Omdat deze van mijn opa is geweest vind ik het niet zo erg, maar liever niet. Al is een beetje oké.
Mooi gezegd. Patina op oude horloges vind ik prachtig; het verteld het verhaal van het horloge.
Het gekke is dat menigeen (ik ben daar zelf ook debet aan) erg voorzichtig is met zijn of haar horloges en geen krassen e.d. tolereert. Dit terwijl dit de patina van de toekomst is. Ook nieuwe horloges moeten de kans krijgen om over tientallen jaren een mooi verhaal te vertellen. Door gedragen te zijn tijdens unieke momenten en op de meest mooie locaties.
Er gaat niks boven gepatineerde indexen. Dat maakt een horloge uniek en zoveel aantrekkelijker!
Ik ben enigszins fan van faux patina mits het niet too much is. Bij de nieuwe Ed White vind ik het erg tof maar bij de Speedmaster ‘57 is het echt te veel. Ik denk dat Omega dit echt beter had kunnen doen.
Grappig dat patina en schade door sommigen als één en hetzelfde gezien worden. Ik vind het echt wat anders. Het soort zichtbare doorleefdheid dat een goed onderhouden gebruiksvoorwerp door decennialange dienst verzameld heeft vind ik mooi, en daar hoort een klein butsje hier of daar ook gewoon bij.
Schade ontstaat ofwel door een gebrek aan onderhoud, ofwel door een externe oorzaak, en als dat niet hersteld wordt laat het vooral achteloosheid zien.
Liefdevol herstelde schade daarentegen…
De GMT-master is wat mij betreft een beetje een twijfelgeval, want die wijzerplaat ziet er uit alsof er best losse troep af kan vallen die dan vervolgens in het uurwerk terecht komt.
UV-licht is een belangrijke factor. Dat tast heel veel materialen aan, zeker op lange termijn. Als het bij verkleuring blijft hoeft dat geen probleem te zijn.
Zeker. Keer op concorso d elegance in villa d este geweest, daar stond deze Fiat 8V in originele lak en staat. Hier en daar wat butsen en krassen, maar wat een karakter.
Stond ook een doodgerestaureerde Ferrari 250 Testa Rossa. Mooier dan Ferrari ze ooit maakte, zal nooit meer een cm circuit zien. Zielloos glimmend ding, echt.
En nee, dit is geen patina maar verwaarlozing:
Al is zo’n A6G Frua wel een van de mooiste auto’s ooit. Maar deze zou ik restaureren. Maar alleen vervangen wat nodig is, herlakken. Niet beter dan nieuw. Dan poets je alle geschiedenis weg.
Patina vind ik soms zeker een meerwaarde hebben maar hangt af echt van of je de klik er mee hebt. Maar soms is het gewoon schade aan de plaat en wordt het patina genoemd, dat is niet waar ik achter sta.
dit is zo’n voorbeeld op afstand best oké maar eenmaal dichterbij is het toch iets te veel schade ipv patina.NOS-only
Hoewel ik heel af en toe een horloge zie waarvan ik de patina erg mooi vind ben ik er over het algemeen geen fan van; heb m’n horloges het liefst als nieuw. Van de door TS getoonde exemplaren vind ik alleen bij de
de patina wat toevoegen, de rest is wat mij betreft alleen maar lelijker geworden
Probleem is wel dat ik zelf wel van oude horloges houd, dus als ik geen patina tolereer blijft er weinig over om te verzamelen
Dus zitten er wel een aantal horloges in m’n collectie met de nodige patina; hier een greep uit de meest verweerde exemplaren:
Ik wacht nog op het moment dat ze een term bedenken voor ‘vol krassen & blutsen’, om ook dat verkocht te krijgen
‘Moon surface-patina’
‘cratering’
…
Ik vind patina dus soms echt wel mooi. Maar het is absoluut schade.
Een oud horloge in nos staat vind ik vreemd (lees verdacht) en hoef ik ook niet. Tenzij t bewezen nos is en niet gewoon helemaal gerestaureerd.
Strikt genomen betekent NOS ook niet dat er geen patina op zit. Betekent letterlijk alleen dat het oude voorraad is die nooit verkocht is. Maar ook in een doosje op een plank in het magazijn (of erger, in een etalage in de zon) krijgt een horloge patina.
Ik moest er even over nadenken, maar ik denk dat alles wat ik zo’n beetje bezit een soort van patina heeft. Of dat nou mooi is of extra karakter er aan geeft weet ik niet…
De bestek lade ligt vol met messen, vorken en lepels met lichte krasjes. Zelfs hier en daar een verkleuring. Ik heb de set al sinds de jaren 80 en is nog steeds “ons” bestek.
