Dit is de reden waarom ik nog met een gele Day-Date om op een schoonmaakfunctie zou gaan solliciteren. Maar dat ga ik niet doen, poetsen is niet mijn ding, daar huren we iemand voor in.
Die mag van mij dus gerust een Submariner dragen tijdens het dweilen.
Ik volg momenteel een sollicitatie cursus. Verplicht. Het woord horloge is nog niet gevallen, en ik durf te wedden dat dat ook niet gaat gebeuren. Wel dingen geleerd overigens.
Een echte professional zal je er ook niet op beoordelen verwacht ik zo. Maar de mensen met wie je zo’n gesprek voert zijn ook maar mensen. Die kunnen afgunstig zijn, bevooroordeeld, op allerlei manieren kunnen ze aanstoot nemen aan je horloge. Dan moet je over voldoende karakter beschikken om daardoorheen te laten zien wie je bent.
Als je wat timide bent en niet makkelijk het achterste van je tong laat zien (en als je twijfelt of je hem moet dragen, dan ga ik ervan uit dat je dat bent) dan verwacht ik dat de sollicitatiecommissie op zoek gaat naar andere signalen. Zit je op dat moment onbedoeld de aandacht te vestigen op je Sub omdat je die steeds onder je mouw probeert te frutten omdat je überhaupt al niet zeker was dat je die moest dragen vandaag, dan zal dat naar mijn verwachting eerder in je na- dan voordeel werken.
Als je weet dat je een evenwichtige persoon bent en prima overkomt dan boeit het niet. Rolex een patserhorloge? Misschien, maar de patser draagt een Rolex, niet de Rolex een patser. Als je verder geen patser bent dan word je dat niet ineens van een horloge. Als je gewoon een joviale vent bent en sympathie opwekt dan zal men aan je horloge geen verkeerde conclusies hangen.
Al vind ik een Sub onder een pak verder geen porem, dat is gelukkig een andere discussie. De sollicitatiecommissie staat daar waarschijnlijk toch anders in dan ik. En niet voor iedere sollicitatie trek je een pak uit de kast natuurlijk.
Er zal gekeken worden naar je competenties, en ervaring/ opleiding. Ook hoe je past in een team. Motivatie is ook heel belangrijk. Mijn motivatie zal sterk afnemen als men naar je horloge kijkt, en daar een oordeel over velt. Ik ga niet werken voor iemand die verbanden legt tussen horlogemerk en karakter, voor zover die mensen buiten HF bestaan.
Ga naar de kapper, zie er verzorgd uit. Ik heb in mijn lange werkzame leven nog nooit maar meegemaakt, dat iemand naar horloges keek. Ze zien het geeneens.
Maar… misschien kan @Drebin hier wat voor jullie betekenen met een duidelijk antwoord. Hij is manager en kan erg goed met timide mensen overweg. Ironisch genoeg is het de reden waarom ik nooit een manager kan worden. Dat zou betekenen dat ik iedereen hetzelfde moet behandelen, terwijl de wet van de sterkste gewoon geldt.
That’s my point! Als die bekrompen is, draagt die de visie van het bedrijf waarschijnlijk niet uit! Vraag je af of je er dan wel wilt werken of niet…
Sowieso al dat gedoe erover en vooral over Rolex… moe wordt ik ervan… een Speedy of voor mijn part een Frederique Constante of JLC van 5-8K zal je niemand over horen of je dat wel/niet kan dragen en een Rolex wel…
Soms denk ik oprecht wel eens: ‘is dit topic nou im te laten zien wat diegene heeft of is het een oprechte vraag’… dat is ook een aanname, dis ga er maar van uit dat het een oprechte vraag is, maar het komt me zo nu en dan beetje me neusgaten uit.
Nogmaals… wees wie je bent of wordt wie je wikt zijn… wees trots op je hobby of op je bereikte doelen… wees een goed mens, pronk niet en wek geen afgunst op, dan gaat niemand je anders beoordelen hopelijk… Creëer je eigen stijl.
Wordt dit weer opgerakeld? Werkelijk alles wat vandaag is gezegd is al eerder aan de orde gekomen.
Laat ik daarvan nog één ding herhalen om de realiteitszin terug te brengen.
Het is misschien ongelooflijk voor horlogeforumleden, maar er zijn daadwerkelijk mensen die heel hard een baan nodig hebben, al is het maar om financiële redenen. Of heel graag een bepaalde betrekking willen.
Het is wel ontzettend makkelijk om te roepen dat je die baan dan al helemaal niet meer hoeft als een of andere suffe personeelsfunctionaris je op je rolex aankijkt.
Er is al eerder door meerdere mensen aangegeven dat blijkbaar de ouderen met levenservaring zeggen “een uurtje de Rolex niet dragen, wat boeit het” en de jonge honden roepen “laat ze dan maar opflikkeren met hun baan”.
Laat ik het zo zeggen: als je graag aan het werk wilt, en je hebt ook maar een klein spoortje twijfel of die Rolex om je pols je kansen negatief beïnvloedt, maar je houdt hem toch om, dan kun je dus absoluut geen prioriteiten stellen. Of, en ik val nogmaals in herhaling, rolexdragers worden ziek als hij een uurtje afmoet. Dat kan natuurlijk, dat weet ik niet want ik heb er geen.
Natuurlijk begrijp ik dat… mijn zou eerder de vraag oproepen als je echt werk nodig hebt of ‘geld’ wat daarin inherent is, ik met geen seconde twijfel mijn horloge gelijk zou verkopen.
Daarbij komt… dat ik graag dicht bij mezelf blijf, als ik merk dat iemand mij of een ander niet juist bejegend of afkeurt op basis van een horloge of whatever, ik nog liever zonder die werkgever zou zitten. Zoals gezegd over het algemeen hebben ze jou nodig.
Tja, ook hier is al wat over gezegd. Inderdaad een misverstand dat in bepaalde kringen wijdverbreid aanwezig is. Hoe oud ben jij?
Het is misplaatste arrogantie, want het werkt andersom.
Wanneer bij ons een vacature vrij is solliciteren er enkele tientallen mensen, waarvan er misschien vijf op gesprek mogen komen. Voor jou tien anderen. Ga dan maar lekker zitten met je Rolex en zeg tegen de teamleider: ik weet dat jullie mij nodig hebben dus graag of niet. Of nee: zet dat alvast in de sollicitatiebrief. Ze zullen verrukt zijn.