Wat zouden jullie doen?

Ja, ik denk zelf dat hij dat ding in geen 900 jaar verkoopt😂

3 likes

Nee, hij kocht het (mogelijk) onder valse voorwaardes. Snap je mn punt nu echt niet?

2 likes

the mother, omdat “de moeder” mogelijk andere associaties met zich mee brengt. :wink:

Kom op Daniel, je kunt beter dan klakkeloos aannemen dat dit verhaal maar één kant heeft. Het verhaal kan zo maar 100% kloppen en dan nog kan het horloge voor een andere prijs in de etalage terecht komen. Misschien is het wel helemaal opgeknapt, zit er ook een donoruurwerkje in etc. etc. Dat de winkel er een domme prijs voor vraagt wil nog niet zeggen dat het oplichters zijn.

1 like

Dat is mijn interpretatie van de tekst. Ik zal er misschien iets naast zitten, maar niet veel. Maar dat is uiteraard een aanname.

Beste Koekoek, ik begrijp je best, maar ben het niet met je eens.
de juwelier heeft risico’s genomen met een wrak en de verkoper geholpen me het terugkrijgen van zijn door hem ervaren verkeerde investering.
Dat het goed uitpakt en hij met een ander soortgelijk horloge weer een aardige modificatie vervaardigt en vervolgens (een absurde) hoge prijs vraagt is helemaal geen zaak voor de topicstarter meer. Dus niet zeuren zou ik zeggen…

Ik ga er nu inderdaad vanuit dat hij zo van de werkbank in de etalage is komen liggen. Hoe dat gelopen zal zijn week ik ook niet.

de juwelier had dat toch ook kunnen voorstellen dat hij het horloge zelf van de klant wilde kopen. In plaats van nu te zeggen dat hij het voor een klant koopt als donor.

1 like

Oké. Dan past het wellicht beter om wat minder te roepen dat de voorwendselen vals waren en/of dat er oneerlijk is gehandeld. Toch? Het is maar een suggestie…

Je gaat er vanuit dat er dus helemaal geen modificatie was en de klant ver benden de feitelijke (wat is dat) waarde is betaald. Als dat zo is heeft hij dat zelf ook op die manier verkregen.

Misschien een kwestie van dom en erg slim, naïef en sluw of pech en geluk. Maar in beide gevallen: niet zeuren.

Het is inderdaad niet meer terug te draaien en ik zou er overheen stappen.

Maar, de horrlogemaker heeft gejokt over “een andere klant” om jou over de streep te trekken. Dat zegt iets over de integriteit van de horlogemaker. Mensen met integriteitsproblemen moet je uit de weg gaan.

Ik zou nooooit meer een stap over de drempel zetten bij die man, op de lange termijn schiet hij zichzelf in de voet met een dergelijke manier van doen…

3 likes

Is dit een feit of een aanname?

4 likes

Mijn opmerking is inderdaad niet wetenschappelijk onderbouwd of juridisch waterdicht. Het zou in theorie ook kunnen dat de andere klant is afgehaakt nadat hij van de horlogemaker het bedrag had gehoord om van 2 horloges 1 te maken…

1 like

Het zou in theorie zelfs kunnen dat de bedoelde “andere klant” niet is afgehaakt, dat het horloge als donor is gebruikt en vervolgens daarna ook (alsnog) is opgeknapt om ook te verkopen, tegen een belachelijk hoog bedrag. Kan zo maar… :sunglasses:

3 likes

Moet eerlijk zeggen dat ik aan het wachten ben op mijn tafelgenoot, dus niet alles gelezen.

Zou iig het bespreekbaar maken, maar niet als in confronteren,… of het moet zijn; hem confronteren met jouw gevoelens. Denk dat dit een mooi gesprek op kan leveren dat je duidelijkheid verschaft.

Succes! :wink:

3 likes

Inderdaad…:thinking:

1 like

Is het wel 100% zeker dat het je horloge is?

2 likes

Vloeken in de HFkerk: “joh, het is maar een horloge” :grinning:

2 likes

Ik heb het horloge nog 3 jaar geleden op catawiki gekocht en denk een klein maandje later aan de horlogemaker.

Oké. En dan wil je nu, na 3 jaar, naar binnen lopen om verhaal te halen over een horloge wat in al die tijd al aan vele polsen heeft kunnen hangen, wat al een paar keer ver- en aangekocht kan zijn, waar wellicht al een nieuw uurwerk in geplaatst is etc. etc. als het horloge achter het raam überhaupt jouw horloge wel is (meer hondjes heten Fikkie).

Weet je, ik zou lekker een biertje gaan pakken! Wat ik al eerder schreef, het heeft je niks gekost dus waar gaat het over… proost, :beers:

edit

Dit is dus waar ik moeite mee heb. Dat ik sterk het vermoeden heb dat de deal niet eerlijk is gespeeld. Met iemand bij wie ik toch regelmatig langskom voor mijn horloges. En inderdaad, het is een vermoeden want ik kan het niet bewijzen. Maar voor mijn gevoel van rechtvaardigheid wil ik eigenlijk gewoon wel weten hoe het zit. Dus wil het gesprek aangaan en zal het verhaal van de horlogemaker dan ook gewoon aannemen en beslissen of ik nog verder met de man in zee wil.

Hier ben ik het dus helemaal mee eens. Gewoon een goed gesprek hebben met de beste man en zijn verhaal aanhoren. Ben benieuwd hoe dat afloopt.