Vandaag een hele zwik batterijtjes ontvangen waar ik hoopte dat de juiste ertussen zou zitten. En inderdaad
Biel schoon geblazen. Even zoeken naar de juiste wijze van plaatsen, balans een duwtje in de rug… en niks? De balans wil wel bewegen, dat zie ik, maar geen doorlopende beweging. Hmmm, wat zou het zijn…
Na de boel iets beter aangedrukt te hebben: hoezee, hij loopt! Toppie, dat wordt nog wel een schoonmaak beurt en een nieuw glaasje wat al onderweg is. Deze is bij het slijpen of lassen gebruikt denk ik zo mrt alle pitjes in het glaasje. Wordt vervolgd en nu even dragen.
Het lijkt me ook identiek, maar ook niet heel erg efficiënt. Ik kan best begrijpen, dat Orient later op de automaat van Seiko is overgestapt. Daar heb je minder energie en beweging voor nodig om de veer op te winden. En bovendien veel eenvoudiger uitgevoerd en lichter.
Maar dat doet niets af aan het mooie en verder goed doordachte uurwerkje van Orient. Wellicht had ik geluk, dat ze voor de smering molycote hebben gebruikt, al was dat zeker niet erg verstandig… het had wel als gevolg, dat het pellaton systeem geen schade had.
Dank voor de link(s). Zover ik de indruk heb van de uurwerkjes van Orient, kochten ze techniek in bij andere fabrikanten, om die in hun uurwerkjes te verwerken. Op zich een kostenbesparende gedachte, want je hoeft immers niet te investeren in het ontwerp van de module. En onderdelen zijn op zich niet zo heel duur. Ik zie het namelijk ook in andere uurwerkjes van Orient, daar zitten gewoon Seiko-onderdelen in. En wellicht ook nog wel iets van Citizen of elke fabrikant dan ook. Dat maakt het op zich niet slechter, het is zelfs slim.
Hoe het zit met vintage weet ik niet maar ik heb alweer flinke tijd terug gelezen dat Orient alweer flink wat jaren terug de rechten (geheel of gedeeltelijk, dat weet ik niet meer) van een Seiko uurwerk (automaat) heeft gekocht en op dat uurwerk 1 of 2 aanpassingen heeft gedaan. En dat dat ontwerp de basis is van nagenoeg alle uurwerken die in hun horloges zitten.
Orient is inmiddels al enkele jaren eigendom van Seiko, maar ze mogen nog steeds hun eigen koers varen. En als ze al de rechten van een uurwerk gekocht hebben, dan is dat waarschijnlijk van de Seikomatic-R, omdat de automaatmodules erg veel lijken op die van deze serie in Orient.
Vanmiddag en vanavond met een Amulcor Super 21 bezig geweest. Ding zag er aan alle kanten niet uit, maar met horten en stoten deed het arme ding nog wel pogingen om te lopen. Op sterven na door en zo zag hij er ook uit.
De wijzerplaat bladerde aan alle kanten de lak vanaf. De binnenkant was ook niet om aan te zien met links en rechts wat roest.
@Scudo Peter, weet jij wat voor penanker uurwerk dit is? Staat MAM op en 2772. Is die 2772 soms week 27 uit 1972? Althans, dat gok ik dan maar. Maar MAM zegt me niets. Het heeft wat weg van een UMF24-XX uurwerk?
Goed, het spul weer in elkaar gezet, olie gegeven en toen een poging gedaan tot afstellen. Daar had dit penankertje niet zo 123 veel zin in. Uiteindelijk tot onderstaand resultaat gekomen en was het beste wat ik eruit kreeg. Denk dat ik een half uur aan het pielen ben geweest…
Het glaasje was kapot en moest een nieuwe in. Kon ik direct mijn nieuwe oude glazentang uitproberen. Dat was wel een makkie om het glaasje terug te zetten. Fijne aankoop
Bij het schoonmaken van de wijzerplaat zijn er twee sterretjes gesneuveld
Ik denk dat ik er met mijn vingercondoompjes tegenaan heb gezeten bij het beetpakken van de wijzerplaat. Spul is zo giga teer … kreeg het idee dat de verf op de lak lag ipv onder de lak. De grootste rommel eraf gehaald en verder zo gelaten.
