Ach, mijn vader verzamelde (bij leven) postzegels. inmiddels zo’n 40 jaar na zijn overlijden zit de familie nog steeds met zo’n twee en een halve meter albums en mappen vol met die dingen. Heb je enig idee hoeveel dat er zijn?
Hij had er zelf overigens wel een grooot deel van zijn leven plezier van. En daar ging en gaat het toch om? Ik heb ook wel een beetje medelijden met mijn dochter. Wat moet zij straks, als ik er (onvermijdelijk) niet meer ben? Moet ik het toch eens met haar over hebben.
Misschien zo iets? >>>
Nou moet ik er wel eerlijk bij vertellen dat ik zo halverwege dit jaar op het internet een partij van zo’n 50 horloges heb gekocht, waarvan ik dacht dat het hoofdzakelijk ‘parts & repair’ meuk zou zijn.
Bleken er uiteindelijk toch ruim 30 ervan weet tot leven te brengen… Deels door te combineren met onderdelen en met de rest van wat er overbleef waren een paar andere horlogeknutselaars weer blij.
30 aanwinsten tegelijk. Dat doe ik normaal ook niet. En ik heb ook nog twee van de 4 Rikketiks overgeslagen.
Goed he?
Eigenlijk valt het best mee.
Het is uiteraard een vorm van verzamelwoede
Maar ik koop geen dingen dubbel; als een horloge te veel overlap heeft met iets wat ik al heb komt het er niet. En verder koop ik ook geen dingen die ik niet mooi vind. Dus die 130 Tissot’s die ik heb liggen zijn m’n 130 favorieten
Heel af en toe verkoop ik ook een exemplaar omdat ik die bij nader inzien te veel overlap vind hebben, of gewoon op uitgekeken ben
Is ook niet m’n sterkste punt. Maar er is ook wel een financiële drijfveer. Tissot is gelukkig niet het duurste merk, ook vintage niet, maar als je in een jaar 25 Tissots koopt heb je het toch niet meer helemaal over kleingeld