Grand Première:
Wel, de plot, ik bedoel de tocht, was volgens mij al wel duidelijk.
Nu de onthulling van de rest. Oh ja, is een modemburner. Dus je bent gewaarschuwd!
Waar waren we ook alweer gebleven. Oh ja, zoals ik al zei was ik best aan het twijfelen tussen de stoere zwarte chrono met z’n ceramische duikers bezel. Ik bedoel, het is toch wel een duikerschrono met z’n 500m WR en geschroefde kroon EN geschroefde pushers. En hebben jullie de combi met die bruine DStrap al gezien X(
Maar hoewel ik zware klokjes enorm stoer vind, zit daar vaak ook z’n achilleshiel… krassen. En als er ergens iets is waar ik niet tegen kan, dan zijn het wel krassen op een coating. Die glimmende metalen streepjes op een zwart horloges :?
Dus is het dan maar gaan voor de second best? Zeker niet! De chrono steel heeft namelijk een geheime wapen achter de hand… zoiets als de cannon gun in de Expendables waar je gigantische gaten in je vijanden mee kunt maken: de stalen band. Mijn voorkeur gaat namelijk uit naar metalen banden door de degelijk- en duurzaamheid. Bovendien zijn er subtiele verschillen tussen de 2, waardoor de stalen variant ook pluspunten heeft tov van de PVD. Zo vind ik dat er op een chrono een tachyschaal beter past dan een minuten ring. Ook vind ik het wel wat hebben dat de chrono-seconds gepolijst is. Past mooi bij de gepolijste kast, maar valt ook extra op tov de andere wijzers die glimmend zwart zijn.
Maar zoals de bruine DStrap geweldig staat op de PVD, heeft de stalen ook een prachtige DStrap combi: helder blauw. Het geeft de klok een verrassend frisse uitstraling.
En hierzo in Stevo’s pelicase met de rest van z’n mooie verzameling
Ik vind em erg… sereen op staal
Het is wel een flinke brok om je pols. Maar daar hou ik wel van. Wat ik ook mooi vind is dat de indexring en de tachymeter cijfers wat meer discreet van kleur zijn. Hierdoor behoudt het horloge z’n rustige uitstraling.
De bandaanzet is een tikje anders dan op een ander bekend merk
En ook al heeft ie lugholes,
de bandaanzet heeft ook inkepingen, mocht je liever een ‘vorkje’ gebruiken. Bovendien vind ik het erg fijn om de pushpin soms een handje te helpen om 't gaatje te vinden. En wat verder erg prettig is bij het wisselen van bandjes, is dat de bandaanzet vastzit aan de band. Dus geen loszittende stukje die makkelijk rondslingeren/kwijtraken. Vooral op reis enzo. (tu)
En nu we het uurwerk toch aan 't tonen zijn
Kroontje is lekker fors. Prettig voor een handopwinder. En mooi gegraveerd met het logo erin met een mooie combi van gepolijste en gematteerde delen. Waar ik m’n hoofd een beetje over breek is het geschroefde. Enerzijds geweldig voor de WR (geen ongelukjes door onbedoeld openen), maar aan de andere kant slijtage gevoelig doordat het een handopwinder is. Praktisch elke dag wel een keertje open en dicht. 365 keer per jaar >X
Sluiting voelt degelijk aan en is erg praktisch met de drie gaatjes voor fijnafstelling. Het logo erop maakt het geheel af. Doch het mist wel wat finesse in afwerking en kwa feeling. Ook heeft het geen duikersextensie. Beetje jammer voor een duikklok. Maar niet getreurd, want voor een duik is hij door de lugholes heel makkelijk en snel te verwisselen met bijvoorbeeld een rubberbandje.
Over rubberbandjes gesproken, niet verkeerd toch?
Ik denk niet dat het hoort en het ziet er wel rommelig uit, maar het profiel doet me erg racy aan.
En verder is het natuurlijk een geweldig model om met bandjes te combineren.
Wat ook leuk is, is dat Stephan gewerkt heeft aan nieuwe doosjes die in Nederland zijn gemaakt. De oude zijn een soort wijndoosjes.
De nieuwe ziet er een stuk meer… sophisticated er uit.
De lasergravering is rete strak.
En de randjes vind ik ook erg mooi gedaan.
