De Airman, tegenwoordig “purist” heeft geen GMT wijzer nodig. Het uurwerk gaat in 24 uur een keer rond, en de draaibare bezel is genoeg om een tweede tijdszone te tracken. Een derde tijdszone was nergens voor nodig, en ik ben nog steeds geneigd om dat geen-tierelantijnen-ontwerp van een 24-uurs uurwerk met een traploze bezel het ultieme GMT ontwerp te vinden.
Puur vanuit een duurzaamheid en eenvoud perspectief. 
Zeg “economy of design”.
oei, van je geloof gevallen?
Dat zei ik dus 
Volgen
Aanduiden? Bijhouden? Hmmm. Ik worstel.
Maar mooi dat jullie (@anon33714818EV) scherp blijven. Dat houdt mij op de teentjes.
ja, het is een hele struggle…
Ach… Je zou ook kunnen zeggen dat karakter niet uit je bezittingen zou moeten komen. Ik heb mensen gekend wiens bezittingen geen verhaal vertelden, maar godnondeju wat een figuren.
En ik heb mensen gekend wiens bezittingen zorgvuldig uitgekiend waren om allemaal de juiste verhalen te vertellen, vooral omdat ze zelf gebakken lucht of een lege huls waren.
Het kan verkeren.
We zijn het ook roerend eens.
Zo bedoel ik het niet. Het karakter van een horloge of het verhaal dat het vertelt, is niet voor anderen, maar voornamelijk voor mezelf. Immers ziet nog geen 5 % je horloge en hoef ik echt geen verhaal vol karakter op te hangen als iemand me iets over mijn horloge vraagt. In 2017 is het geloof ik drie keer gebeurd (buiten de forumavond) dat iemand iets over mijn horloge vroeg. En dat was minimaal 1 keer in de trant van : jij hebt toch ook een Rolex, is dat een Rolex ?
Het gaat mij er om dat het enige lijfsieraad dat ik draag voor mij “karakter” heeft.
Deze Steinhart vertelt mij niet een goed genoeg verhaal ben ik bang.
Als je hem mooi of gaaf vindt, moet je hem zeker dragen.
Grappig dat wij hier zo anders over denken. Voor mij is een object een plat dood object. Hoe het object tot stand is gekomen interesseert mij dus ook maar matig,
Het kan mooi zijn, praktisch bruikbaar of technisch opmerkelijk, maar het vertelt nieuw uit de doos nooit een verhaal. Dat komt met de levensloop van het object.
Maar als het dan eenmaal ouder wordt… Dan komen de Japanse concepten van Wabi-sabi en Mono-no-aware om de hoek kijken. Dat is het verhaal voor mij: de verzameling van karakter over tijd.
Horloges zijn net mensen.
Inderdaad, ouwe Tag Heuer van me
Als jij een horloge was dan was je een TW Steel Canteen.
Een nieuw horloge is als object natuurlijk nieuw maar draagt voor mij zeker een verhaal mee.
De geschiedenis van het merk, de filosofie achter het horloge, de toegepaste techniek, het design, de tijdgebondendheid, etc, etc…
Bij vintage komt daar het levensverhaal van het horloge zelf bij en bij een persoonlijk horloge ook nog de gezamenlijk meegemaakte gebeurtenissen.
Tuurlijk, het is allemaal maar wat je er in wil zien en uiteindelijk is het niets meer of minder dan een horloge.
Maar het leuke voor mij zit hem nu juist in het verhaal.
Goedkoop? Ik vind ze behoorlijk aan de prijs voor wat het is. 
Ooit ging dit topic over Steinhart.
Dat vind ik soms niks maar soms ook prima.
Zoals deze duiker: goed spul voor het geld.
@Fate_Amenable_To_Change ik las ergens dat je wel een oogje had op Chr.Ward.
Deze vrijdag tot 50% korting op horloges. Vind je er niks heb ik nog steeds die certina in de aanbieding
Enigszins vergezocht maar een like voor de moeite. En omdat je tot recentelijk nog een Fiat Punto op de oprit had staan, nog een duimpje voor de dapperheid om überhaupt op het auto thema de grapjurk aan te trekken
Hoho ik had een Grande Punto! Die is zeer grande.
Nu weer ouderwetse Zweedse lijkenbak.
Ook een mooie kopie…
