Dat zou je kunnen stellen maar daar zou ik het ook niet mee eens zijn.
Horloges werden in die tijd niet als luxe artkel geproduceerd zoals nu maar zo’n chronograaf was er 100% voor de functionaliteit.
Hij koste destijds dus productiekosten + ontwikkelkosten + marge = prijs
Nu is het productiekosten + ridicule opslag = prijs.
Je kunt stellen (wat ergens in dit topic ook is gedaan) dat Omega wel ontwikkelkosten maakt voor andere modellen maar daarvan zie je NUL NADA NOPPES terug in dit model. Ik snap dat ze die kosten ook verrekenen in dit model, die verkoopt immers als beste maar het voelt vreemd omdat je voor de huidige prijs geen beter product krijgt dan 50 jaar geleden.
Koop eens een nieuwe fiets tegenwoordig. Na 5 jaar intensief gebruik kun je hem wegmieteren. Ik reed in mijn studententijd rond op de oude fiets van mijn moeder die ze kreeg op haar 15e. Onverwoestbaar. (Maar helaas niet onsteelbaar).
Nou de 1861 is echt wel beter dan de 321, 861 etc. Hogere amplitude en duurzame (lelijke) onderdelen. Niet heel erg baanbrekend maar net zoals de Sub 14060 bijvoorbeeld. En het is nog steeds een variant op de Lemania 1873 dus het zal ook niet goedkoop zijn om te maken met de rechten die bij Breguet liggen (ja ook Swatch Group, nee niet gratis). Anyway, discussiëren over prijzen van luxehorloges is nogal nutteloos. Het is geen levensbehoefte. En beste koop blijft een Seiko 5 als je een mechanisch horloge wilt, de rest is overpriced
Dat is de correctie ergens rond 2001 (2,21xxxx). Met inflactiecorrectie van 1983 naar 2001 zou het ook al flink hoger moeten zijn.
Alles hangt toch samen met inflatiecorrectie. Wat betaal je nu voor een brood en reken dat eens terug naar gulden. Drie gulden nogwat voor een gewoon brood zou zelfs in 2001 belachelijk zijn geweest.
Nou het is toch precies de guldens van die tijd gedeeld door 2.21? De conversie van guldens naar euro tijdens de overgang. Dan zou er geen inflatie zijn geweest tussen 1983 en 2001? Ik ben geen econoom, maar dat kan ik mij niet voorstellen. En de website die dat bijhoudt ligt er al een tijdje uit
Hiermee zeg je dat merken als Rolex en Omega destijds geen luxemerken waren? Ik vermoed dat er toen toch wel goedkopere mechanische chronografen te vinden waren.
Ik heb trouwens nog niemand de challenge van @Watchstick_81 ter hand zien nemen. Welke chronograaf die niet op ETA of Sellita e.d. is gebaseerd is goedkoper dan de Moonwatch? Op Valjoux en Lemania gebaseerd is overigens per definitie premium in mijn optiek.
De Moonwatch is gewoon jaren veel te goedkoop geweest als je het vergelijkt met de concurrentie. Dat ding kostte niet zo lang geleden nog iets meer dan 3000 euro?
Volgens mij waren ze dat voor de Quartz crisis niet zoals ze dat nu zijn.
Eigenlijk kun je stellen dat op dit moment alle mechanische horloges luxeproducten zijn, want je betaalt meer dan nodig is met een aantoonbaar mindere kwaliteit.
Voor de Quartz crisis had je alleen mechanisch, maar wel in verschillende prijsklassen. En Rolex en Omega hebben zich altijd in de bovenste prijsklasse bevonden. Het waren echter geen “luxemerken” zoals Patek Philippe of Vacheron Constantin dat ook toen al wel waren. Ze maakten toen heel goede, en ook heel dure reguliere gebruiksproducten.
De keuze om het luxesegment op te zoeken moesten ze wel maken om te kunnen blijven bestaan in/na de Quartz crisis, want niemand had meer geld over voor het beste/meedt accurate/meest schokbestendige mechanische horloge, zoals nu geen enkele boer meer veel geld over heeft voor het beste ras ploegpaard.
En dat is waar het pijnpunt ligt denk ik. Bijna alle mechanische horloges die er nu te koop zijn, zijn recent ontwikkeld, als luxeproduct (zodat we onszelf voor de gek kunnen houden dat ze hun prijs waard zijn). Maar de Speedmaster is nog (bijna) hetzelfde horloge als in de tijd dat het nog “gewoon” een gebruiksproduct was, waardoor ook de prijs direct te vergelijken is. En je dus ziet hoe hard die gestegen is…
Het prikt de illusie door die we allemaal koesteren dat de prijzen die we allemaal betalen voor onze hobby op de een of andere manier reëel zijn.
Dat zijn ze natuurlijk absoluut niet, want het is natuurlijk onzinnig dat de incrementele verbeteringen aan bijvoorbeeld de Rolex Submariner (maar er zijn meer voorbeelden te bedenken) wél de enorme prijsstijgingen rechtvaardigen die dat model heeft ondergaan.
Het is heel simpel, bij luxegoederen geldt gewoon dat de juiste prijs die prijs is waarmee de fabrikant de hoogste winst maakt.