Doch vind ik beide wel wat hebben. De oude met z’n soort van gebrandmerkte logo heeft iets primitiefs. Iets ouderwets. Ik weet niet goed hoe ik het moet verwoorden, maar ik vind het prima passen bij bijvoorbeeld de Bronze met z’n grove Kauri plaatje in de achterkant. En de nieuwe is mooi strak en fijn afgewerkt. Ik denk dat ze elkaar juist kunnen aanvullen ipv vervangen.
Dus na gezellig gebabbeld te hebben, heb ik de knoop doorgehakt en ben met de Regattare Chronograph (mocht dat nog niet duidelijk zijn 8-)) op weg gegaan richting William.
Bij William aangekomen was ik er nog niet. Ik kon namelijk het gebouw niet 1,2,3 vinden. Gelukkig is er Google Maps :o
Man a man, ik was al gewaarschuwd, maar wat heeft ie mooie klokjes.
Zo heb ik bijv. de nieuwe titanium PO gezien. Staat perfect icm blauw
En de nieuwe SMP007. Toch best geinig, want hier hebben ze het omgekeerde gedaan van de 1e 007 limited. De logo’s zijn hier mat en de achterkant is glimmend.
En dan dat kogeltje. Ik zou bijna alleen daarvoor al het horloge willen hebben.
Bijna… want ik kwam voor iets geheel anders. Iets wat ik een poosje terug niet gedaan zou hebben. Want eerst was mijn focus bijna exclusief voor duikers en met name Seamasters. Maar in het kader van diversificatie http://www.horlogeforum.nl/read.php?2,329773,329773#msg-329773 kijk ik de laatste tijd meer naar andere merken, modellen en soorten horloges. Dus ik hield dat voor ogen en richtte m’n aandacht op iets bruuts. Iets kolossaals. Als ik de Magrette chrono zwaar vond, dan dit is nog een stapje verder.
Een Breitling Emergency Mission. Op staal welteverstaan. De associatie van een merk verschilt soms per persoon. De 1 denk bij een Rolex aan een chique bi-color DateJust. De ander juist aan een stoere Submariner. En weer een ander heeft misschien gelijk een sportieve Daytona voor ogen. Bij Breitling heb ik altijd grote stoere moderne pilotenhorloges voor ogen. Met van die vele wijzertjes. En van die rare scheve banden. En ik ga met dit klokje helemaal buiten m’n boekje om. Om te beginnen is het een quartz. Zoveel heb ik nog niet eerder aan een quartz horloge besteedt. Het is echter niet zomaar een batterijklokje. Het is namelijk, daar komt ie: een thermo-compensated chronometer gecertified superquartz.
Verder heeft ie een witte wijzerplaat. Wat is er mis met een witte wijzerplaat? Niks, ware het niet dat mijn meeste klokjes juist donker van kleur zijn. En moeilijk afleesbaar icm de gepolijste wijzers? Nee hoor, de wijzers is in facetten gemaakt, waardoor er genoeg weerspiegeling is om ze op te laten vallen. De gepolijste delen zijn groot genoeg, zodat er genoeg hoeken zijn waarin alles goed zichtbaar is, zoals blijkt uit de foto’s. In de schemering helpt de weerkaatsing juist bij het aflezen. En mocht het echt donker zijn, dan doet de Luminova prima z’n werk.
En dan komen we aan bij het formaat. En het gewicht. Dit is verreweg mijn grootste (had ook een Parnis stoeptegel, maar is intussen gedemonteerd), dikste en zwaarste horloge die ik heb. Maar hoe groot hij ook is, van voren vind ik em er nog best netjes uitzien.
Voor mij is het meer een zomers klokje met z’n witte wijzerplaat en bling. Heel veel bling. De bezel is praktisch het enige wat niet glimt of glanst. De gehele band is gepolijst evenals bijna de rest van het horloge. Ook iets wat ik typisch vind van Breitling.
Zelfs de sluiting is flink bling. Als de antenne het niet doet, kan je het klokje waarschijnlijk nog als sein-spiegel gebruiken :+
De achterkant is zowat een handleiding met alles wat erop staat, inclusief de waarschuwing dat het geen speelgoed is.
Ik had deze shot anders kunnen nemen, om de hoogte beter weer te geven. Hij is namelijk bijna 2cm dik.
Maar hey, waar zijn ze vleugels’ gebleven? Ah, even lichtgewichte erop.
