Misschien te hard. Stop met zoeken en het komt misschien vanzelf.
Zelf denk ik net als @Brick dat beiden naast elkaar kunnen. Toch zolang je binnen je verstandige en financiële comfortzone blijft.
3 likes
Tsja, ik noem het ook ‘verzamelen’, dus ik zit in een vergelijkbaar schuitje. Al heb ik natuurlijk geen idee hoeveel geld jij erin hebt zitten.
Ik dacht bij mijn commentaar vooral aan een specifieke facebookgroep waarin een aantal gasten gewoon echt wel een probleem heeft. Wekenlang helemaal over the moon met een of andere Blancpain, Glashütte, Lange & Sohn, Cartier etc., ‘it’s not going anywhere anytime soon’, “found my grailwatch”, “smitten”, blablabla. En dan opeens staat-ie te koop. Soms gepaard met allerlei zelfreflectie, soms omdat de garagerekening tegenviel, “my wife found out”, of nog erger er zijn hoge medische kosten gemaakt. Maar een deel van die gasten zijn er gewoon binnen een aantal weken weer op uitgekeken, of ze kregen er niet genoeg likes mee ofzo. Dat je horloges moet verkopen om je rekeningen te kunnen betalen vind ik niet helemaal gezond. Maar vooral dat continue geflipper van sommige van die lui, nooit ergens tevreden mee zijn… Ik vind het ingewikkeld, om het netjes te zeggen…
10 likes
Klopt. De realiteit is vaak het spiegelbeeld van wat wij ervaren. Vaak bezitten wij de materie niet maar bezit de materie ons. Dat besef kan een uitdaging vormen om te streven naar meer vrijheid door minimalisme.
6 likes
Wijze woorden! Maar ik las eerst “afgefikt”, dan krijgt het toch een andere lading 
2 likes
Dit is heel belangrijk. Volgens mij is het zinrijk om spullen te hebben waarvoor je wil zorgen juist omdat ze bijdragen aan je welzijn. Dit is voor mij oprecht wel deel van de reden om soms iets meer uit te geven aan kwaliteit. Hoe beter die kwaliteit, hoe minder de neiging naar betere versies en hoe meer je bent gemotiveerd om te onderhouden en mooi te houden. Je wil immers geen tijd kwijt zijn aan het moeten heroverwegen van die keuze.
Dan wil ik nog niet zeggen dat ik dat altijd succesvol as onderhoud doe, en bij sommige dingen vind het ik makkelijker dan bij andere. Maar – om dan toch maar weer het hart erbij te halen – als ik hart heb voor de zaak is het makkelijker. Neem mijn handgemaakte keukenmessen van carbonstaal met houten handvat (dus vocht en roestgevoelig). Dagelijks neem ik met gemak de extra moeite om daar met liefde mee om te gaan. Snijden absoluut fantastisch. Blijven ook wonderbaarlijk lang scherp. Of mijn Technivorm Moccamaster. Al jarenlang erkend als één van de top en, tenzij je een andere stijl van koffiezetten ambieert, geen enkele motivatie om te veranderen of te upgraden. (Bijvoorbeeld, van een Moccamaster naar een programmeerbare koffiereceptenfabriek lijkt me bijna hetzelfde als van een time only of tijd en datum horloge naar horloges met complicaties gaan. Ik zou het beide niet gebruiken en het levert waarschijnlijk geen wezenlijk of merkbaar voordeel op in gebruik of al voorhanden functies… Ok, misschien is deze vergelijking nog ondoordacht, maar heb even geen nood aan verdere reflectie.)
Kapot kan alles, ook met zorg. Is ook deel van gebruik. Ik accepteer dat dit de werkelijkheid is maar heb er dus wel een hekel aan om dingen die goed waren te moeten vervangen.
Voor verzamelen en verzamelingen geldt echter dat het doel accumulatie, selectie, curatie, completie of variëteit is. De werking van de kwaliteit van verzamelen is dus anders. Het is goed mogelijk, zoals hier al eerder werd gesuggereerd, dat lang niet iedereen hier oprecht een verzamelaar is. Beseffen of je dat wel of niet bent of wil zijn, is dan de eerste stap naar die acties voor het bereiken van groter welzijn.
2 likes
Zelf koop ik steeds om te houden, sommige horloges leveren nu eenmaal geen klik op, dus dan kun je ze beter verkopen, anders is het gewoon materie die onbenut is.
Maar sommigen kopen om te flipperen. Een andere insteek in de hobby, daarom niet slechter (of beter).
2 likes
Ik snap de interesse in het delen van je individuele ervaring. Toen ik in mijn tienerjaren kort interesse had in videogames, waren dat ook verhalende individuele spellen (online raakte ook pas later echt in zwang). Maar net als bij horloges, is het toch leuk als in het échte leven daarbuiten het ook weleens onderwerp van gesprek of een samenkomst kan zijn.
1 like
Overigens: andermans mening belangrijk vinden is helemaal niet erg, maar volgens mij wel zo gezond als je dan ook kunt accepteren dat die mening heel anders is dan de jouwe. Je bent immers ook sociaal als je binnen een veelvoud van afwijkende meningen toch je eigen koers vaart en keuzes maakt. Voor mezelf sprekende haal ik er best veel voldoening uit juist net wat afwijkende keuzes te maken. Dus populariteit van een horloge is echt geen factor en soms ervaar ik het zelfs als een obstakel. Iets nieuws en anders vinden is juist leuk. Maar andermans mening is dan zeer welkom om alsnog vertrouwen te hebben in de kwaliteit van je keuze. Affakkelen doet geen horlogekeus goed natuurlijk. En rapportages van anderen die ook meer niche keuzes maken of ervaring hebben met een onbekender merk en de kwaliteit ervan kunnen onderschrijven is heel plezierig. Tenslotte zou het dan nog vervelend zijn als je op bijvoorbeeld HF niet eens een handvol likes kunt krijgen op een NA waar jij heel enthousiast over bent, maar mijn indruk is dat dat gelukkig nog wel meevalt.
2 likes
Zelf heb ik dat ook. Een box waar zes in kunnen, wil ik een ander horloge ( of denk dit te willen ) moet er dus iets uit.
Hierdoor ben ik wel selectiever geworden.
“Vroeger” had ik er een stuk of 30 nu nog maar zes en een erfstuk.
1 like
Ik ben niet zo’n YouTube kijker, maar ik vond het op zich een prima video met veel clichés (dus waar 
). Het ligt er ook een beetje aan waar je in je “reis” zit mbt het verzamelen van horloges. En of je verzamelt om het verzamelen, of dat er echt een bepaalde structuur of gedachte achter zit. Ik ben van 1 horloge naar 25 gegaan in een tijdsbestek van slechts een paar jaar (veelal Rolex en Omega), en toen gedownsized naar slechts een paar horloges (inclusief een paar dure stukken van AP). Om er volgens achter te komen, dat dit ook niet was wat ik wilde. Ik ben teveel liefhebber om slechts een paar horloges te hebben, en die hoef ik niet eens altijd te dragen, maar als ik ze af en toe eens uit de kluis kan halen om te bewonderen, vind ik 't al goed.
Dus mijn collectie is na die APs weer behoorlijk gegroeid (inderdaad, (heel) veel Speedmasters, maar ook horloges van Rolex, Grand Seiko, Oris, Nomos, JLC, Breguet, en een hoop micros, Seikos, etc). Ik draag er slechts een paar. Ik denk dat er 10 horloges zijn die ik relatief veel draagtijd geef. Andere horloges draag ik een dag, en dan gaan ze weer mee de (externe) kluis in voor een lange tijd. Of ik gebruik ze voor een shoot voor Fratello.
Wat ik een interessante vond in de video is het doorgeven van horloges, en dat dit alleen “meaningful” is als de kinderen (in mijn geval 1) het horloge ook daadwerkelijk herkennen en koppelen aan een van hun ouders. Dat is ook de reden dat er een specifiek horloge is dat ik vaak draag, ook op familiefoto’s en in het bijzijn van m’n dochter. Het is m’n favoriete horloge (en ook het horloge waardoor ik al jaren geen echte drang of noodzaak voel om een volgende graal aan te wijzen, die heb ik simpelweg niet), en dat weet ze volgens mij prima. Dus als er ooit een tijd komt dat ze dat horloge in handen krijgt, dan weet ze 100% dat dit mijn favoriet was en waar ze me altijd mee zag.
Ik heb de video niet helemaal afgekeken (mijn spanningsboog is vrij kort met YouTube videos, of met alles eigenlijk), maar wat ook zeer zeker belangrijk is (of kan zijn) is de total cost of ownership. Als je veel horloges hebt, komen daar ook zorgen bij kijken. Niet alleen zorgen om veiligheid (daarom heb ik alles in een externe kluis bij DNK ergens, een alarmsysteem, cameras, etc), maar ook de kosten die erbij komen om alles ook eens in de zoveel tijd te laten servicen.
Dat gezegd hebbende, ik ga binnenkort wel afscheid nemen van wat stukken uit de collectie, omdat er al genoeg geld in zit, en ik het leuk vind om toch wel weer eens iets nieuws te kopen (in goud). Maar mijn graal zal het niet worden, die heb ik al ;-).