Het lijkt niet op een Ruhla, het IS een Ruhla UMF 24. Wat dat MAM wil zeggen weet ik ook niet. Ik heb er ook een paar van.
2772 is inderdaad week 27 van 1972
Nou, de Orient is weer in de projectenbak. Na de beurt liep de automaat toch nog best zwaar. Alles nog eens gedemonteerd, maar ik kon niet echt een probleem ontdekken. Weer alles gemonteerd, het bleef zwaar. Een tijdje gedragen, maar uiteindelijk stopte het horloge zelfs. Dus weer helemaal uit elkaar en toen kwam wel het probleem aan het licht. Het bovenste juwel van de pellaton automaat was gebroken. Ik neem aan, dat ook daar ergens het probleem heeft gezeten. Eens kijken, wat we daar aan kunnen doen. Ik heb niet even een jeweling tool liggen. Ik weet nog wel ergens een 30-juwel uitvoering te koop, maar daar zitten geen jewels in de automaatbrug…
Een paar dagen geleden opende ik een onlangs aangekochte NILAX met een FE werkje. juiste type moet ik even terzijde laten.
De kroon was maximaal opgewonden maar hij liep dus niet.
Lang zoeken achter het probleem moest ik niet.
Bij het monteren van de wijzers ging het echter mis.
De uren en minuten wijzer passeerde mekaar mooi maar toen ik de secondewijzer had geplaats voelde ik plots een weerstand bij het verzetten van de tijd. En ja hoor de urenwijzer zat achter de secondenwijzer en was geplooid aan de aanhechting op de urenpijp.
Heb er helaas geen foto! Zo laten was gee optie en plooien zou hem mss breken dus heb ik hem eerst rood gestookt en dan geplooid. Daarna weer roodgestookt en meteen afgekoeld ik koud water.
Echter toen was verf weg.
Ik had nog wat zwarte verf en ging daar dan mee aan de slag.
Ik moet toch es leren geduld te hebben om van deze dingen foto’s gaan maken in de toekomst.
Enfin, hier het resultaat van mijn ‘geknutsel’
De plaat is subtiel parlemoerkleurig, moeilijk op beeld vast te leggen maar hij varieert van Groen naar lichtroze al naargelang de lichtinval.
De kast is wonderwel quasi intact.
Best wel blij mee.
Hieronder een link en een keurige automatische vertaling door Google Translate.
Nilsson & Axéll AB (1910 - ) Organisatie (stopgezet) Categorie Onderneming. Handel Alternatieve namen
NOAK
Nilsson & Axéll Geschiedenis De basis voor Nilsson & Axéll (NOAK) werd gelegd toen de heren Johan Petrus Nilsson en Aron Natanael Axell in 1910 een wandklokkenwinkel openden op het oosten van Torggatan in Karlstad. Uiteindelijk werd het assortiment uitgebreid met zakhorloges, kettingen, grammofoons en schijven. Al vrij snel begonnen ze zich ook bezig te houden met groothandelsactiviteiten in Värmland en Bergslagen.
In 1923 werd het bedrijf omgezet in een naamloze vennootschap en hield zich vervolgens bezig met groothandelstransacties. In 1947 werd het bedrijf gereorganiseerd in die zin dat de optische afdeling uitbrak en een dochteronderneming vormde genaamd AB Nilax Optik. Verwijzingen naar resorts
Karlstad (Vestigingsplaats) Ondergeschikte AB Nilax Optica (1947) (zie pag. 2) Zie ook Lamberger, Eric (1945-1985) Referentie code ARKIS/SE/74186 Link naar het berichtNilsson & Axéll AB (1910 – ) - NAD Belangrijkste bron Archief overzicht Bronjaar 2018 Archiefbeschrijving
Lamberger’s archiefcollectie (Värmland Archief (depot: Zakrisdal))
De balans wil wel bewegen, dat zie ik, maar geen doorlopende beweging. Hmmm, wat zou het zijn…
