Daar komen altijd de mooiste collecties voorbij. Dit geeft het horloge virus, waarmee we allemaal besmet zijn, goed weer.
Maar hoe gek veel van ons zijn (lees zeker ook: hoe gek ík ben), blijkt eigenlijk pas als je eens een collectie maakt van de horloges die je afgelopen jaren in jouw bezit hebt gehad en die dus NIET bleven plakken.
Maar … maar …
WTF is er dan met je gebeurd ? En wat ik me afvraag wat is nu de stand van zaken ?
Pure onrust als ik een aantal zie waar ik knap jaloers op ben …
Haha wellicht moeten we nooit terugkijken naar de horloges die we los hebben gelaten, maar mijn smaak richt zich meer en meer op mooie vintage horloges (in combinatie met wat bijzondere ‘moderne varianten’).
Ben zeer tevreden met de huidige stand van zaken. Hoewel de collectie dit jaar nog meer uitgedund gaat worden
Tot op heden nog nooit wat verkocht, en voornemens dit ook niet te doen.
Wellicht is het een fase, maar voor nu veroorzaak je met deze post heeel veel onrust bij mij
Zeker, maar het moge duidelijk zijn dat jouw “disposable income” wat hoger is dan de meeste hier. Niet dat daar iets mis mee is, ik gun het je van harte. Maar ik heb zelf dom weg het geld niet om er op deze manier met de hobby bezig te zijn. Zelfs niet als ik me tot de “affordables” zou beperken.
Kans is aanwezig dat ik iets vergelijkbaars had gehad als dat wel zo was trouwens.
Maar prijs zegt niet veel heb ik gemerkt. Het gaat om het gevoel bij een horloge, of zelfs het verhaal.
Sommige horloges blijven al sinds het begin van de hobby plakken. Anderen, hoe duur ook, verdwenen alweer snel. Geen gevoel bij, of gevoel van onveiligheid (in het geval van de kleurrijke rolexen) of gewoon omdat de horloge-jacht leuker bleek te zijn dan het bezit van dat ene exemplaar