Waarschuwing dit is een Long Read 
Het was een struggle, en een ware zoektocht naar mijn grail.
En in tegenstelling tot zoals dat met veel dingen in het leven gaat wist ik meteen al aan het begin al wat dat was.
Of beter welk horloge mijn grail is, ja lieve mede forumleden liefde op het eerste gezicht bestaat echt en hoe!
Al eerder heb ik een beetje mijn verleden uit de doeken gedaan en hoe ik redelijk recent (iets meer dan een maand of 6 nu alweer) mijn horloge fetisj tot leven heb gewekt.
Zoals in mijn beschrijving staat is mijn liefde haast eclectisch te noemen, ik ben dol op mijn Swatches in mijn collectie, draag met heel veel plezier mijn vostok Amphibian van nog geen 75 euro als mijn Rolex 16660LN.
Deze laatste was wel echt een stap, want hoewel ik er al een tijdje mee in mijn hoofd liep, en hard voor gewerkt en gespaard was de daad bij het woord voegen toch een hele stap.
Zeker omdat ik 0 verstand had, en met de vele replica’s die niet van echt te onderscheiden zijn ik het toch wel erg spannend vond om tot aanschaf over te gaan.
Dit bracht mij dus naar dit forum waar ik mij kon laven aan alle kennis (en ik tot op heden nog graag doe).
Uiteindelijk wist ik het, het wordt een submariner en wel een 16613 die ik al een tijdje zat te spotten op de website van een grijze dealer bij me in de buurt.
Maar toch vond ik het spannend en heb ik te lang gewacht ( weken) en toen, op een dag stond de 16613 niet meer op de site. Dus snel even contact gezocht via de mail, en tja ik was gewoon te laat.
Kreeg ook nog te horen dat hij er echt maanden op had gestaan dus dat was best zuur, en toen ik vroeg of hij ze vaker binnen kreeg / voor me wilde zoeken gaf hij aan dat hij ze niet vaak tegenkwam.
Zucht.
Echter kreeg ik heel netjes het advies om ook eens naar een nieuwe stalen sub te kijken, prijsverschil was vrij klein en zoals mooi werd omschreven “veel meer klok voor je geld en ook zeer waardevast”. En dat zette me toch aan het denken.
Lang verhaal kort, ik mocht geheel vrijblijvend komen kijken en dat ook gedaan, en daar waar sommige mensen er een nachtje over moeten slapen was bij mij het moment dat ik het horloge in handen kreeg de deal beklonken. Mijn eerste Rolex, nog in de fabrieksgarantie wat een topgevoel was dat toen ik daarmee naar buiten liep. En fijne is dat tot op heden niet is overgegaan, dat gevoel iets echts moois in handen/ om de pols te hebben gaat maar niet over.
Nou toen was het hek van de dam, mede dankzij het enthousiaste forum hier ben ik zeer actief begonnen met het opbouwen van een collectie. De Swatch 007 collectie werd in oude glorie hersteld (iets met een inbraak ooit eens) maar ik maakte dankzij dit forum dus opeens ook kennis met de Seagull 1963, de al eerder genoemde Vostok een Swatch Sistem 51, een Seiko Presage Cocktail Time en de een na laatste NA de SKX007J
En als klap op de vuurpijl na al dit aankoop geweld mocht ik ook nog eens meegenieten van de service van een Seiko 5..
Kortom inmiddels in het bezit van een zeer diverse collectie, ambitie om zelf ook met de techniek aan de slag te gaan en heerlijk genieten van de ervaringen van de mede forumleden alhier.
Ik had alles en meer wat ik maar durfde te wensen.
Echter toen op een zekere dag ik mij op dit forum bevond en deelgenoot werd van de zoektoch van forum prominent @HanDavinci naar zijn grail begon opeens mijn eerste liefde weer te gloren, de 16613.
Maar wat mij echt over de streep trok was deze haast poëtische uitspraak van de onbegrepen Twentse Shakespeare :
Want tja die 16613 is met zijn 18K gouden accenten wel een eye catcher dus dat vond ik ergens ten tijden van de aankoop van mijn eerste sub echt too much.
En ik ben nog steeds heel blij met het advies wat ik toen kreeg om de stalen sub aan te schaffen.
Maar inmiddels iets verder in de tijd denk ik FUK IT, Ik bepaal zelf wel wat ik mooi vind en wat ik wil dragen en als iemand me daarop gaat beoordelen prima veel plezier ermee.
En daar begon mijn zoektocht naar mijn grail, welke gisteren eindigde (allemaal hier terug te lezen) met deze NA.
Ik kan u uren vertellen over dit horloge waarom juist dit oude model met de gouden clasp in mijn ogen de exact juiste verhouding heeft, zoveel mooier is dan de nieuwe moderne versie.
De slankere lugs, de zoveel mooiere kleuren van de dial en de bezel, maar ach over smaak valt niet te twisten.
Dit was het 2de exemplaar wat ik in handen kreeg (eerder deze week een zeer teleurstellend exemplaar in DĂĽsseldorf bekeken) en ook nu weer instant verkocht.
Kortom zoals gewaarschuwd dit was een Long Read. Maar dan nu de foto’s van de NA die mijn collectie gecomplementeerd. De collectie is klaar eindelijk kan ik rusten en mijn tijd gaan besteden aan het mij toevertrouwd maken in de wereld van de techniek der uurwerken.
Voor nu is er namelijk niets meer te koop dat mij meer kan bekoren dan wat ik nu in de collectie heb.
De foto’s :
.
