwcadeau twee Edox-horloges uitgezocht voor mij en mijn vrouw.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik in die periode (ik heb het dus over zo’n 15 jaar geleden) een specifiek horloge erg mooi vond, maar toen ook de wereld van ‘echte’ horloges begon te waarderen. Ik was op slag verliefd op een nieuw horloge wat toen uitkwam, ontworpen door een Deens designhuis. Ik heb lang zitten wikken en wegen, maar de enige reden dat ik het toen niet gedaan heb, was omdat ik liever een Tissot wilde (dat werd de PR100 Auto) en ik destijds niet de financiële middelen had om én-én te doen. Mijn voorkeur ging uit naar een “echt” horloge.
Fast forward naar 2024 toen ik gisteren de term “modemerk” las in een ander topic wat ik opende, kwam vrijwel onmiddellijk de herinnering aan dat specifieke horloge naar boven. Na een Google-sessie van een minuut of tien had ik het gevonden.
Tegen beter weten in heb ik het (Nederlandse) merk gemaild of dat ze misschien nog ergens zo’n klokkie in de kast hadden liggen, als uitzonderlijk oude voorraad ergens achterin een voorraadkast.
Binnen een uur las ik “Heel toevallig heb ik deze nog”. Met stomheid geslagen dubbelcheckte ik of ze het wel zeker wist, en nog geen 24 uur later is er een doosje op weg naar mij, met daarin 15 jaar ouwe meuk nieuw in doos:
Leuk dat je na 15 jaar alsnog je eerste liefde hebt weten te strikken. Modemerk of Plakmerk of niet, je kunt er de tijd op aflezen en het hangt om de pols. Dus gewoon een horloge!
Haha, ja het kan gek lopen. Ik was gewoonweg gegrepen door het ontwerp ‘in het echt’, 15 jaar geleden dan, en dacht eerlijk gezegd dat ik het daarmee ook nu zou afdoen.
Toen ik (eindelijk) het plaatje gevonden had vond ik het nog steeds een prachtig ontwerp. De €175 in 2008 zijn andere euro’s dan die van vandaag. Toen was het ongeveer 10% van mijn netto salaris. Nu zat er zat een leuke korting op vanwege oude voorraad en daarmee werd het toch echt een no-brainer.
Droomhorloge is misschien wat veel gezegd, maar het is zeker wel een horloge wat me bij is gebleven. Ongeacht het merk.