Dus Swatch, Tissot, Nomos, Sinn, Damasko, Hamilton,Hanhart, Junghans en Cartier zijn ook Microbrands? 
Ik denk dat het totaal arbitrair is, maar voor mij zijn er een paar maatstaven:
- Grootte van het assortiment
- Stabiliteit van het bedrijf, bestaat het al een tijd?
- Maturity van de verkoop- en service-processen.
Baltic begon bijvoorbeeld als microbrand, maar is inmiddels uitgegroeid tot een merk met negen product-series, waarvan alle horloges gewoon te koop zijn, en wat al enige jaren een stabiel bestaan leidt. Daarmee is het in mijn hoofd al lang geen microbrand meer.
Waarom vind ik alles van TimeFactorsâ Eddie Platts nog steeds een microbrand? Nou, omdat ik bij Eddie alleen bij volle maan met een groene broek aan de kont een horloge kan bestellen tussen 01:00 en 01:05 GMT. Die koop-ervaring is zo kut, amateuristisch en kneuterig-eenmanszaak-achtig dat ik alles van TimeFactors gewoon niet serieus kan nemen als merk. Dat ze goede horloges maken, prima.
Datzelfde geldt voor Kurono Tokyo (knullige âkoop het tussen half zes en vijf over half zesâ acties, kut website, volledig ondoorzichtig bedrijf), Halios (de laatste seaforth gaat zân derde kwartaal van uitstel inmiddels in, alles altijd uitverkocht, enorme kut-ervaring) en zo nog een paar merken.
Serica is hard op weg een merk te worden, maar ook daar is nog een weg te gaan.
Maar als je bedrijf horloges assembleert van ingekochte onderdelen, en je bent voor en door enthousiastelingen, en je hebt een wat wankele maturity in je bedrijfsprocessen, en je produceert in kleine volumes⊠Ja, dan ben je een microbrand.
Daarom vind ik een Shapiro bijvoorbeeld geen microbrand meer, maar gewoon een independent. Bij Staudt zit ik nog op de wip, is Tourby wel een microbrand, maar Hentschel eerder een independent, enz enz.
Nogmaals: Volledig arbitrair en subjectief.