Dat je smaak gaande weg veranderd is logisch aangezien je steeds meer in aanraking komt met verschillende modellen. Eerst vond ik 36mm niks. Maar het begint nu steeds meer op me te groeien, mijn volgende aankoop word dan ook 36mm. Hiervoor was alles 40 of 41mm. Nou moet ik wel zeggen dat ik Tag Heuer sowieso afschuwelijk vind. Het is een merk wat al jaren aan het zoeken is naar z’n identiteit en niks origineels maakt. Het enige echt originele horloge wat ze hebben is dus de Monaco. Echt een gedrocht. Ik snap persoonlijk niet dat mensen dat kopen. Maar goed, wan smaak is ook smaak😂. Mijn voorkeur zal toch liggen bij de Professionele Rolexen in 40mm. Ik denk dat kwa tijdloos design en veelzijdigheid er weinig op kan tegen horloges als mijn BLNR. Maar ook Cartier en GS zijn schitterend! Die nieuwe White Birch van GS wil ik snel een keer in het echt zien, wat een mooie plaat!
Komaan, Mesh is cool!
Mijn allereerste echte horloge was een Omega Seamaster cosmic “mono cock” (?). Jarenlang gedragen, en is toen in een lade beland.
50 jaar later laten servicen, en wordt nu af en toe weer gedragen. Zit als gegoten!
In een jaar of acht is mijn smaak ook veel veranderd.
In het begin heb ik vooral veel gekocht in verschillende maten om uit te proberen.
De trial and error methode zeg maar. De volgende fase was dat ik door hier veel rond te hangen en te lezen interessante inzichten opdeed over grootte, L2L, kastvormen en hoe dat te vertalen naar wat ik persoonlijk wou. Daarmee weet ik nu wat mijn persoonlijke ‘sweet-spot’ is. Ik ga niet zeggen dat ik nooit eens afwijk daarvan, maar het zorgt ervoor dat ik veel gerichter een aankoop doe dan een tijd geleden.
Zeer herkenbaar. Je start met de diameters te leren kennen, dan leer je de lug to lug en diktes kennen. Dan komen de kastvormen en bandbreedtes.
Binnen je sweet spot is het dan leuk om je ideale modellen te gaan zoeken. Hoewel ik al ondervonden heb dat je je er ook niet op mag blindstaren. Een lichter materiaal of een donkere kast maakt dat een groter horloge weer draagbaar wordt.
Een paar no go’s voor mij ondertussen: externe AR coating, gepolijste PCL’s, te korte wijzers. Met sunbursts heb ik het ook moeilijk of het zou met een patroon in moeten zijn.
De hobby voor mij is dan om te blijven zoeken naar die perfecte horloges. Ik heb er nu al 5 gevonden 
In de school periode vol in de swatches, daarna waren chrono’s de bommmm om daarna op dressisch over te gaan. Duikers vond ik toen helemaal niets, ook die periode is geweest en zijn er voldoende de revue gepasseerd. Ook nog een vintage opleving gehad en als ik nu naar de horloge box kijk is het vooral seiko wat de klok slaat. Ben benieuwd wat de volgende fase gaat worden en wanneer deze van start gaat 
Wil de Certina wel overnemen (Himalaya)
Hoe vaak mensen ook tegen me zeggen dat ze zich niets aantrekken van mode, stijl en groepsdruk…
Mensen zijn kuddedieren.
Ik zeg:
Santos Cartier
JLC reverso
Speedmaster
Het rijtje dat we allemaal wel kennen.
Wanneer je die hebt zit je redelijk goed. Terwijl het horloges zijn die elkaar niet eens raken wat stijl betreft. Vind ik dan.
Fomo. Dat is het denk ik.
We willen ergens bijhoren. En als we dat niet willen toegeven horen we dus bij de groep die nergens bij wil horen. En dat is ook een groep.
Ik ben zo vreselijk beïnvloed door @Climholland en @lassale dat ik merk dat we letterlijk naar dezelfde horloges aan het speuren zijn. Toch hebben we zeer uiteenlopende collecties. Je keuzes worden deels bepaald door je referentiekader. Anders zou marketing zinloos zijn natuurlijk.
