TL;DR: nieuw horloge en blij mee. Heel blij.
“This is my watch. There are many like it, but this one is mine.”
Er zijn al meerdere topics over dit horloge, maar als ik inmiddels iets geleerd heb op dit forum dan gaat het vooral om de emotie rond een of meerdere horloges dan over het loutere verzamelen en bezit. En ik merk dat deze aanvulling op mijn inmiddels best aardige collectie, heel veel emoties opwekt. En vandaar een bericht over een voor jullie waarschijnlijk welbekend model van Grand Seiko, namelijk de SBGX261.
In mijn intro topic heb ik een vintage Omega Seamaster getoond. Na een Seiko 5 en een Seiko quartz, het eerste mechanische horloge wat ik aanschafte, sinds ik verzeild raakte in deze hobby. Een prachtig horloge, waar ik echter ook al een soort van haat-liefde verhouding mee heb, omdat ik nog steeds even moet wennen aan de 34mm maat, als ik het om de pols doe. Maar een heel bescheiden, traditionele maat en mooie dresser. De band met dit horloge is nog aan het groeien. So it goes.
Vervolgens uitgekomen bij Sinn voor een meer “Daily” exemplaar en dit gevonden bij een 556i RS, snel gevolgd door de aanschaf van een Sinn 104. De laatste een gebruikt exemplaar en ik vertelde mij, dat wordt dan mijn “Beater”. Inmiddels dus volledig content met mijn trio en meer dan genoeg voor mijn behoeftes, dacht ik. So it Goes.
Dagelijks op HF inmiddels en vol bewondering aan het kijken naar alle mooie plaatjes die voorbij komen en hartjes uitdelen, was inmiddels een feit. Een feit was ook, dat mijn smaak duidelijk in ontwikkeling was, en daar hoort blijkbaar bij, dat je dan ook steeds meer aangetrokken wordt door horloges die niet eerder op je radar stonden. Zo kwam ik terecht in het Grand Seiko Only topic. So it Goes.
Hoe meer ik te weten kwam over GS hoe meer ik overtuigd raakte dit een merk was, wat mijn aandacht verdiende. Omdat een Omega Aqua Terra voorlopig echt nog buiten mijn bereik lag. Omdat Spring Drive absoluut fascinerend was. Omdat meerdere forum leden die ik inmiddels heb leren respecteren er zo lovend over waren. Omdat ze “under the radar” zijn ten opzichte van de vaak veel duurdere merken. Omdat Seiko een lievelingsmerk is vanuit het verleden. Omdat Eugene van Baal in mijn stad gevestigd is en ik GS in het echt daar heb kunnen bewonderen. Redenen genoeg. Nu nog een tijdlijn en budget voor aanschaf bepalen en zo gezegd, zo gedaan. Ergens dit jaar zou een GS in mijn bezit komen. Met het idee dat dit een “achievement” zou mogen markeren in dit najaar. So it goes.
En toen verscheen deze in het blauw en een deal was snel en prettig gemaakt met Rik @GMTplus1. Totaal niet gepland. Maar terwijl de inkt van zijn advertentie nog aan het drogen was, had ik al een voorstel gedaan. Want dit was precies het model wat met dikke letters op mijn wensenlijst geplaatst had. Ferm boven een duiker zoals de Sinn U50, een Hanhart Chrono of een Omega AQ die daar in potlood op stonden. Zo gaan die dingen. Oftewel So it goes.
En bij het aanschouwen van dit voor mij nieuwe horloge komt de emotie dus keihard om de hoek kijken. Dit voelt haast als mijn eerste “echte” horloge. Absoluut het meest premium van alle horloges die ik tot nu toe gehad heb. Een voor mij perfecte 37mm Quartz. Die gaat me punctueel houden. Is het een dresser? Zeker, met de mooie choco strap die er nu op zit. Kan het een “daily” zijn? Zeker ook. Mee naar het strand? Absoluut. En mee naar het terras in de zon. Kijkend naar de wijzers, kan ik haast niet wachten. So it goes.
Soms moet je je buikgevoel volgen. Blij dat ik dat in dit geval heb gedaan. Nu mis ik qua horloges echt even niks meer (vertel ik mezelf). Maar wellicht moet ik toch maar eens die Iaito bij Tozando Japan gaan bestellen. En vanavond nog maar eens Seven Samurai kijken. So it goes.
Genoeg overenthousiast gebabbel. Plaatjes:
