Zo, ik kan een uitgebreide NA schrijven, met een verhaal over een zoektocht en zo. Het zou een vertwijfeld verhaal worden.
Sommige dingen moeten ook groeien, en dit is er één van langs de zoektocht langs ex-GS-sen, compleet afscheid (denken te) nemen van GS, en dus eigenlijk een enorm luxeprobleem hebben.
Maar de filosofie van de Japanners, mijn voorliefde (nogs steeds) voor Japanse kunst en cultuur blijft aanwezig.
Wellicht zit ik ook inmiddels in wat rustiger horlogevaarwater, heb ik aan veel soorten en merken horloges in allerlei segmenten geproefd. En dan komt toch de drang “naar het oude”. Zo kwamen een tijd geleden de SBGW253 van @whisky én mijn ex SBGR305 en nu van @jehebtWATgekocht opdagen.
Ik ga er geen lang verhaal op na houden, maar ik heb ze beiden maanden op het netvlies gehad en gedacht één van deze terug te kopen. Toch, zit daar een drempel. Eens gekocht (en zie mijn NA’s van destijds) als “gekochte emotie”, veroorzaakt het kortsluiting in mijn brein.
Uiteindelijk na veel wikken en wegen en uiteindelijk ook diverse GS-sen die wat minder bekend zijn maar veelal aan de dress(y) kant zitten ook nog een keer “mijn” SBGW253 kunnen passen.
Nope. dat gaf de doorslag. Niet de oude meer terug, maar een nieuwe frisse GS start.
En zo kwam van het één het ander en heb ik vandaag de knoop doorgehakt en ben gegaan voor de SBGK007 uit de Elegance collectie.
Grand Seiko DNA, maar toch anders. Meer organisch, zoals @illewoare het verwoordde: de mooie “balans” tussen onbalans en symmetrie.
Verder wil ik het maar bij de foto’s houden. I am back in GS land @HorlogeHalle .
De wijzerplaat is zilver, maar neigt naar een licht-champagne, afhankelijk van de lichtinval.
De kastvorm is ontegenzeggelijk uit het GS DNA. Ook hier de subtiele details. de bezel met 3 facetjes waarvan de verticale ook gebrushed is. Maar ook de abrupte afronding van de lugs die bijvoorbeeld bij de 44GS kasten heel “recht” is. De vorm zit hier ook in, maar is wel vloeiend afgerond.
Ook de onderkant van de kast is alles rond en het uurwerk (9S64 handwinder) is super.
De geballanseerde onbalans is op foto’s soms haast storend, maar in het echt zo natuurlijk, en passend in de japanse filosifie van harmonie en zen. De plaat is zo rustgevend ondanks dat deze uit balans lijkt, op foto’s gewoon niet te vatten.
De reflecties, de scherpte van de wijzers die een ander model hebben dan de “standaard” wijzers om maar niet te spreken over de nieuwe afgestompte.
De indices die meelopen met de gebolde wijzerplaat, etc.
Het facetje op de lugs, ook zo’n GS kenmerk.
Het logo en de printing, alles even superstrak.
Ik ben best een grote blij.
Nog de eerste foto’s van vanmiddag, niet de beste.
Dank voor het kijken. Ik ga genieten van deze Japanse schone!