Het gekke is dat ik elk horloge mis wat ik verkocht heb, de een iets meer dan de ander.
Dat geldt voor mij niet bij ieder verkocht horloge maar wel voor de meerderheid daarvan.
Heb ik ook. Daarom verkoop ik niks meer.
Gelukkig zijn is een gemoedstoestand.
Dat is voor iedereen anders.
Als er één ding is wat je nooit met feiten kunt staven is het wel een gemoedstoestand.
Toch interessant dat we een band opbouwen met deze dingen, zelfs als je er veel hebt, dat het verkopen van een horloge ook een gemis kan oproepen van dat horloge, ondanks alles wat er nog wel is.
Ik heb horloges in verschillende groepen:
- moderne Grand Seiko’s
- vintage Grand Seiko’s
- één absolute grail
- een paar grappige quartzen die ik als puber kocht (Lorus en Seiko)
- een oude Omega die mijn vader kocht toen ik een paar jaar oud was
- twee betaalbare waar ik gerust mee op vakantie kan en kan watersporten
- etc.
Dus hoeveel het er samen zijn doet er voor mij minder toe, een stuk of 12. Maar ik als ik het tot 4 zou moeten beperken dan zou ik me wel beperkt voelen. Er kan er eigenlijk maar eentje echt weg, misschien zet ik die binnenkort eens te koop.
Ja, van dingen kun je ook gaan houden.
Je beseft pas wat je hebt, als het er niet meer is…
Natuurlijk. Niemand ontkent dat hier ook, het is slechts een constatering. Voor sommigen tot op het niveau dat ze geen enkele die ze kopen meer wegdoen, het is wat dat betreft dan echt eenrichtingsverkeer. Als je daar nog koopwoede bij optelt, dan ben je aan de beurt
In de ca. zeven jaar dat ik lid ben van dit forum ben ik nooit echt warmgelopen voor deze ‘hobby’. Ik kocht in het begin enkele nieuwe horloges (altijd onder de 300 euro, later sub 500 euro) en vervolgens kocht ik alleen wat nieuws als ik er eerst één had verkocht. Hoogste aantal is negen horloges geweest (zo’n twee à drie jaar geleden alweer).
Ik beschouw het kopen (en evt. verkopen) van horloges ook helemaal niet als hobby. Tenzij je het keer op keer bevredigen van je koopbehoefte een hobby noemt óf indien je bepaalde vintage horloges verzamelt. Let op: dat is dus zoals ík het zie hè…
Vandaag heb ik zeer waarschijnlijk (98% zeker) mijn allerlaatste horloge besteld. Ik heb er dan vijf en daar blijft het bij. Ik draag die vijf roulerend, twee ‘daily’s’ wat vaker dan de andere drie.
Je verwisseld “feit” met “mening”.
Dat heb ik jarenlang gehad met een motorfiets. Ik reed er niet of nauwelijks op. Mensen verklaarden me voor gek, ik denk dat jij dat wél begrijpt.
Net een prachtige Staudt aangeschaft en dan nóg budget?
Ik bedoel dat het bij het gros van de horlogevrienden enkel voor onrust zorgt, waardoor ze er dan niet gelukkiger van worden met de vele horloges in bezit. Beter?