Helemaal mee eens, om een beetje te kunnen blijven genieten van je classics is dit gewoon dé methode.
Zelfs terwijl ik toch rechts ook altijd een horloge draag (maar dan steevast quartz 
)
1 like
Polshorloges zonder shockprotectie op de balans zijn er genoeg, ik heb er denk ik een stuk of 20 liggen. Voor 1950 was schokprotectie nog lang geen gemeengoed, ook niet op polshorloges. 
Het was meer een vraag aan @Mark020 of hij ook met horloges zonder schokprotectie over de kasseien dendert
1 like
Ja daar was ik mee bekend, het is meer dat ik denk dat de hoeveelheid mensen die hier een horloge <1950 heeft relatief klein is.
Dan zie je omgebouwde zakhorloges denk ik nog meer.
Maar blijkbaar ben jij een uitzondering dus 
1 like
Dat vraagt bijna om een polletje 
Ik zie ze nog regelmatig langskomen in het vintage vandaag topic; maar dat zou best een zeer beperkt aantal mensen kunnen zijn; bijvoorbeeld ene @pmannaert die er denk ik 2000 heeft ofzo 
3 likes
Ik laat vaak dit plaatje zien van een Sovjet militair die een horloge draagt, met een omgebouwd Frans zak horloge kaliber in een soort schoenpoets doosje. Geen enkele bescherming. Zou ie hem afgedaan hebben tijdens het in puin schieten van Berlijn?
4 likes
Wellicht was hij een piloot? 
Nee, lagere Sovjet officier. (Te zien aan type wijzerplaat e.d.)
1 like
Goede vraag. Als in: weet eigenlijk niet of ik die heb 
1 like
Ik denk ook niet dat die daar kapot van gaan. Als je een horloge zonder schokprotectie van een meter op de vloer laat vallen is hij vrijwel zeker kapot, maar de klap die het dan krijgt is ook wel veel hoger dan bij fietsen over de kasseien. Ik vermoed dat er in de jaren 40 ook wel gefietst werd over kasseien en dat niet al die mensen met hun linkerhand van het stuur haalden
4 likes
Is afhankelijk van het horloge. Een horloge uit de jaren 70 is heel anders dan eentje uit 1930. Vaak andere bouwconstructie, uurwerk, etc…
Machtig mooi ding! 
Mooi hoor!
Dat hoefde ook niet, Wilko, want in de jaren 40 werd er meestal niet voor de lol of de sport gefietst maar omdat je van en naar je werk moest. Mensen die op de fiets naar hun werk gingen, konden zich in die tijd over het algemeen nog niet zo vaak een polshorloge veroorloven. Best praktisch wel, want dan kon je tenminste je handen gewoon aan het stuur houden. Dat was ook wel nodig, want een fiets heette in die tijd nog een rijwiel en zó comfortabel reden die dingen nou ook weer niet…
2 likes
Mooie klok ! Wat voor maat is dat ?
Dit soort discussies vind ik altijd interessant, en er komt altijd het in Nederland vrij sterk vertegenwoordigde gevoel ‘Wat nieuw is, is beter’ omhoog, dat zonder te zeggen dat dat onwaar is. Wat me wel altijd opvalt is, dat als ik iets ouds in mijn vingers heb, of het nou een uurwerk is, een fiets, of een auto, er vaak toch duidelijk wordt dat de intentie om het goed en degelijk te ontwerpen en bouwen sterker was dan in vele nieuwe producten.
Ik heb intussen diverse uurwerken van voor 1990, maar wel vrijwel allemaal na 1950 hersteld of geserviced, waaronder ook wel eens zonder schok absorbering, en dan zie ik bij het uit elkaar halen vrij vaak dat het na de reiniging er verdraaid nieuw uit ziet nog allemaal. Ik kom wel eens slijtage tegen maar van een heel horloge is toch vaak de kast er het ergst aan toe, daarna wellicht ook het uurwerk, maar in veruit de meeste gevallen begint het met de kast. Slijtage is ook vaak maar op een of twee onderdelen, dat gaat vaak exponentieel namelijk en vaak loopt het vast als een onderdeeltje te ver buiten toleranties gaat, waardoor de rest ontzien wordt en na de reparatie weer netjes gesmeerd een nieuwe ronde in gaan.
Wat ik ervaren heb, heeft juist mijn idee om voorzichtig te zijn met vintage horloges veranderd. Qua degelijkheid van het uurwerk sowieso, kijk, geen anti shock zou ik zelf niet zo snel dagelijks dragen met mijn werk, maar zodra het wel anti shock heeft kan je echt net zo veel doen met een oud uurwerk als met een nieuwe qua dagelijkse handelingen. vooropgesteld dat er niet een asje tussen zit die al 50% van zijn dikte kwijt is, maar dan gaat er meestal wel meer mis of snel er na en moet hij sowieso naar de horlogemaker, dan is de schade eerder een wake up call dan een ding om te proberen te voorkomen.
Natuurlijk maakt het uit voor een uurwerk of je er de krant mee leest of over kasseien fietst, maar eerder voor de nauwkeurigheid, qua schade zou ik me er niet te druk om maken, het geweld van de bewegingen die de onderdelen zelf al maken is vaak groter dan van externe invloeden. Bedenk even de brute energie die in de hoofdveer opgeslagen zit, het driftig heen en weer gaan van de balans.
Ik vind ook dat er wel een onderscheid is tussen vintage en antiek. Iets wat antiek is hoort misschien wel eerder in de vitrine te liggen dan volop gebruikt te worden.
Maar kortom, ik denk eerder dat je na je eenhandig gestuurde rit over de kasseien je horloge molt met een onvoorziene actie als een deur die iemand er tegen aan gooit, of opent en jij er tegen aan loopt, dan met handelingen die jouw handen nog normaal aankunnen waarbij jij bang bent dat je horloge daar anders over denkt.
5 likes
35mm
Zo denk ik er ook over. Als het even kan, draag ik gewoon mijn vintage horloges, vooral die al voorzien zijn van anti shock. En dat zijn ze vrijwel allemaal, en dat zijn horloges van 1960. Alleen bij zwaar werk, waarbij ik het horloge kan beschadigingen, draag ik liever wat moderners of zelfs quartz. Je moet ook niet overdrijven…
2 likes
Jawel, maar mijn hoofd motivatie voor het niet dragen van een vintage horloge tijdens bijvoorbeeld mijn werk is eerder tegen het beschadigen van het (acryl) glas of de kast, dan het uurwerk.
Ik heb een kantoorbaan, en ben ik niet bang om vintage te gebruiken.
Als ik ooit “zwaar werk” moet doen (klussen, verhuizen, weet ik het) gebruik ik een gshock en dan met name omdat ik bang ben om de kast langs de muur te rammen ofzo…
1 like