Ik kies ook niet echt persé voor een bepaald merk, maar ik ben er wel na veel dingen proberen achter gekomen dat ik Vostok leuk vind. De uurwerkjes zijn prima en de kwaliteit prijs verhouding vind ik fantastisch.
Toch ben ik op een een of andere manier verslaafd geraakt aan (vintage) Seiko de laatste tijd. Het feit dat er zo veel horloges te vinden zijn van Seiko die na jaar nog zo mooi zijn vind ik mooi. Nu zat ik begin dit jaar op 1 Seiko en nu op 5 stuks, dus dat zegt wel iets😁
Er zin heel veel mooie horloge merken te koop. De een met nog meer historie dan de ander.
Qua design wordt er veel gekopieerd, beter goed gejat dan slecht zelf verzonnen?
Ook is het voor mijn werk ook niet altijd even fijn om een heel duur horloge om te hebben, Bij de prijs onderhandelingen aan tafel de opmerkingen krijgen van, er kan nog wel wat van de prijs af als ik naar je pols kijk.
Ik heb eerst voor mezelf ook een budget vastgesteld. (Apart potje aan mijn spaarrekening gekoppeld.)
Ik kan me redelijk goed inhouden.
En hoe langer je wacht hoe gevulder het potje wordt.
Soms koop ik wel eens wat leuks, maar ik verkoop het eigenlijk dan ook wel weer snel zonder er echt veel geld op te verliezen.
Ik los daarnaast liever 10k op mijn huis af dan dat ik dat om mijn pols hang. Beleg liever in stenen.
Een Omega Seamaster 300m ga ik in 2021 in ieder geval wel kopen, deze wil ik al zo lang hebben. Vind ze gewoon heel mooi en een prettige beloning voor mezelf na een heel hectisch jaar.
Mijn horlogeliefhebberij is al jong begonnen met de handwinder van m’n vader die ik erg mooi vond en later met het dromen over een “Omega”. Na 25 jaar ging m’n (budget) Citizen Quartz die ik vanaf ongeveer m’n 18e jaar droeg stuk, waarna ik als (al wat oudere) student met twee jonge kinderen achtereenvolgens een Lorus, Festina en een Prisma heb gedragen.
Al heel lang was mijn voornemen om ooit een keer een Omega aan te schaffen. Vanaf begin 2017 begon ik me een beetje te oriënteren in de horlogewereld, tot die tijd dacht ik dat je voor een paar honderd euro wel een Omega of een Rolex kon kopen, ik was dus totaal onwetend. In april 2017 kwam ik op het Horloge Forum terecht en kocht ik in de maanden daarop twee Tissot’s en een Oris. Een Omega zat er (nog) niet aan.
In juli van dat jaar vond ik in een lade van een juwelier een bijna ongedragen Omega Quartz met een lelijke beschadiging in het Plexiglas en een kroon die door verkeerd gebruik “los” zat. De juwelier (een vriend van mij, die ik hielp met opruimen) vertelde dat dit horloge in 1979 al na een paar dagen was teruggenomen van een onbehouwen klant die er niet mee kon omgaan. Hij vond dat ik het horloge maar bij m’n beginnende verzameling moest voegen, bij hem riep dit horloge alleen maar slechte herinneringen op. Dus had ik m’n eerste Omega, de reparatie kostte € 180,00😀, voor dat geld had ik dus een nieuwe Omega van bijna 40 jaar oud.
Na deze eerste Omega kwamen er nog vijf! Met Omega heb ik dus iets speciaals. Daarnaast heb ik als tweede favoriete merk “Oris” (twee stuks). Verder vind ik een Oyster Perpetual met Silver dial ook fraai, misschien in de toekomst maar eens een keer als daily beater?
Maar moet je nagaan, 15 horloges met een waarde van ruim minder dan een Sub. En zoveel keus om te dragen. Duiker, dress en ga maar door. Ik beveel het aan.
Bij voorkeur geen Aziatisch spul. De basis van het succes voor Japanse bedrijven stoelt veelal op kopiëren (en perfectioneren, zeker), protectionisme en dumping. Dat genereert bij mij weinig sympathie of liefde.
