Lees, mijn vrouw. Het HF is het perfecte middel om een dure aankoop te verantwoorden😂
2 likes
Het merk heeft jou duidelijk niet gekozen.
1 like
Wijze woorden.
7 likes
Ik blijf deze discussies geweldig vinden… zijn we liefhebbers, verzamelaars, handelaars of wat zijn we eigenlijk? Ik beschouw mezelf wel als liefhebber en had in al mijn horloge
Geweld allang een Rolex kunnen bemachtigen bijvoorbeeld.
Bij het kopen of uitgeven van een hoop geld probeer ik wel altijd te denken waarom wil ik dit nou zo graag en vind (ik) het waard. Dat maakt gelijk de discussie ‘wat is duur’ overbodig omdat dat relatief is.
Als ik moest kiezen tussen een VW Golf station en een Skoda Fabia, dan kies ik voor de Fabia, omdat ik hier niet voor het merk zou gaan. En gewoon kijk naar andere factoren.
Ik probeer nu een nieuwe verzameling op te bouwen (heb alles verkocht) en ga vanaf ‘laag’ beginnen. Dan leg ik kleine doelen neer en elke keer als ik het geld heb, kijk ik waar ik het besteed. Doel is een goed Gevulde horloge doos 7 a 8 stuks oplopend in bedrag en kwaliteit.
3 likes
Het is inderdaad net als met auto’s …
Heb meerdere stijlen en merken geprobeerd.
Maar ik ben vooralsnog redelijk trouw geworden aan een merk. Keuze voor ontwerp en historie.
Ik koop meestal voor het model, niet voor het merk.
Enkel toen ik mijn eerste ‘luxury’ kocht gekozen voor een Breitling. Was al van jongsaf dat ik aan het kwijlen was aan de Breitling vitrines. Toen leek het voor mij iets enkel weggelegd voor de happy few. Toen het financieel kon daarom ook hier voor gegaan en nog steeds geen spijt van.
Het merk kan soms wel omgedraaid werken. Voor mijn volgende grote aankoop na de Breitling wou ik een Rolex (airking, milgauss, explorer 2 polar,…).
Maar door de marketing en sfeertje rond het merk kreeg ik meer en meer het gevoel dat dit niet een merk voor me is.
Daarom gekozen voor een Omega seamaster 300m diver. In mijn ogen is de kwaliteit gelijk of zelf beter dan en de prijs mooi op z’n plek.
Als volgende grail staat nu een tudor prince duotone zeer hoog op de lijst. Juist om dezelfde reden…
Maar het is nog niet zover, dus kan nog veel veranderen 
5 likes
Waarom kies ik voor een bepaald merk?
Omdat een bepaald model mij verliefd maakt en je het dus bij je wilt hebben voor altijd en altijd…
Daarnaast maakt liefde blind waardoor je de centjes ervoor gewoon aftikt.
Wat grappig is om het merk Rolex toch even te benoemen.
Ik vind mijn Rolex zonder gekheid het meest overbetaalde horloge uit mijn collectie. Ik ben echt voor de looks gevallen maar vind het horloge eigenlijk de centen absoluut en totaal niet waard. De 1/3 van de prijs zou ik passender vinden
Maar ja…verliefd …liefde maakt blind.
Qua looks niet ver uit elkaar betekend dat de details de doorslag gaan geven, niet welke het minst afschrijft .
4 likes
Ik heb gekozen om een dood merk te verzamelen, met 50s/60s Universal Geneve. UG was toch een beetje poor man’s patek. Klassieke designs, prachtige afwerking van de uurwerken, technisch interessant maar ook nog redelijk betaalbaar.
Begon voor mij met de polerouter, maar vind er heel veel heel erg tof. Inmiddels 4 polerouters en een Unisonic sub verder. Zijn er verschillende van UG die ik nog wel zou willen … al vraag ik me af of de dure vintage topstukken van UG echt voor me zijn weggelegd. Toch te kwetsbaar om nog zorgeloos te dragen. Anders graag nog een triple calendar, uni en tricompax.
Rolex associeer ik met name met zorgeloosheid. Robuust. De sub is het horloge dat ik al sinds mijn kindertijd associeer met “hoe een horloge eruit hoort te zien” (zwarte duikers). Dus ben blij dat ik er een heb.
5 likes
Seiko heeft me vanaf mijn eerste echte horloges altijd aangesproken. In de 80’er jaren hadden zij hele mooie analoog-digitale horloges.
Door horlogeforum zijn wat andere merken in beeld gekomen, zoals Tissot, Steinhart, Omega en GrandSeiko.
Tissot en Steinhart heb ik de nodige van gehad. Omega heb ik nooit gehad, en vind ik niet meer zo interessant. En GrandSeiko was financieel niet haalbaar, tot dit jaar.
Rolex heeft mij nooit aangesproken. Qua design niet, en qua doelgroep niet. Waardevast? Leuk. Maar daar koop ik geen horloge voor, ben geen belegger.
4 likes
Wel, eerst wou ik Omega. Dat had te maken met een brochure die ze elk jaar als bijlage staken bij het tijdschrift Knack.
Hierin werd hun collectie met de modellen uit de doeken gedaan, samen met de geschiedenis van het merk en hun hoogtepunten.
Mijn eerste Omega was een Deville. Een instapmodel, net bereikbaar. Het volgende was een Seamaster Blake. Vervolgens een vintage quartz Seamaster uit 1976, maar die was me te klein om de pols. Eigenlijk wou ik de Marine Chronometer, maar te duur.
