Was dus wel de bedoeling maar nooit van gekomen, waarom, tja zeg het maar
Check !
Helaas ben ook Ik gevoelig voor het “moeten kopen” maar daar kan ik met de jaren beter mee omgaan. Ook omdat ik horloges vooral graag draag en net als @Fate_Amenable_To_Change inmiddels een goede inschatting kan maken wat mijn smaak (of gebrek daar aan) is.
Ik kan daarnaast ook erg genieten van hier lezen over mensen die een passie hebben voor bepaalde horloges, techniek, verhalen, etc. met horloges waar ik zelf weinig mee heb.
Ondanks dat voel ik dan soms de aandrang om dat ook te hebben.
Dragen prevaleert bij mij boven hebben.
Niettemin glipt er afentoe iets tussendoor. Dat mag en hoort voor mij ook een beetje bij de hobby.
De hobby is inderdaad een reis en onze smaak evolueert met de tijd door kennis op te doen, inzichten te verzamelen, ervaringen te delen, ervaringen op te doen door te passen, etc.
Daardoor weet ik nu veel beter wat ik mooi vind en wil. Ook het kopen van snacks heeft daartoe bijgedragen. Anders had ik nooit in zo’n korte tijd zoveel smaken kunnen ervaren.
Materie maakt niet gelukkig. We gebruiken het om de leegte van het leven op te vullen en maken onszelf wijs dat het ons diep van binnen iets doet. Dat doet het ook maar dat heeft niets met geluk te maken. Eerder met verslaving.
Een beetje vergelijkbaar is het hier veel gegeven advies om bij een nieuwe aankoop je hart te volgen. Je hart heeft er echter niets mee te maken. Zou je die echt volgen dan zou je al je horloges (en overige materiele luxe goederen) verkopen en samen met geliefden de natuur in trekken, mooie reizen/herinneringen maken.
Wel met je favoriete horloge om de pols toch
Haha ja dat wel uiteraard!
Precies. Een plan van horloges die je nog wilt hebben.
Een lijst aanleggen en daar naar zoeken binnen de mogelijkheden. Dat doe ik al jaren.
En
Beetje weird flex.
Dus als ik materie koop word ik niet gelukkig en dat wil dan gelijk zeggen dat ik met mijn geliefdes geen mooie herinneringen maak?
Echt onzin. En ook totaal niet vergelijkbaar.
Je kan heel eenvoudig allebei doen. Met je materie om je pols
Ik ben een zeer opportunistische koper. Als er iets moois voorbijkomt voor een redelijke prijs dan koop ik het. Tegelijkertijd zijn de horloges waar ik écht naar op zoek ging, of vooraf van plan was te kopen (en dat zijn er slechts 3 van de meer dan 100 die zijn gepasseerd) wel m’n favorieten. Ondanks dat ik ze alledrie nog nooit in het echt had gezien voordat ik ze kocht, dus zit ook een zekere mate van mazzel bij.
Inmiddels denk ik bij vrijwel elk horloge dat ik zie: als ik dat zou kopen, draag ik liever m’n … die ik al heb.
Dat verpest de hobby een klein beetje want steeds iets nieuws proberen was voor mij onderdeel van de hobby. Dus nu koop ik af en toe goedkopere mooie horloges erbij, maar zelden houden die het jaren vol. En eigenlijk geven ze ook maar matig voldoening.
Nee, dat wil dat niet zeggen.
Materie houdt je af van datgene wat werkelijk belangrijk is. Het geeft je zorgen, neemt je aandacht, kan je zelfs verslaafd maken. Materie geeft nooit voldoening. Je bent nooit klaar. Minder materie geeft je de mogelijkheid dichterbij de essentie van het leven te komen en daarmee dichterbij echt gelukkig zijn. Iets wat wij westerlingen maar niet lijken te/willen begrijpen.
Ja, ik denk dat niet-westerlingen een stuk gelukkiger zijn
Ik ben het hier grotendeels mee eens. Ik vind de horlogehobby soms ook wel onrust geven: is de huidige collectie te groot? Wat ontbreekt er nog? Moet ik weer verkopen om iets anders wat ik eigenlijk wil te kopen? Doe ik het wel goed? Oei, vandaag een mooi horloge wabi sabi gemaakt, had ik dat maar niet gedaan etc.
Het is een hele materialistische hobby en soms ben ik hem liever kwijt dan rijk.
Je kunt ook het budget van je 31 horloges besteden aan bv 5 horloges, waardoor je nog steeds voldoende variatie hebt, maar aanzienlijk meer kunt besteden per horloge. Kwaliteit wint het van kwantiteit toch?
Precies dit en vooral jouw collectie is al top, dus het moet wel echt iets speciaals zijn om te houden / kopen.
Enlighten me. Lang geleden dat iemand beweerde dit te kennen.
Het kan materialist zijn. Maar dat is een keuze. En hiervoor geldt, net als voor veel andere aspecten van het leven, dat het de uitdaging kan zijn om hierin een gezonde balans te bewaren.
Dat gevoel bekruipt me ook weleens, vooral in het kader van duurzamer willen leven en minder consumeren. Wat dat betreft denk ik dat vooral het sentiment en de motivatie om, als je dan verzameld, dat gematigd en met een zich ontwikkelende doel te doen, goed is. Om mij heen (ook op HF) zegt men ook dikwijls dat er materialistisch natuurlijk nog veel verschrikkelijkere dingen zijn om te doen dan een paar horloges. Dus maat houden en in perspectief plaatsen.
Die uitdaging gaat me bij alcohol bijvoorbeeld ook al moeilijk af. Ik drink liever helemaal niet, dan gematigd.
Maar je hebt gelijk. Het is persoonlijk. Hoe ik het ervaar is dat ik steeds duurdere horloges ambieer. Ik weet het nog, tweedehands PRX gekocht voor 240 euro. Zó veel geld. Durfde hem zowat niet te dragen. Dat bedrag ging van 240 naar 400 naar 800 naar 1100 en nu vind ik 2250 als zelf een enigzins redelijke prijs. Let wel dat ik gelukkig nog nooit meer dan 400 heb uitgegeven voor een horloge maar ik heb inmiddels wel 3k gespaard en ik speel met de gedachte om het uit te geven aan een horloge.
Misschien is het nog niet te laat voor mij en moe ik gewoon wegwezen