Spul uit China (natuurlijk vooral wanneer niet met invloed van Westerse bedrijven) wordt geproduceerd door mensen die bij ver niet de arbeidsvoorwaarden kennen die wij wel eisen voor onszelf als basis voor een menswaardig bestaan. Hoe hypocriet ben je dan om bewust hiervoor te kiezen wanneer je voldoende alternatieven hebt?
Jawel, ondanks bovenstaande koop ook ik spul uit die regionen. Maar zeker niet uit liefhebberij. Ik ben ook voor een open economie, maar ik vind niet dat dat hoeft te leiden tot een onbeperkte koopzucht in Aziatisch spul of troep (iedereen kent Action, Ikea en H+M wel). Bewustzijn en enige vorm van verantwoordelijkheidsbesef dragen in mijn ogen bij aan een gezondere economie, welvaart en welzijn en zeker ook duurzaamheid.
Dus koop ik bij voorkeur in Europa gefabriceerde kleding, auto’s, meubels, witgoed en luxegoederen zoals horloges.
Altijd volgen er dan vreselijk simpele reacties als ‘maar je iPhone is toch in China gemaakt?’ Ja, dat klopt, die wordt daar geassembleerd. Ik kan er niets aan doen. Behalve mijn voorkeur als consument uitspreken, door waar mogelijk duidelijke keuzes te maken. Dat probeer ik dus.
Verder is merkbeleving van belang. Bovenstaande draagt daaraan bij, maar ook historie, techniek en zeker design. Per saldo voor mij veelal Zwitserse, Duitse, Amerikaanse en Franse horloge merken. (Edit: qua voorkeur, (nog) geen afspiegeling ban mijn collectie ).
Hé, dat is echt leuk. Nog iemand die dit jaar het prachtige UG heeft ontdekt. Met het oog op verschillende modellen, maar ik zie wel de overeenkomst dat Universal voor mij dit jaar ook centraal heeft gestaan.
UG was toch een beetje poor man’s patek. Klassieke designs, prachtige afwerking van de uurwerken, technisch interessant maar ook nog redelijk betaalbaar.
Absoluut, prachtige horloges. Dat ze wat ondergewaardeerd zijn maakt zeker uit wat betreft betaalbaarheid. Zoveel leuks voor een relatief lage prijs. Het heeft een bepaalde ‘x factor’ waardoor de verzamelaar in mij helemaal aan werd gezet, dit jaar. Interessante uurwerken, en met name daarin de prestige van hun strijd om het dunste uurwerk en horloge te produceren.
Hier kan ik mij heel erg in vinden. Ik wist zelf nog niet dat ik dat verzamelaars gen had, maar vind al die kleine dingetjes het leukste om bij elkaar te brengen. De details, verschillende uurwerken, nét een ander logo… Echt heel leuk en ‘satisfying’.
Ik ga duidelijk niet voor een merk, maar voor een bepaalde stijl en specs binnen een bepaald budget, die me aanspreken en het liefst op een manier dat ik een relatief veelzijdige collectie opbouw.
Dit kom ik vaker tegen bij micro-brands dan niet.
Dus niet een stuk of 8 min of meer dezelfde duikers op staal met zwarte dial en zwarte duikring (mijn forumnaam heeft 2 vd 3 letters gemeen met de forumnaam van wie ik hier bedoel )
(De Halios Seaforth Gen 1 ontbreekt op deze foto trouwens)
Er zijn wel merken die ik sneller links laat liggen (meestal omdat ik ze té blingy/kermis/patserig en duur vind), óf ze moeten met echt iets moois op de proppen komen, wat dan wél binnen mijn smaak valt. Ingetogen, bescheidener formaat, mat-stalen Breitlings zonder dat afschuwelijk-lelijke Aerosmith-achtige logo bijvoorbeeld.
Er zijn ook merken, die -als ik er iets interessant bij vind- me dan door hun historie, reputatie e.d. in ieder geval een gevoel geven van ‘dit zit wel snor’.
Maar merken nastreven vanwege de zogenaamde merkbelevenis, dat zul je mij niet snel zien doen.