Vervolgens ben ik beginnen kijken naar wat je krijgt voor je centen. Sinn en Damasko sprongen er uit, dus een Sinn overgenomen hier op het forum. Ik zocht eigenlijk een horloge dat stevig is, onder de radar, leesbaar, een beetje military uitzien was geen minpunt eerder pluspunt.
De volgende zoek ik eerder dress zoals een the citizen of grand seiko.
3 likes
Dat is het zeker haha🤣
Eigenlijk wel.
Voor mezelf geldt dat ik eerder het horloge kies dan het merk. Blijkt dat sommige merken meer bij mij passende horloges maken dan andere. Nu zijn dat vooral Seiko en Casio.
Dat gezegd zijnde, was mijn laatste aankoop een Squale. Toen ik die roze 1521 voor het eerst zag, wist ik meteen dat ik haar erg graag wou hebben. An sich is Squale een interessant merk, maar daar doe ik het niet voor. Naar het gamma kijkend, zal het waarschijnlijk bij deze one off blijven. Alhoewel, die nieuwe met 39mm diameter is bij nader inzien ook wel leuk 
Ik heb ook één Victorinox. Hun horloge-aanbod is niet mijn smaak, maar die paarse women’s Dive Master vond ik geweldig, die moest er dus komen.
Later, als ik groot ben, en wellicht een (wat minder “ruw” en outdoorsy) leventje leid waarbij zich vaker gelegenheden voordoen om kleding, bling, make up en horloge assorti te kiezen, dan komen die bling Omega’s uit de Ladies Speedmaster en Seamaster collecties en die prachtige kleurige (maar wellicht minder robuuste) Nomosjes er zeker bij.
Voor die <10 keer per jaar of zo dat ik ze nu zou dragen zou het jammer zijn om ze te laten verpieteren in het horlogekistje.
Levensfase en ditto -stijl zijn, naast smaak, voor mij dus doorslaggevende factoren.
4 likes
Merk maakt me totaal niet uit. Ben begonnen met Seiko en nog steeds bestaat het merendeel vd verzameling uit Seiko’s (9 om 3). Het is wat @koekoek ook zegt, het voelt gewoon goed.
Maar wat mooi Zwitsers spul heb ik ook gehad en voorlopig is de verzameling vrij stabiel. Geen enkel merk heeft alleen maar mooie of lelijke horloges, dus als de looks kloppen, zou het zo kunnen zijn dat ik hem koop.
Uiteindelijk kijk ik daarbij echter ook wel naar een stukje prijs-kwaliteit als totaal. Zowel aan de onderkant vh spectrum als aan de bovenkant. Geen microbrands meer dus als ik wat mooie Japanse uurwerken kan kopen, maar ook geen 10k+ aan iets wat gewoon slimme marketing van massaproductie is.
1 like
G-Shock’s, Panerai’s, Rolexen, Diesel, Seiko’s, Enzo Mechana’s, Vintage VDB allemaal alleen maar gehad omdat ik ze mooi vond. Niet om het merk en heeft alleen maar geld gekost.
Nu een prachtige Aquastar Seastar omdat ik hem geweldig mooi vind en ook qua historie nog een verhaal heeft dat is mooi meegenomen.
13 likes
Nu ik kantoren voornamelijk bezoek in plaats van er te werken neemt de behoefte naar mooi en dressy af. Stoere duikers en toolwatches krijgen nu de voorkeur.
4 likes
De keuze om voor een specifiek merk te gaan kan veel oorzaken hebben. Zo zijn status en waardevastheid in dit wereldje waarschijnlijk de meest voorkomende redenen. Voor mij zit het echter anders. Ik kies graag voor de bekendere merken, maar niet om de bovenstaande redenen.
Zo verklein je het (financieel en gebruiksmatig) risico van de aankoop: het product is immers al goedgekeurd door de “menigte”. Je hoort er meer over in je omgeving, en er zijn tegelijkertijd meer andere zaken op afgestemd (denk alleen al aan vervangende onderdelen en betaalbare service).
Als je voor value gaat is er denk ik iets in ons onderbewustzijn wat zegt dat een bekende naam meer waarde voor je geld geeft (citizen, seiko?..). Zit wel een kern van waardheid in, ze bestaan immers vaak al lang wat de efficientie van een massaproductiemerk zou moeten verhogen.
Anderen zullen juist voor iets kleinschaligs, unieks en exclusiefs gaan. Valt evengoed een punt voor te maken.
1 like
Het verzamelen van horloges staat alweer een tijdje stil. De manier waarop ik voor bepaalde horloges koos is aan verandering onderhevig geweest.
Fase 1: Het uiterlijk was maatgevend. Als ik een horloge mooi vond, dan trok ik de knip. Het merk deed er niet toe.
Fase 2: het uiterlijk en verhouding tussen prijs en kwaliteit. De reputatie van een merk begon er iets meer toe te doen, maar was nog steeds niet maatgevend. Ik haalde veel uit China, puur als experiment. Dit was mijn PMWF periode: “How low can you go?”
Fase 3: het aanschaffen van quartz horloges kwam ten einde; alleen mechanische uurwerken kwamen nog in aanmerking. De reputatie van het merk speelde nu een belangrijke rol en prijs/kwaliteit moest in orde zijn. Denk Orient en Seiko, maar ook buitenbeentjes als HMT en Vostok.
Fase 4: we zijn aangeland in het heden. Ik volg het wereldje, ben wat handiger geworden in reparaties, maar schaf zelden of nooit meer iets aan. Als ik elke drie dagen van horloge wissel, dan hou ik er aan het eind van het jaar nog een stel over die niet in roulatie zijn geweest. Het moet niet gekker worden.
6 likes
Ja, er kan veel veranderen in 15 uur 
4 likes
1 like