… maar jullie hebben toch wel vering op die E-bikes waarmee je de wegen bedwingt?!
1 like
Helemaal eens 
Ik heb ook de indruk dat als ik een vintage uurwerk uit elkaar haal dat het allemaal veel robuuster en mooier is dan moderne uurwerken. Een moderne eta zit vol met allemaal flinterdun gestanst blik, tandwielen zijn zo dun dat het bijna folie is, flimsy schroefjes met verzonken kopjes en een sleuf zo ondiep dat elke schroevendraaier eruit glibbert. Bij vintage uurwerken heeft alles substantiële dikte, mooie solide schroeven in cilindervormige gaten. Je kunt echt wel zien dat het tegenwoordig vooral goedkoop moet zijn.
Horloge zonder schokprotectie zijn uiteraard kwetsbaarder, maar ik denk niet dat je met je handen zulke abrubte bewegingen kunt maken dat het horloge daarvan kapot gaat. Zal inderdaad eerder gebeuren door hard stoten tegen een deur of kozijn. Of het horloge laten vallen uiteraard, dat moet je niet doen 
4 likes
Je zou best gelijk kunnen hebben 
Ik heb overigens geen idee of zakhorloges destijds goedkoper waren dan polshorloges.
Zeker weten !
1 like
Ik denk dat het niet veel uitmaakte. De ‘gewone man’ of wie men vroeger wel als ‘Jan de Arbeider’ placht te noemen bezat naar mijn idee zowel geen pols- alsook geen zakhorloge. Daarnaast kenden we in de vooroorlogse crisisjaren in Europa en dus ook in Nederland niet het verschijnsel, zoals in de USA in de 20er en 30er jaren, van de zgn. Dollar watches. Bijvoorbeeld de vooroorlogse Amerikaanse Ingersoll horloges, met een (letterlijk) gestanst blikken penanker uurwerk en een papieren wijzerplaat die inderdaad voor een bedrag van één of twee Dollar te koop waren.
Later kwamen in de USA en daarna ook in UK voor de gewone man en vrouw de goedkope Timex polshorloges op de markt en nog wat later, na de WO II in de nog steeds armoedige jaren '50 de goedkope penankertjes van de inmiddels in het communistische Oost-Duitsland gelegen ‘Volks Eigene Betrieb’ VEB Ruhla (uit het plaatsje Ruhla), voorheen de Thiel fabriek. Ook van blik, maar vaak al wel met een aantrekkelijk uiterlijk. Door hun buitengewoon eenvoudige constructie nauwelijks te repareren. Het waren een soort weggooi horloges. Ze waren goedkoop, als ze stuk gingen, kocht je een nieuwe, een beetje vergelijkbaar met de spotgoedkope Chinese quartz horloges die je tegenwoordig voor minder dan 10 euro bij Blokker of het Kruidvat koopt. Of online voor minder dan 5 euro bij Aliexpress. Die dingen gooit men vaak al in de kliko als na een (half?) jaar het (Chinese?) batterijtje op is.
In Nederland was een horloge in die vroegere tijden vaak toch nog een stuk duurder en veel meer een luxe artikel wat je je moest kunnen veroorloven. Een vooroorlogs arbeidersgezin had vaak andere prioriteiten als een polshorloge voor Pa, zoals bijvoorbeeld een goede en niet een noodzakelijk nieuwe fiets. Om op tijd, dat wilde de baas wel graag, op je werk te kunnen komen. Maar de enige klok waar Pa twee keer per dag zelf aan mocht komen was meestal slechts de prikklok bij de in- of uitgang van de fabriekspoort. Als je voor je werk een echt pols- of zakhorloge werkelijk nodig had werd dat vaak wèl door de werkgever zoals bijvoorbeeld bij de Spoorwegen en de Posterijen als ‘Diensthorloge’ verstrekt en was dus ook geen eigendom. Zelfs in het militaire bedrijf kregen de gewone manschappen zelden een horloge verstrekt als deel van de uitrusting, dat was bijna altijd voorbehouden aan officieren.
Overigens, er is nu als ‘Vintage’ nog hier en daar wat over van die goedkope meestal Amerikaanse Engelse of OostDuitse blikken horloges en ook wel van de nog iets degelijker, iets duurdere maar nog steeds redelijk betaalbare Zwitserse penankertjes. Ze zijn in hun categorie wel geliefd en gezocht als collectors item en worden vaak ook nog met liefde en vooral met veel inspanning, aandacht en expertise gerestaureerd door de ware liefhebber. (hallo @Scudo! 
