Een wat late reactie @fredpanarai1, ik ben pas de 101-ste in dit draadje, als tenminste niemand mij inmiddels voor is geweest voordat ik klaar ben met schrijven en dit antwoord op jouw post kan plaatsen.
Maar ik ben het met vele anderen eens: Wat een prachtige (deel) collectie heb je! En in de rest van het draadje zie ik ook fraaie exemplaren voorbij komen. Die drie lege plekjes in jouw Citizen kistje worden ook nog wel gevuld denk ik, Ferry.
Omdat ik niet zo van de duikerts ben, zoals je weet, vind ik de laatste, rechtsonder in de doos, het leukst.
Ik ben ook niet zo van de quartz horloges, maar die ecodrives vind ik wel geweldig, omdat je daar helemaal niks meer aan hoeft te doen, uiteraard niet opwindem, maar ook geen batterijen verwisselen. Twee keer per jaar een uur corrigeren voor zomer- en wintertijd en de wisselende dagen met de maanden… het gaat allemaal vanzelf, want ‘radio controlled’. Wat je noemt echt een ‘modern’ horloge, mooie techniek. Dat heeft toch ook wel wat, zelfs voor een vintage liefhebber. Het enige nadeel van dit horloge voor mij persoonlijk: ik vind 'm te groot voor mijn smalle pols, maar dat komt denk ik ook omdat ik gewend ben vintage horloges te dragen, die zijn meestal (veel) kleiner.
Ik heb al minstens 10 jaar een eenvoudige Citizen Eco Drive die al die jaren probleemloos de tijd heeft aangegeven. Zo nauwkeurig dat het lange tijd mijn referentie horloge was. Niet aan de pols, maar op mijn bureau, om de andere horloges mee gelijk te zetten. Maar nu, sinds enkele weken gaat na al die tijd de accu problemen geven. Als ie een paar dagen geen goed zonlicht krijgt, gaat de seconden wijzer met grote sprongen lopen, hij loopt soms ineens erg achter en de laatste dagen staat ie af en toe helemaal stil. Dat wijst op het einde van de levenduur van het accuutje. Ik moet dus even uitvissen wat voor accu er in hoort en waar ik die kan bestellen.
Het gaat om deze. Een eenvoudig basis - instapmodelletje dat ik ooit een keer in de uitverkoop bij een plaatselijke juwelier hier in Rijswijk heb gekocht voor een paar tientjes.
Omdat ik meer van de vintage horloges ben dan van het moderne werk (te groot, te bling, te duur) heb ik in de loop der jaren nog wat oude Citizens verzameld. Ik ben nu eenmaal van de Vintage en de Oude Meuk en van die categorie wonen er inmiddels zo’n 10 Citizen exemplaren gezellig bij elkaar in een theedoos.
Een soort bejaardendoos dus eigenlijk.
Ik zal jullie dit keer niet vervelen met een uitgebreid verhaal over herkomst, achtergrond, calibers en geschiedenis, maar gewoon alle 10 mijn oude Citizens op een rijtje tonen.
Met toch een paar gegevens om een beetje een idee te hebben wat het voorstelt:
De bovenste rij links toont twee oude automaatjes uit de tijd dat Citizen nog dacht dat die dingen op een Seiko 5 moesten lijken (maar deze twee kun je wèl met de hand opwinden!). Nummer 3 op rechts is een serie 6000 automaat.
Dan op rij 2 links een ‘Valiant’ handopwinder en daarnaast twee Crystrons met een Quartz uurwerk.
Op de derde rij een handopwinder met het bekende 0201 uurwerkje wat in licentie in India is gebruikt voor enige miljoenen HMT horloges. Midden onder twee kleine (32mm) handopwindertjes uit medio jaren '60 met eveneens dat 0201 caliber en tenslotte rechtsonder mijn met behulp van een Russisch kastje (in afwachting van een origineel kastje) zelf in elkaar gesleutelde Franken automaat.
Tenslotte nog een prentje van de theedoos waarin ze alle 10 gezellig samen wonen. (die twee kleintjes konden samen wel in één hokje). Alleen de als eerste getoonde Poor Mans Ecodrive zit daar niet bij, die staat in mijn boekenkast omdat deze zonlicht nodig heeft voor zijn batterijtje.
Bij mij dus geen fancy duikerts, radio controlled eco drives of titanium promasters, maar eenvoudige oudjes uit de jaren '60 en '70. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik zo’n modern high tech apparaat niet leuk zou vinden, wie weet komt er nog wel eens een. Maar met wat ik nu heb ben ik tevreden mee en wie weet wat er in de komende tijd nog komt binnenwaaien…
Dat was het weer voor vandaag - of vannacht moet ik eigenlijk zeggen, want al schrijvend is het toch weer knap laat geworden. Ik duik zo direct lekker mijn bedje in.
Welterusten en en een groet,
Lex