Ik heb een jaar of 2 gezocht naar een Deepstar. Was altijd 1 van m’n echte grails.
Er komen er zeer weinig van te koop en in goede staat al helemaal bijna niet.
Ook zijn ze vaak behoorlijk prijzig als ze wel worden aangeboden.
Met deze qua staat en prijs bijzonder veel geluk gehad.
Voor mij zijn er meerdere zoektochten geweest over de tijd!
Een was naar Vulcain Cricket: gezien de historie en een mechanisch alarm. Helaas moeilijk te vinden in redelijk staat. Dagelijks watchrecon en chrono24 in de gaten gehouden, tot er een voor een erg aantrekkelijk prijs werd aangeboden!
Te goed om waar te zijn? Verkoper was uit Hongarije, klinkt niet heel fris. Na heen en weer mailen klopte alles, hij was zelf ook actief op een Hongaars forum: het risico genomen!
Nou weet ik niet wat jij bedoeld, wat is een tweedehands premium?
Maar wat ik bedoel is dat ik geen verschil zie tussen extra betalen voor een nieuwe of listprice betalen voor een tweedehands, je betaalt m.i. in beide gevallen teveel. Eigenlijk net zoals ik het al eerder zei.
Ah, ‘the Hunt’, het leukste maar ook meest frustrerende aspect van onze hobby!
Al vele jaren ben ik een groot liefhebber van Seamasters, en door de jaren heen heb ik zo ongeveer elk model wel eens in mijn bezit gehad.
Ik was eens aan het rondkijken naar GMT’s en kwam een plaatje tegen van de witte, die ook wel ‘Great White’ wordt genoemd.
Mijn mond viel open. De mooiste Seamaster die ik ooit had gezien!
Al snel meer informatie aan het verzamelen geslagen en gekeken of ik ergens een leuke deal kon maken.
Zwarte GMT’s zijn er genoeg, maar de witte is zo zeldzaam dat er wereldwijd maar een handjevol te koop staan.
Daarom duur en/of ver weg. Ik richtte mijn pijlen op Duitsland, en maakte me al op om de aanschaf te combineren met een weekendje Berlijn of zo.
Ongeveer een jaar geleden postte ik hier op HF een reactie op een topic over Seamasters, waarin ik verzuchtend aangaf zo’n Great White ooit nog eens te willen bemachtigen.
Een dag later zie ik tot mijn stomme verbazing een ‘Great White’ op Marktplaats staan, nota bene op 15km afstand van mijn woonplaats!
En toevallig net mijn Seamaster Quartz, Chronograph en Co-Axial verkocht, dus ik had voldoende centjes om aan de onderhandelingen te beginnen!
Een deal was snel gemaakt, en de volgende dag pikte ik hem op. Voor het eerst in levende lijve gezien, en nog mooier dan me ik had voorgesteld!
Wel liep hij ontzettend beroerd dus al snel bracht ik hem naar mijn favoriete horlogemaker, Ronald Prins uit Cothen.
Naar alle waarschijnlijkheid had hij nog nooit onderhoud gehad…
Er volgden een paar lange weken, maar sindsdien loopt hij als een zonnetje!
Toch was ik nog niet helemaal tevreden.
Ik wilde per se de rubberen band waarmee zijn zwarte broertje ooit werd geleverd.
Deze heeft een -in mijn ogen- volmaakte vouwsluiting die je heel makkelijk in kleine stapjes kunt afstellen.
Ik heb er diverse van gehad, maar ofwel is het rubber te kort (dat kun je stapsgewijs afknippen) of is het zo uitgedroogd dat er kleine scheurtjes in zijn ontstaan.
Een bijna onmogelijke zoektocht naar een als nieuw exemplaar van 20 jaar oud volgde, en na een half jaar kreeg ik de tip van iemand hier op HF dat er op het Duitse Uhrforum eentje werd aangeboden.
Tegen mijn principes in een bedrag neergelegd waarvoor mijn vriendin me nog steeds uitlacht, maar toen was ik eindelijk klaar.
Afijn, ik heb hem nu ongeveer een jaar en ik kan me niet indenken dat deze het nest ooit zal verlaten!
Al sinds mijn eerste horlogeinteresse wist ik dat ik ooit een navitimer of cosmonaute zou hebben. Deze gescoord uit jaren 90 full set, komt normaal volgende week aan, maar dat maakt de voorpret niet minder. Het bandje wordt wel vervangen door iets stijlvollers
Ik ben gemiddeld genomen iets anders dan de meeste liefhebbers hier op het forum.
Ik zou knetter worden van een “hunt”.
Ik zie plaatjes voorbij komen, zie bij de AD mooie dingen liggen en dan heel soms blijft er eentje hangen in gedachte .
Ik sla dan een foto op, kijk nog enkele keren… nog een keertje gluren bij de AD en ja als de liefde dan blijft dan koop ik dat horloge bij de AD.
Dus, horloges die niet of moeilijk aan te komen zijn ga ik niet eens moeite voor doen om te bemachtigen.
Mooiste voorbeeld hierin in is mijn explorer.
Ineens besloot ik dat ik die wilde hebben.
Sparen of impulsief kopen was de vraag… ja duh impulsief gaan we doen. Ga geen weken plaatjes kijken en lopen kwijlen op mijn beeldscherm.
Heb een heel goedkope telefoon, meteen kaduuk na wat kwijl lekkage .
Dus, AD’s mailen wie er eentje had liggen.
Na een week nog geen succes… Toen besloot ik het volgende… ik geef het nog max 1 week om die Explorer om de pols te krijgen nieuw en anders gaat het feest gewoonweg niet door… Dat zoeken is bleh en die centjes hou ik dan thuis of koop wat anders leuks wat direct te regelen is.
Na een tip van @royke74 dat er bij Gassan wel eentje zou liggen meteen gebeld en bingo… via de mail kreeg ik trouwens een nee… Dus bellen is beter.
Meteen afspraak gemaakt en opgehaald.
Dit was mijn grootste hunt 1.5week en vond er geen zak aan.
Maar ben het wel met je eens inzake je verwijderde bericht. @RLC, ik lees ook iets anders over een hunt naar een horloge dan op de wachtlijst van de AD gaan staan.
Maar: if men define situations as real, they are real in their consequences. Als jij het zo hebt ervaren!
Geen haute horologie maar lastig te vinden Fins merk; Tiger
Velen malen gezocht maar nooit gevonden, op een dag toch nog maar een keer een zoekopdracht ingetoetst in de zoekmachine die onze vriend is ien ik vind zowaar een afbeelding van een Tiger. Linkje geklikt en het blijkt tot mijn verbazing een verkoopsite te zijn.
Contact gelegd en aangeschaft, inclusief de originele bracelet (helaas te kort voor mijn pols).