Ik startte met een Casio databank. Wanneer ik die nu draag ( 20 jaar later) voel ik hetzelfde.
Ben 23 jaar getrouwd en wil al 20 jaar een Delorean. Werk al 20 jaar als docent op dezelfde school en mijn beste maat heb ik ook exact 20 jaar naast me staan.
Hmmm.
Mijn god. Wat een uiterst saaie zak aarde ben ik.
Pak vooral ook even een schoolfoto van die tijd uit de oude doos. Cool is anders. Right?
Ik weet dat ik als jochie de horloges van Jacques Cousteau en … Pierre? Zoon? Zag en onder de indruk was. Je zag ze dan in hun stoere rebreather pakken achterover duikelen. Geen idee welk horloges dat waren.
Nu heb ik geen specifieke merk in gedachte behalve dat ze mooie weerkaatsing van licht moeten hebben. De drukke vostokjes mogen nu wel wat ingetogener.
Dit was mn ding. Grote bezelloze dressers. Te groot eigenlijk.
Maar ik merk dat ik momenteel niet aan dressers ben en -zoals zovelen?- is de juiste maat een zoektocht. 36-40 max!
Al mag dit wel bij dresser zeker?
Ik vind ze nog steeds prachtig hoor. IWC blijft mn vieze goeste.
Maar met dit ben ik begonnen. Giga Breitlings van 44+ zijn me bespaard gebleven
Kan nog komen…
Cousteau en zijn crew droegen uiteenlopende horloges. Kijk hier eens:
Ik ben er een beetje ingerold door het horloge van mijn opa dat na z’n dood een aantal jaar kwijt was. Vanuit m’n geheugen had ik vastgesteld dat het een oude Omega Constellation moest zijn. Toen ik er zelf eentje had gevonden dook het horloge op bij een oom en bleek het een oude Tissot Quartz te zijn 
Toen was het hek toch al van de dam en ben ik rustig eens gaan kijken wat er nog meer was. Gelukkig kan ik best goed mijn hand op de knip houden en is het qua aankopen rustig. De laatste aankoop was een SPB143J1 om eens te kijken hoe ik duikers vind. Deze bevalt prima en is vooral wat minder kwetsbaar dan de Connie.
Ik heb nog wel een lijstje van wat horloges die ik nog eens wil hebben maar de prijzen van, bijvoorbeeld horloges met een kroontje, zijn zo hard gestegen dat ik me nog ff inhoud. Dure hobbies genoeg
Mijn smaak is niet per definitie veranderd, al ben ik ook zoals velen, kleiner, veel meer gaan waarderen.
Wat het meest in de afgelopen jaren is veranderd, is de prijs die ik bereid ben te betalen 
.
Ik heb geen echte voorkeur voor horloges. Mijn hele leven is het zo dat wanneer ik een klokje zie, ik het mooi of niet mooi vind. En dan maakt het mij niet uit welk merk, welke grootte of welke kleur, behalve de kleur goud of gecombineerd goud/zilver. Als er goud kleur aan te pas komt, knap ik af.
Toen ik een jaar of 18 was, had ik een zwak voor het merk Pulsar, waren vaak echt mooi en goed betaalbaar, daar had ik meerdere van.
Ik kwam er eigenlijk later pas achter dat ik van precieze tijdsweergave houd, waarom, weet ik niet. Is het nuttig zo’n precieze tijdsweergave, nee, ook niet, maar ik streefde er wel naar.
Mijn huidige, dag dagelijks uurwerkje is een Citizen Pro Master Land AS4035-04E caliber E670.
Ik heb deze in 2010 gekocht, hij loopt steady en, belangrijk, ik vind hem nog steeds heel mooi.
Heel erg netjes 
Tot zover heb ik mijn Sarb017 het langs gehad met ca 2.5 jaar in de collectie geloof ik. De afgelopen maanden was de liefde helaas een beetje over en met de komst van de GS heb ik hem laten gaan.
Die Santos Medium lag een paar dagen terug nog op Schiphol. Mooi horloge. Voor mij wat aan de kleine kant.