)
Maar als zo’n ding dan na al die ‘tender loving care’ weer wil gaan lopen lijkt mij dat inderdaad niet het soort horloge waarmee je bij voorkeur met je fietsie over de kasseien gaat hobbelen.
Daarvoor slinger je dan misschien beter zo’n goedkope gietijzeren Vintage ouwe Rus om de pols?
7 likes
40jaar lang als Tool Watch gebruikt
In 2019 een opfrisbeurt gegeven en nog steeds draag ik dit horloge met enorm veel plezier…
Mijn stelling is eigenlijk dus wel bewezen. Vintage dagelijks dragen kan zeker!
Fijn weekend
6 likes
Moet zeker kunnen. Overigens is een Submariner misschien wel andere koek dan een vintage chronograaf oid uit de jaren 50; heb daar zelf wel eens problemen mee gehad met regen bijvoorbeeld. Maarja, in de kast laten liggen heeft ook geen zin, dus lekker dragen!
2 likes
Ben ik nu ‘slachtoffer’ geworden van mijn eigen topic?
Ik ben in het bezit van een prachtige Toolwatch uit 1972. Deze heeft altijd netjes de servicebeurten gehad (meest recent april 2020) echter na het dichtgooien van mijn motorkap, loop ik tegen een probleem aan.
Probleem is dat de gangreserve niet meer functioneert. Dus als je het horloge beweegt, dan loopt het (meestal 
), echter leg je het horloge even weg, dan stopt het acuut.
Vandaag dus maar weer even ritje A’dam gedaan om daar te vragen of ze het horloge nog een keer willen servicen…
Volgende keer: horloge afdoen en dan pas de motorkap dichtgooien?
Dat is toch niet te doen…
Tuurlijk kan het. Een kwalitatief uurwerk dat structureel goed is met verse service doet er makkelijk nog tientallen jaren bij.
2 likes
Sowieso op een andere manier je motorkap dichtgooien. Op het moment van sluiten moet je geen druk meer uitoefenen maar moeten je handen los zijn van de kap, anders loop je ook risico op deuken in je motorkap. Je moet de traagheid van de kap gebruiken voor het sluiten, geen druk van je handen. 
4 likes
Ik durf mijn aller oudste Invicta’s zelf niet dagelijks te dragen.
1 like
Dat meen je niet?!??
Ooit de motorkap van een G-Klasse dichtgemaakt? In mijn geval moest ik 'm een beetje ‘meer’ geven… maar ik begrijp wat je zegt hoor. Ben er altijd wel voorzichtig mee
1 like
Ja, deze mening deel ik ook… in dit geval gaat het om een volledig gereviseerde Rolex
Nee, nooit gedaan inderdaad, ik kan me voorstellen dat er auto’s zijn waar je flink hard gooien moet 
.
Maar wel genoeg auto’s gezien met deuken in de motorkap of kofferdeksel omdat mensen ze op de verkeerde manier sluiten.
1 like
Jawel, in mijn achterhoofd zit altijd de angst dat ik ze per ongeluk kapot stoot…
1 like
Het blijft mechanisch en dus kwetsbaar voor shocks. Hoe ouder hoe kwetsbaarder.
Voordeel is wel dat t meestal te fixen is.
1 like
Niet persé waar. De moderne incabloc mechanismes zijn voor een groot stuk nog onveranderd versus de 1950s. Een NOS jaren 60 werkje kan even schokbestendig zijn als een nieuwe.
Dat is net het leuke ook, vintage werkjes houden vaak geen toegevingen in versus moderne, daarvoor was het mechanisch uurwerk al voldoende matuur sinds de 1940s en 50s en zijn de werken zelfs vaak in kwaliteit gezakt sinds dan. Probeer maar even een moderne equivalent van een Longines 12.68z werk te vinden qua kwaliteit, dan mag je 10k uit gaan geven.
True. Merendeel wat oude horloges kwetsbaar maakt is slijtage. In dit geval ging het natuurlijk enkel om een onderhouden horloge, geen nos.
Volgens mij gaat het hier om een non-hacking 1575 movement waarvan tube, kloofautomaat en rotor zijn vervangen
1 like
Yep dat is zeker een ding. Daarom best altijd vintage kopen waar nog veel onderdelen voor handen zijn.
2 likes