De jacht is mooier dan de vangst?
1 like
Neehoor, hoeft niet, ik vind het bezit toch leuker dan de jacht 
2 likes
Gezien de waarde in de horloges blijft zitten (met wat afschrijving daargelaten) kon ik het me zelf wel verkopen om steeds wat meer geld om te zetten in horloges. Moet zeggen dat ik daar veel plezier van heb.
Momenteel voel ik toch de behoefte van 10 naar 5 te gaan. Alleen loopt het blauwe gedeelte hier nogal stroperig momenteel… or is it just me?
5 likes
Ik heb net het gevoel dat het weer aantrekt.
1 like
Ja fuck al die horloges. Je hebt er niks aan.
1 like
Helemaal met @PeterLC eens (geregistreerd in 2010), John
Maar, ik heb zn bericht nog niet kunnen lezen, ben benieuwd. Fuck Gen Z
Zolang de hobby (financieel) niet in de weg zit van zaken die echt belangrijk zijn, zie ik het probleem niet zo. Zelf geniet ik van het dragen van een diversiteit aan horloges, en sporadisch blijft er één definitief in “de collectie” hangen. Er zijn vele video’s en artikelen over koopgedrag en het (kortstondige) geluk dat men hierbij ervaart. Voor mij is het een leuke (draag)ervaring, maar ik zou prima met één (of geen…?) horloge kunnen leven.
2 likes
Mijn ervaring is dat aankopen en verkopen bieden stroperig kan zijn (niet alleen hier in het blauw). Misschien vakantiedip? Of juist vakantie-uitspattingen omdat ze allemaal die video te serieus genomen hebben!
Ik koop wel eens wat, verkoop wel eens wat. Draag de een wat vaker dan de ander maar wissel lekker af. Leg mijzelf geen rare beperkingen op dat het maximaal x horloges in bezit mogen zijn.
Zo lastig is het allemaal niet volgens mij. Als horloges stress gaan opleveren dan stop ik er vandaag nog mee 
11 likes
Ik snap wat je zegt, maar dit soort dingen slaan het wel wat plat waardoor anderen zich minder vrij kunnen voelen om te delen waar zij tegenaan lopen. Men heeft daar niet veel aan in mijn beleving.
1 like
Kom kom, beetje ruggegraat kweken is voor niemand slecht 
2 likes
HAHAHA
Wat er mss mee samenhangt is het idee dat horloges niet mogen beschadigen. Of mensen die zeggen: “het glas moet krasvrij blijven”.
Ik snap dat en heb dat zelf ook wel maar merk ook dat ik meer van spullen geniet zodra ik het onvermijdelijke beschadigen heb geaccepteerd. Dat is ook de reden dat ik liever tweedehands koop met wat krassen dan splinternieuw.
Zo ken ik iemand met een splinternieuwe speedmaster die hij gewoon altijd draagt en die nu, na zo’n 3 jaar al behoorlijk wat krassen heeft en dat is eigenlijk zo gaaf. Ik bedoel: ook een Datejust is niet bedoeld om in een kluis te liggen: in de haven is het schip het veiligst maar daar is het schip niet voor gemaakt.
Beetje een stream-of-consciousness dit maar het gaat om het idee.
3 likes
“You never actually own a Patek Philippe. You merely look after it in a safe for the next buyer, who will merely look after it in a safe for the next buyer…”
Daarmee samenhangend, maar ik kan het nu niet vinden is het verhaal van een knaap die een (ik geloof) Nautilus had die hij gewoon bij alles droeg maar die uiteindelijk gejat werd. Ik vind dat een goed uitgangspunt en ik denk ook: als je je te druk over krassen maakt is het horloge wellicht te duur voor je.
1 like
@Justcasual interessant om te zien waar jij tegenaan loopt. Veel mensen denken dat ik super impulsief ben, maar ik kan heel snel heel veel informatie vergaren. Dat zijn twee verschillende dingen. Juist echte beslissingen, daar doe ik dan teveel huiswerk voor en ga twijfelen. Een hele simpele truc is om dan met mensen die je langer kennen hardop even je gedachten op een rij zetten. Met een aantal vrienden doe ik dat geregeld en vice versa. Dat legt ons geen windeieren. Everybody happy en als het een keer niet uitpakt zoals gehoopt: dan bel je elkaar óók.
Meestal geef je al pratend al wel je eigen antwoorden. Het schijnt dat ik veel praat. Geen idee hoe ze daarbij komen.
2 likes
Heel sympathiek! Ik wens je het dubbele van wat je mij wenst.
Dat heeft er in mijn geval niks mee te maken, want ik heb dat met vrijwel alles, boeken waar zo’n ergerlijke leesvouw in komt, schoenen waar een kras op komt (of, bij suède, zo’n lichte vouw die er niet meer uit wil), zijkanten van cd’s die verbleken in de zon, een Seiko / Oriënt van 400 euro. Allemaal zaken die nou niet echt onbetaalbaar of onvervangbaar zijn. 't Is eerder een tic dan iets financieels.
1 like
Ik heb hetzelfde, probeer echter steeds vaker het wabi sabi principe aan te houden en alles te zien als een reis of een be verhaal van het object, het is niet meer terug te draaien en hoort er nu bij. Niet altijd makkelijk maar wel veel dragelijker als het lukt
Wat misschien wel de voornaamste reden is dat ik nooit iets verkoop.
Ik heb helemaal geen zin in gezeur achteraf over beschadigingen die tenslotte onvermijdelijk zijn als je een horloge gewoon draagt en je leven uit meer bestaat dan bankzaken doen.
2 likes