Zoals jullie op dit forum hebben kunnen lezen, heeft @Mauzer onlangs een prachtige Van der Klaauw planetarium aangeschaft. De topics die hij hierover schreef, gaven een fantastisch inkijkje in hoe het mechanisme van het planetarium in dit horloge werkt. Kompleet anders dan het grote planetarium waar ik mee bezig ben, maar wel intrigerend en eigenlijk verbazingwekkend simpel. Ik kon het dus niet laten om de 3D printer aan te zwengelen om te kijken of dat ook een beetje werkend te printen is. En dat viel niet tegen. Naast het grote planetarium heb ik nu dus een side project om te kijken of ik er wat leuks mee kan.
Het duurde even omdat het op de telefoon een hoop gepruts was om de gif op het juiste formaat te krijgen, maar we hebben ook bewegend beeld. De ring van Saturnus wordt nu nog meegesleept door Jupiter. Om alles nog soepeler te laten draaien wil ik wat wrijvingsarme tape tussen de verschillende ringen plakken. Maar ook dan heb ik uiteindelijk nog een rem nodig om Saturnus op zijn plek te houden.
Het planetarium in polshorloge is door Christiaan van der Klaauw een stuk versimpeld, vanwege de schaal. Daarbij wordt met een hele hoop zaken geen rekening gehouden: maar wel met de basis!
Leuk om te zien hoe je de tandwielen hebt overgenomen. Ik heb ze zelf zitten tellen van niet altijd even scherpe fotos: of dit het precies aantal tanden zijn, weet ik niet.
Maar weer bijzonder leuk om te volgen, ik blijf zeker op de hoogte
Het zou me niks verbazen als Van der Klaauw een en ander gepatenteerd heeft… Maar een planetarium op buro formaat zou inderdaad erg leuk zijn. Maar goed, voor nu is het nog niet meer dan een setje tandwielen
Supergaaf dit. Ongelooflijk. Had deze hele post gemist.
Kan me dat Planetarium nog herinneren van heel lang geleden. Ik weet niet zeker of ik ook de ‘machine’ heb gezien. Maar die kamer staat me nog helder voor ogen.
Om dit zelf te maken … petje af! Wat een klus, wat een uitdaging … maar ook een schitterende aanwinst in je huis hoor, leuk !!
Het gaat niet snel vanwege drukte op het werk, maar ik pruts lekker door met het plafondplanetarium. De ringen gaan zo langzamerhand aan het plafond. Om de bevestiging van de grote ringen te testen, heb ik de helft van de ring van Saturnus geïnstalleerd. De andere helft blijft nog even op zolder, zodat ik ruimte houd om in het frame te staan om aan het planetarium te werken.
De bevestiging werkt goed dus ik ga nu door met de binnenste ringen. Gister ben ik bezig geweest met de ring van Mercurius. Deze binnenste planeet heeft een andere opzet dan de andere planeten. De binnenste ring draait namelijk in zijn geheel rond, waar bij de andere planeten de plafondplaat stil staat.
Het geheel bestaat uit een centrale as met aan de onderkant het deel van de plafondplaat. Een stuk daarboven zit het tandwiel dat uiteindelijk wordt aangedreven. Om ervoor te zorgen dat het tandwiel goed horizontaal zit, zit hij ingeklemd tussen 2 3D geprinte blokjes. Het tandwiel wordt verder aan de houten as verlijmd, dus de blokjes zijn vooral een initiële fixatie.
Bovenaan de as zitten 2 kogellagers waaraan het geheel uiteindelijk wordt opgehangen. Hierdoor moet het geheel uiteindelijk zonder al te veel wrijving ronddraaien.
Hoe de planeten onder het planetarium er uiteindelijk uit komen te zien is van latere zorg, maar ik heb online 3D bestanden van de planeten gevonden waarin het reliëf van het oppervlak verwerkt is. Vooral voor de aarde geeft dat toch wel een leuk effect. Onderstaande aardbol heeft een diameter van ongeveer 3 centimeter. Ziet er toch best wel leuk uit. Deze is geprint met een standaard nozzle van 400 micrometer. Binnenkort wil ik de print nog een keer overdoen met een nozzle van 200 micrometer, wat nog meer detail zou moeten heven. Daarna zou ik het dan eventueel ook nog met een soort hars kunnen afwerken zodat het oppervlak nog gladder wordt.
De geruchten doen de ronde dat hier op het forum iemand ronddwaalt die wereldbollen zo glad als een spiegel kan afwerken.
Als je rond middernacht 3x aave roept komt ie tevoorschijn.
Het 3D printen zie ik nu vooral als een tussenoplossing. Vooral leuk als de planeten verwisselbaar zijn om af en toe eens te kunnen afwisselen. Maar het blijft natuurlijk altijd een beetje een goedkope uitstraling hebben. Metaal zou erg mooi zijn, maar dat wordt te zwaar. Dunne glazen bollen lijkt mij ook wel een mooie optie. Iets als een kerstbal, maar dan custom made zodat de planeten te herkennen zijn. Misschien maar eens kijken of ik hier in de buurt een goede glasblazer kan vinden om eens mee te kletsen.
. Dit zou echt een top item zijn op een groot bureau of bijv. in een horlogemakers atelier.
.
