De rechtse 
Mua zelf speel ik saxofoon en daar heb je wel mensen die erg gebonden zijn aan een merk en niks moeten hebben van alles wat anders is. Ook bij muziekinstrumenten heb je dus mensen die het meer voor de heb willen dan enkel om er leuk op te spelen.
Ook bij auto’s heb je puristen en fans van een merk die neerkijken op alles wat anders is.
Iedereen beleeft zijn hobby anders.
Ja, meer dan genoeg mensen… Totdat zij horen dat een originele Gibson Les Paul Standard uit '59 gemiddeld vanaf €200.000,- en meer kost. Dan valt de €4000,- voor de replica wel mee. Vaak is de replica in de basis een betere gitaar, maar goed, dat is weer een ander verhaal.
Overigens komt de '59-replica overeen met de koop van een Rolex-replica en niet met een Rolex-hommage. Het enige verschil is dat er bij de mijne mijn naam op de kop komt te staan en dat er bij de mijne granieten strips in de nek en kop worden geplaatst, wat een headstock break moeilijker maakt. De rest is alles volgens Gibsons methode (zelfs de bouwtekeningen zijn van een originele '59 Standard). Dus al met al is dit te vergelijken met een illegale Rolex-kopie.
Ik blijf dus bij mijn mening: ik maak geen verschil tussen hommage en illegale replica’s. Sinds ik mijn ogen heb geopend n.a.v. dat merk, heb ik Steinhart sindsdien altijd verafschuwd.
Jij rijdt toch in een hommage aan de passat?
Terwijl ie eigenlijk stiekem een Dacia wil rijden 
Is wel grappig trouwens … dat vergelijk met gitaren … wanneer je die discussies leest op die fora “de squire is net zo goed als fender” (alhoewel squire volgens mij ook van fender is) … en een " London City les Paul is veel meer bang for the buck dan een gibson les Paul" …

Dat is pure bullshit. Dat zeggen de mensen die een dergelijk, duurder model niet kunnen betalen.
Ik ben begonnen op een Gibson LP Studio en daarin had ik op een gegeven moment zoveel in geïnvesteerd en vervangen door veel betere onderdelen, dat enkel het hout nog origineel was. Toch kon het qua gevoel en emotie niet tippen aan de LP Standard en LP Custom die ik erna had (die waren overigens volledig standaard). Om nog maar niet te spreken over mijn huidige Gibson, een Custom Shop Historic Reissue.
Svp
Lekker belangrijk, de mening van een ander. Vind je hem mooi? Kopen dan maar. Vind je het niks? Dan lekker laten liggen. Get a life.
Golf
Dat is een copy van de Nederlandse taal. Of een hommage, als je dat woord prefereert:wink:
En dat is weer een kopie van de Nederlandse taal 
Dat heet “verengelsing” 
Gewoon de Spellingcorrector op mijn Huawei
Maar ik denk dat er veel meer mensen zijn die, al dan niet in het bezit van prijzige horloges, níet neerkijken op een Casio/eenvoudige vintage van 3 tientjes/Pulsar/Timex. Maar wel bezwaren hebben tegen kopieën, vooral aan hun eigen pols. Dus zonder dat dat ook maar iets met snobisme te maken heeft.
Alle spijkerbroeken zijn hommages aan Levi’s, toch?
Ook met instrumenten heb je goedkope kopies van hoogstaande merken welke niet door iedereen gewaardeerd worden.
De verschillen in percepties van hobbyisten over hommages ja/nee per hobby zijn denkik vrij gelijk.
Sommigen willen de ultieme topper, anderen bang for the buck en je hebt ook mensen die alleen om de functie en/of uiterlijk geven
Daar ben ik er eentje van. Ik draag m’n € 50,00 Seiko-5 met de schandalig dure saffierupgrade van Rob met net zoveel plezier als m’n Monaco WW, Pelagos en Speedy’s. Maar een kopie daarentegen, ik moet er niet aan denken…
Tijdens de cruisevakantie vorig jaar heb ik lekker een CW Trident 600 GMT gedragen (ging andere tijdzone in) die ook lekker mee het bubbelbad op het dek in kon. Genoeg Breitbling, Rolex en Omega gezien tijdens die reis maar ik ben niet op vakantie om te pochen…
Grt. Marco
Ik wel. GW-5000 om, afgeragde backpack op de rug, afgetrapte palladiums aan. Mooi man. 