Mand.
12 likes
Zo sta ik er in principe ook in. Tot voor kort was het ook een reden om niet te verkopen. Nu ben ik die grens wel over, maar die horloges die inmiddels substantieel (dus vooral in het begin) deel geworden zijn van mijn horlogebiografie, die hebben vooralsnog mogen blijven zelfs als ze de weg naar de pols stukken minder vinden. Ik vind het ook wel wat moois hebben om te reflecteren op mijn ontwikkeling. Dat deed/doe ik met muziek ook.
1 like
Onder de 200 euro heb ik er maar heel weinig, een aantal Swatches, een Seiko 5 die ik sowieso te leuk vind om te verkopen. Wel een Viqueria met een oud Poljot uurwerk erin, incl zoveel afwijking dat het net niet grappig meer is. Maar ik dwaal af…
Nee ik betwijfel of je aan micro’s van rond de 300 a 500 nieuw überhaupt een paar honderd euro overhoudt. Ik heb bijvoorbeeld een Humism, draag ik echt nooit. Maar die zag in het blauwe gedeelte echt eindeloos ge-upped worden. Dat geeft deze burger geen moed. Ach, ik kan m altijd op een dag aan mijn zoontje geven ofzo. Sowieso wordt hij op een dag hopelijk heel blij van al dat spul, dat is ook een mooie reden om ze niet weg te doen 
Mooie gedachten. Af en toe filosoferen over dingen kan geen kwaad.
Het geld voor de meeste objecten die verbonden zijn aan een gebeurtenis of mijlpaal. Dat zijn vaak de blijfers. Ik denk dat het een stukje rust kan bieden als je vanuit deze gedachten je tot iets verbind. Of dat nu een horloge is of een ander luxe item.
Frappant is ook dat de liefde voor horloges bij veel verzamelaars ooit is begonnen bij dat ene horloge die een belangrijk persoon in je leven altijd droeg. Vaak was dat er ook maar 1.
Fijne dag allen!
4 likes
Diep van binnen zou ik eigenlijk het liefst met 2 horloges leven. Dan denk ik dat je een echte connectie ermee hebt, dat ze echt bij jou horen. Twee omdat ik altijd iets sportiefs en iets wat meer dressy is zou willen hebben.
Voor mij zouden dat onderstaande twee zijn:
Eenvoudig te doen, want beide in bezit.
Niet eenvoudig, want ik kan op dit moment moeilijk afscheid nemen van mijn andere horloges, die ik ook zeer regelmatig draag. Misschien ooit…
11 likes
Ik denk inderdaad dat dat voor komt. Ik vermoed ook dat je mogelijkerwijs toch nog sneller geld verliest op echt wat goedkopere micros (zeg tot aan 500, of merken die zich vooral profileren als low cost, hetgeen bijvoorbeeld mijn indruk is van Viqueira) dan aan wat duurdere. Dat heeft mijns inziens te maken met de erkenning en het nastreven van kwaliteit op bepaalde niveaus, maar niet ieder merk doet dat goed. Tenslotte geloof ik dat er nu eenmaal echte niche en novelty horloges zijn die zo’n beperkt publiek aanspreken dat het gewoon moeilijk wordt die te verkopen. Humism vind ik echt een novelty merk, nog even afgezien van of de componenten en bouw kwalitatief te noemen zijn. Er zijn steeds meer micros die op diverse wijze erkenning hebben opgebouwd voor kwaliteit. Daar hoef je volgens mij minder op in te leveren, hoewel je inleg terugkrijgen echt moeilijk wordt op het moment dat je de volle list price hebt betaald. Onbekend maakt tot op zekere hoogte ook onbemind, heb ik opgemerkt en dat zit de secundaire markt voor micros in de weg. Ik denk voor mezelf dat het rwijfelachtig wordt of ik inderdaad nog wel iets van de hand wil doen als er feitelijk niets mis mee is als ik daareer dan de helft van mijn inleg op moet inleveren. Dan moet er nood aan de man zijn.
Wat een topic 
je kunt ook een stoppen met roken topic openen. Maargoed ik scroll graag door het blauw
2 likes
Of in een bomvol stadion een spandoek uitrollen met VOETBAL SUCKS!
4 likes
Ah een beetje het omgekeerde van the mo money the mo problems 
De paradox.
ja dat klopt, maar voor iedereen natuurlijk naar zijn budget.
Voor de 1 is een Baltic een snack, voor de ander een Tudor. Dito voor grails.
Voor de 1 is een Tudor een grail voor de ander een Breguet*
- vul uw eigen merken in.
1 like
Je zou een GTG met liefhebbers van Microbrands kunnen organiseren. Zo lastig is dat toch niet?