Wat bracht de vriendelijke meneer van Česka Posta zonet…
Ja hoor 
En ze zitten er allemaal in, driedubbel of soms vierdubbeldik verpakt:
Heel erg in m’n nopjes. Paar keer goed gegokt - de Silver Horse had op de foto een vlek die óf een rare deuk in het glas was, óf - veel erger - een beschadiging aan de rand van de wijzerplaat. Blijkt dus inderdaad het glas te zijn! Oef. En het is een gewoon glas zonder facet of datumpuist, daar heb ik er veel van liggen, dus ik gok dat dat vervangen niet veel moeite zal geven. 
De Manchester is heel, heel, heel mooi. En zijn facetglas is in vrij goeie staat, dus ik hoop dat eventjes opfrissen met de dremel en wat diamant polijstpoeder genoeg gaat zijn.
Ook de Balboa Eiger zit in dat straatje.
De Golden Horse is goed bekrast op het glas maar dat is opnieuw een standaard vlak glas dus daar komen we wel uit.
Deze ging voor weinig en het valt op waarom. Dat wordt zoeken naar een nieuw facetglas, en het huidige kan ik vrolijk op experimenteren met polijsten. Lukt het niet, niks aan verloren. 
De andere Seiko moet nog te polijsten zijn, lijken vrij oppervlakkige krassen allemaal…
… maar het was blijkbaar het horloge van iemand met kippenpolsjes want zelfs met de sluiting op het grootste kan het maar met heel, heel veel moeite over m’n hand en spant het op mijn 17cm pols. Daar gaat een andere band op moeten. 
En de tweeling Balboa’s die samen één goeie zullen moeten worden zien er ook beter uit dan op de foto’s.
Toestand van de binnenwerken: alle negen begonnen spontaan te tikken door het gehussel bij het uitpakken. Dus dat is alvast geen slecht teken.