Het zelfde geldt voor mijn leren jack. Ik heb hem al 20 jaar en hij gaat er steeds beter uitzien. Ja, hier en daar krasjes en verkleuring maar het is “mijn” jack.
Een horloge draag ik dagelijks en met veel plezier. En na verloop van tijd komt daar een krasje op of verkleurt door de jaren heen. Zolang het horloge nog functioneert heb ik er in elk geval plezier van. Ik vind het ook wel wat hebben, dat patina.
Hier mijn Pulsar uit 1985 (als dat horloge kon praten…). Patina? Weet ik niet. Maar van elk krasje kan ik ongeveer nagaan wat ik toen heb gedaan.
Hier wat overige foto’s uit de collectie met hier en daar wat patina.
Dit is wel mooi gezegd. Ik heb recentelijk een nieuw espresso apparaat aangeschaft. Mijn vriendin zou het liefst een viltje onder ieder kopje leggen om het ijzeren druipbakje glanzend te houden. Dat vind ik dan te ver gaan, het mag best wat swirls krijgen, daar is niets mis mee… ga je echter met een sleutel in lopen krassen dan is het wel zonde. Zo denk ik eigenlijk over alles.
Alles wat je bezit krijgt toch een beetje karakter.
Gebruiksvoorwerpen mag je natuurlijk best voorzichtig mee zijn, maar je mag ze wel gewoon gebruiken.
En in horloges is dat niet anders. Maar met patina heb je ook wel verschil natuurlijk. De ene horloge kan een super mooie wijzerplaat krijgen, en andere horloges worden gewoon lelijk. Ik blijf ook weg van horloges waarvan de lume aan het afbrokkelen is.
Maar zo vind ik een van mijn horloges met tropical dial een super mooi horloge. En voor de ander is het gewoon troep waarschijnlijk.
Vintage horloges zijn vaak qua ontwerp het mooist, maar…
-
Ik zou vintage altijd in een technische staat willen hebben die de specificatie van weleer gewoon respecteert. Dus even waterdicht als toen hij van de band kwam rollen, en even accuraat, met alle functies intact.
-
Daarnaast zou ik het zo willen hebben dat het er uit ziet alsof het van de band kwam rollen, dus ik ben helemaal voor volledige restauratie van het object, inclusief laser-welding, nieuw polijsten, glazen vervangen en een smetteloze wijzerset en wijzerplaat en een totale revisie van het uurwerk.
Alles wat daar niet aan voldoet koop ik niet. Da’s gewoon gare, kapotte, roestige of vergane meuk.
Ik vind Patina cool. Het geeft een echte vintage vibe. Soms is het inderdaad heel slecht gedaan. Maar zoals op deze vind ik het echt super gedaan:
Ik denk dat als de faux patina op dit horloge was weg gelaten dat het horloge dan karakter mist.
Hier kies ik er zelf voor om de krasjes voorlopig zo te houden, maar wetende dat ze er nog uit gepolierd kunnen worden, desnoods laten laser-lassen om toch terug naar de 100% originele vorm te gaan.
Een plaat met vochtschade, ingebrande tritium-vlekken, … alle onherstelbare ‘schade’… daar ben ik minder voor te vinden.
Een meerwaarde van een spider-dial heb ik ook nooit begrepen… als je net dat model te pakken kunt krijgen waar de plaat nog 100% niet gebarsten is --> dat zou net eentje met meerwaarde moeten zijn
Dit is zeker mooi egaal hoor, prachtig horloge!
Dit is inderdaad wel mooi hoor!
Ook een erg goede wijzerplaat dit.
Cool!
Daar selecteren we ze natuurlijk ook op
Mooie voorbeelden hier in het topic hoor…
Gezien de poll zijn de meningen erg verdeeld over patina, lichte patina is erg geliefd.
Faux patina is nog een probleempje voor de meeste mensen
Patina (in lichte vorm) is op sommige horloges echt heel mooi om te zien en ik kan het zeker waarderen. Zeker nu ik zelf ook wat ouder begin te worden😉
Mijn eigen horloges heb ik het liefst zo goed als nieuw. Ik laat de gepatineerde exemplaren aan anderen over.
Faux patina is voor mij een no-go en ga ik niet aan beginnen.
Ik doe ook mee. Noem het patina, noem het ‘verrot’…ik denk dat het wat toevoegd aan het (verhaal van) het horloge: