Toffe review! Duidelijk de voor- en nadelen omschreven. Wat betreft de kleuren: ik vind mijn Moon niet zo saai en wel lekker tijdloos. Op een mooie zwarte lederen band is ie bij veel soorten kleding en gelegenheden te dragen.
Kekke kleuren zoals bij Mars vind ik zeker heel erg leuk maar het past niet bij alles en ik ben bang dat het sneller verveelt…
Het is niet dat ik hem saai vind, ik vind het teveel doen alsof het staal is en daarom goedkoop ogen. De Mars en die andere kleuren zijn gewoon eerlijk over hun materiaal.
Hmm nee, als ik 'm draag straalt ie duidelijk Bioceramic uit. Geen moment krijg ik het idee dat ie op staal wil lijken. Het is grijs en dof.
En ik draag regelmatig een Casio Duro en een Swiss Alpine Military, daar spat het staal vanaf.
Executive summary: Gefeliciteerd, veel plezier er mee, zo lang hij niet uit elkaar valt. Mocht je het azijnzeiken willen skippen, dan moet je niet doorlezen, maar je review was mooi en uitgebreid en noopt tot nadenken.
75% van alle geteste vissen rond Nieuw Zeeland bevatten plastic. Ik geloof dat de wereld zeer snel zeer veel minder wegwerp-rommel moet gaan maken.
Voor de duidelijkheid had je er even bio-inert van kunnen maken. Ik las het als bjoinert, zeg maar.
Ik vraag me af of de afvalstroom de Rijn in verdwijnt.
Met dien verstande dat je van dit materiaal geen horloges hoeft te maken, en dat de mogelijkheid tot recyclen niet hetzelfde is als “afbreekbaar onder natuurlijke omstandigheden”. Ik verwijs graag naar de vissen.
Correct. Maar het antwoord op de schuldvraag maakt het niet minder kut wanneer je pusher afbreekt.
The right to repair is een groot goed. Ze zouden het verplicht moeten stellen voor alle electronica.
In dier voege dat ze goed bij plastieken wegwerp-sneakers passen: zeker en vast.
Hoe zijn die excentriek? Mooie horloges. Je hebt smaak.
Gefeliciteerd. Je hebt twee prachtige horloges gekocht, en daarom vergeef ik je de helaasheid van de twee andere keuzes.
Het kuntstof hierin is biologisch afbreekbaar maar ook te recyclen. Het is beiden.
Zeg ik ook niet, ik zeg alleen dat dit niet betekent dat het materiaal niet deugt. Wat een zekere blaffende nato-strap verkoper op jijbuis dus wel beweert.
Eens
De Omega was voor de vorm, de Club zie je niet zoveel. Misschien was de Metro beter geweest, maar die heeft weer een witte wijzerplaat. Het punt wat ik wilde maken is dat mensen niet 800 dezelfde horloges moeten nemen die allemaal zwart zijn, maar ook eens een keertje een gewaagder kleurtje moeten proberen. Ga je echt niet dood van.
Pfoe, zo ver reikt mijn kennis niet. Wat ik wel kan vertellen is dat het van een plant afkomstig is ipv van fossiele brandstoffen.
Dat is wel zo, maar zo ontwerp je dus nooit. Je neemt het materiaal en daar pas je de vorm op aan. Je gaat niet eerst de vorm maken en er dan een materiaal bij zoeken. Als je competent ontwerper bent tenminste, wat zeker het geval moet zijn bij de Swatch ontwerpers in Zwitserland. Hoe ze dan toch afbreken, geen idee. Waarschijnlijk is het nooit getest op zo’n belasting.
Waarbij, eh, kuch, fossiele, kuch, brandstoffen ook weer van planten afkomstig zijn. Nou ja, algen zijn vlees nog spinazie, maar toch.
Natuurlijk wel. Je wilt toch eerst ontwerpen wat je wilt hebben (een mes, horloge, autoband of condoom) en gaat daar dan het materiaal bij zoeken wat de functie en / of vorm ondersteunt?
Vanuit een materiaal ontwerpen lijkt me zinloze objecten opleveren.
Nee, je kiest eerst je materiaal omdat dat ook gevolgen heeft voor je productiemethode. Kunststof, keramiek en staal hebben alle drie hele andere methoden. En die methode hangt ook weer af van je seriegrootte. Als jij tien horloges maakt kan je die best even frezen. Maar als je een miljoen kunststof horloges maakt ga je dat echt spuitgieten. Het enige waar je nog mee speelt is de kwaliteit van je materiaal, maar dat is hier ook geen optie.