Dit is namelijk de combi die me het meest heeft aangetrokken tot het klokje. Ik kan niet zo een mooie shot maken, dus even geleend voor de beeldvorming.
Het was nog even een afweging tussen de verschillende uitvoeringen. Eerst getwijfeld tussen zwart of wit. Maar daarna ook nog tussen oud en nieuw. Van het oude model vind de gestreepte delen van de pousoirs/pushers erg toepasselijk.
Maar uiteindelijk heeft de wijzerplaat de doorslag gegeven. De oude heeft namelijk op de1,2,4,5, etc. kleinere geverfde uurcijfers, tov de grotere opgelegde indexen van het nieuwe model. Ook heeft de nieuwe in mijn optiek een chiquere wijzerplaat met z’n cirkel motief, wat ook verwerkt zit in de met chroom omhulde subdials.
Nog even eentje in z’n koffer.
Maar dat was niet alles. In m’n zoektocht naar iconische klokjes die ik leuk vind, kwam ik ook kijken voor een mooie Tag Heuer (mocht de Breitling toch tegenvallen). En waar denken jullie aan bij Tag Heuer? Link? Carrera? Voor mij is het de Monaco. En dan de blauwe Steve McQueen op sexy-plexi.
Met die mooie blauwe glans op de wijzerplaat.
Even vergeten een foto van te maken, maar wat en slimme deployment buckle heeft ie. Hij heeft geen gaatjes nodig en de fijnafstelling is traploos, dus perfect fit!
Ik kende het klokje al en deze zag er netjes uit. Dus al vrij snel besloten om em ook mee te nemen. Kwam toen al snel armen en benen te kort om alles mee te nemen. :+
Ik twijfelde wel eventje een beetje over een stalen band. Maar ik mis bij dit klokje het Steve McQueen gevoel bij als ie op staal zit. Wat vinden jullie? Misschien toch staal erop?
Goodie vroeg hoe het horloge bevalt. http://www.horlogeforum.nl/read.php?2,1013072,1013072#msg-1013072 Wel om kort samen te vatten: uitstekend! Ik vind het een prachtige casual/sportief klokje wat prima combineert met een overhemd en jeans. Het is wel een flink blokje en de lugs lopen niet zo vloeiend mee, maar ik vind dat wel de charme van 't klokje. Net als dat ie plexiglas heeft. Door de dikte is het wel oppassen voor stoten. Geldt helemaal voor het hoogopstaande glaasje, wat gevoelig is voor krassen en butsen. Maar dit is voor mij geen daily-beater.
Het is wel een re-edition. Dus als je zo origineel getrouw wilt hebben, zou je op zoek moeten naar een Heuer variant met dacht de kroon links.
Heb nog wel zelf een vraagje. Het racing bandje vind ik beetje een te lichte blauwe tint hebben. Door te dragen wordt ie na verloop van tijd wel donkerder. Maar kan dat ook op een veilige manier sneller gebeuren? Links zie je waar het licht op valt een enigzins wat ik bedoel. In real life in daglicht ziet het hele bandje er zo licht uit.
Alsof dit alles nog niet genoeg is, had ik ook nog een afspraak bij Rob. Vrouwlief voelde zich niet zo lekker en de kids hadden de nodige aandacht nodig, dus alleen even kort bijgekletst. Ben alweer vergeten om te vragen naar die Seiko Nylon banden. Enfin, volgende keer weer een kans.
Maar ik was niet vertrokken zonder m’n modje weer mee te nemen. We hadden namelijk een experimentje gedaan op m’n skx007. Het achterdeksel was al vervangen voor een glazen variant.
En wat is een duiker zonder duikersextentie? Hoewel, met die see-through caseback is ie waarschijnlijk niet meer diver-proof
Same old same old, denk je misschien. Maar we hebben ook een wijzerplaat gekozen met opgelegde indexen en voorzien van een opgelegd logo voor een chiquere uitstraling, beetje zoals op een moderne Sub. Probleem was echter dat het logo niet goed bleef zitten. Dus logo er weer af, maar niet zonder dat de witte schijven toch maar zijn vervangen voor zwarte.
Uiteindelijk een beetje moe, doch zeer content keerde de prins weer huiswaarts en leefde nog lang en gelukkig met z’n harem aan horloges
Oh ja, herkenden jullie trouwens de links met de ‘trailers’? Of waren ze te vaag?