Ligt aan je definitie van zakendiners, als dat extern met de grote vissen is, dan draagt mijn opperbaas een PP Nautilus…
Traditioneel gesproken draag je geen horloge tijdens een black tie event. De gedachte is dat je je tijd volledig besteedt aan je medegasten en niet op je klok kijkt. Maar tijden zijn natuurlijk veranderd. Een sporthorloge zou ik niet dragen, maar een stijlvolle dresser… why not?
Je piest ook niet op straat, toch? Er zijn bepaalde gewoontes die we als maatschappij hebben om één en ander ordelijk te laten verlopen. In een steeds meer verhufterende maatschappij, vind ik een dress code een schattig aandenken aan vroegere tijden.
Casio f-91w
@HanDavinci je hebt een punt… ik zou haar eigenlijk met diezelfde DJ precies op de kleine wipneus moeten meppen. Dan heeft dat klokje zijn/ haar revanche kunnen hebben
Well said! Helaas raken we steeds meer gewoontes en tradities kwijt…
OT: Volg gewoon altijd de dresscode. Zo heurt het gewoon.
Woops, ik las alleen de titel ‘zakendiner’… Bij black tie draag je absoluut geen horloge onder de smoking, net zoals bij white tie. Bij dit soort gelegenheden behoort men niet op de tijd te letten!
Ik ervaar dit andersom. Ik vind weten waar ik aan toe ben bevrijdend. Alle hippe dresscodes die je dan toch zelf in moet gaan vullen leiden toch weer tot discrepanties, zie @Temporis op het “a touch of disco”-feest. Hoewel ik dat dan wel een leuk thema/leuke dresscode vind waarvan ik niet zo goed begrijp waarom je een themafeest organiseert als je daar zelf niet aan mee wil doen.
Zelf ben ik eens op een bijeenkomst geweest waar de dresscode refereerde aan een voorgaand ongedwongen samenzijn waar iedereen z’n vakantiekloffie droeg. Er was expliciet aangegeven door degenen die dat organiseerden: “het hoeft niet zo stijf te zijn”. Ik dacht de gastheer en -vrouw een plezier te doen door een korte broek en een poloshirt te dragen, kleding die ik normaal alleen thuis of bij fysiek werk draag. Uiteindelijk voelde ik mij ontzettend naakt tussen de pakken en mantelpakjes (waaronder die van de gastheer en -vrouw). Kennelijk was er onder de oppervlakte duidelijk dat de dresscode een lolletje was en los stond van wat er daadwerkelijk gedragen werd.
Waar dresscodes eerst ondubbelzinnig en duidelijk waren is er nu in mijn beleving veel afhankelijk van hele kleine sociale voorzetjes die lang niet voor iedereen even zichtbaar zijn. Dat is niet voor iedereen makkelijk, of ‘bevrijdend’. In mijn beleving verwachten mensen nog altijd wel wat van je, en moet je een gevoelige sociale radar hebben om die verwachting te kennen. Inmiddels trek ik me daar niets van aan (woordgrap!) en draag ik wat ik wil wanneer ik dat wil. De opmerkingen laat ik lekker links van me liggen, maar bevrijdend vind ik het niet.
edit: dat was een lelijk woord.
Oh, dus geen klompen van/uit carbon…
Allemaal zo ouderwets. 2019!!
Das wel echt al heel lang geleden
Als de DJ breekbaarder is dan de laptop moet rolex zich toch eens achter de oren gaan krabben.
Je weet zelf dat dit nú al je meest onnozele post van 2019 is hè?
Beetje afstemmen op de gelegenheid, het genre zakendiner.
Iets als een Patek, wit goud:
Black tie is natuurlijk expliciet ondubbelzinnig. Daarbuiten gedraagt men zich al lang niet meer uniform, maar een min of meer formele bijeenkomst blijft altijd een gelegenheid om uit te dragen hoe je er in staat. De Filipijnse hoogwaardigheidsbekleder rechts vindt dat een G Shock wel een goede keus is bijvoorbeeld:
Krijgt nou wat, Jan die studieadvies geeft… Wie had dat ooit gedacht!
Ik ga nooit naar een samenzijn met meer dan zes mensen. Ik heb daar een hekel aan. Tenzij ik werk, en dan kom ik in pak.
Ja, dit betekent dat de Taphuys groep het als een compliment mogen zien dat ik daar kom.
Maar je hebt zeker een punt. Toch ervaar ik het als bevrijdend dat ik op zondag in spiekerbroek op teenslippers een kipfilet kan kopen in plaats van in driedelig grijs naar een donderpreek te moeten.
Gelukkig, bedoel je? Ik mis het bezitten van slaven, het offeren van geiten op wodan’s dag, het stenigen van overspeligen en het verbranden van heksen zelf niet zo namelijk.
Verreweg de meeste tradities zijn achterhaald. In het beste geval.
Ik ging laatst uit eten in Sneek in een witte jurk met een theedoek op het hoofd. Ook ik kreeg geen commentaar op m’n SKX.
Heel vreemd.
Je mag blij zijn met je uitnodiging.
Geakkkk.
Dat ben ik ook. Dat is ook een compliment.
Wederkerigheid is de hoeksteen van elke relatie.
Ik wordt er bij bruiloften altijd een beetje treurig van. Een doodnormaal bruidspaar dat ineens van hun gasten verwacht dat ze in smoking en galajurk op komen draven. Ik heb een smoking hangen omdat het nog weleens van pas komt, ook zakelijk. Maar het meerendeel van de gasten wordt ineens op kosten gejaagd om kleding aan te schaffen de ze zelden tot nooit nodig hebben.